Eerst even over de Oranjes. Of zijn het meer de Nassauers?
Het is Koningsdag vandaag. Dan is de aandacht weer even een dag vol op onze 'koninklijke familie' gevestigd. De Oranjes. Dat klinkt prachtig. Als heel erg Nederlands. Maar dat is het eigenlijk helemaal niet meer. Als de familie zo zou heten, zoals u en ik in Nederland trouwen, dan was het Juliana von Lippe-Biesterfeld geweest en dan zouden Beatrix en onze Willem-Alexander, von Amsberg hebben geheten. Net als zijn dochters, die dan nu ook Argentijns bloed hebben.
Het is allemaal heel erg Duits, in plaats van Nederlands. Maar de regels die er voor het gewone volk zijn, gelden nu eenmaal niet voor een Koninklijk huis. Want ook verder terug, is er überhaupt nog maar heel erg weinig Nederlands aan ons Koningshuis. De naam Nassau dat aan Oranje is gekoppeld is immers ook al een volledig Duitse familielijn. En zonder de voorrang voor de zogenaamde Nederlandse familienaam, zouden we helemaal geen Oranje familie in Nederland meer hebben
De vrouw van Willem III der Nederlanden, was Emma uit de Duitse adellijke familie zu Waldeck und Pyrmont. Onze Koningin Wilhelmina, die hieruit als enige dochter is geboren, trouwde op haar beurt weer met haar Duitse achterneef Heinrich von Mecklenburg-Schwerin. Voor het gemak van Nederland werd hij Hendrik genoemd. Maar aangezien Wilhelmina de enige dochter was uit het huwelijk van Willem en Emma, zou hier in alle andere gevallen de naam, in ieder geval voor die tak van de stamboom, dus zijn geëindigd bij Willem III der Nederlanden.
Dan naar Rusland. Want de Russische Tsaar Paul I en zijn (2e) vrouw Maria, zijn zowel de overgrootouders van Wilhelmina als de betovergrootouders van Hendrik. De moeder van Tsaar Paul I, is bekend als de Tsarina Catharina de Grote. Catharina was zelf van Duitse komaf. Zij heeft dan ook in Pruisen gezocht naar de vrouwen voor Paul. De eerste ( Wilhelmina Louisa van Hessen-Darmstadt) leefde maar drie jaar. Zijn tweede vrouw is omgedoopt tot Maria Fjodorovna, maar zij was de Duitse Hertogin van Württemberg.
Kortom, het is één grote adellijke vermenging, waar nog maar weinig "Nederlands" in is overgebleven. Maar goed, hun leven speelt zich natuurlijk wel gewoon af in Nederland en deze dag in Emmen, was erg geslaagd en gemoedelijk zoals dat in de meer agrarische provincies wel vaker is.
Maar er is nog heel veel meer familie
Het lijkt een totaal ander onderwerp dan gebruikelijk. Maar dat valt eigenlijk nog wel mee, zult u ontdekken. Het is in ieder geval niet minder persoonlijk en boeiend om een beschouwing over te doen. Iedereen heeft tenslotte familie. Soms maar heel erg weinig en soms veel zoals ik. Want in het gezin van mijn ouders, ben ik de oudste zoon van 9 kinderen. We hadden acht jongens en één meisje. Adeltechnisch gesproken zou dat prachtig zijn geweest. Want mijn vader heeft hiermee een hele grote stap gezet om zijn naam nog heel ver in de toekomst door te geven.
Aangezien mijn vader en moeder zelf ook uit een nest van respectievelijk 7 en 15 kinderen komen, heb ik best een grote familie. Ondertussen al vertegenwoordigd in meerdere landen en continenten. Een feest geven waarbij alle ooms en tantes, neven en nichten zouden zijn uitgenodigd, is een redelijke zaal vol. Maar van die grote familie, is in de actuele praktijk niet zoveel meer te merken. Afgezien van een regelmatige begrafenis tegenwoordig.
In mijn geval is dat meer ontstaan door een bewuste afscheiding met de familie, ruim twintig jaar lang. Dat was omdat mijn ouders zichzelf hebben toegevoegd aan een sektarische religieuze gemeenschap. Zo hebben zij, naar goed sektarisch gedachtengoed, zich moeten losweken van hun familie. Na hun uittreding twintig jaar verder, is dan het gat zonder gezamenlijke herinnering tussen mensen, ook al is het familie, te groot.
Uiteindelijk is het ook niets nieuws in het licht van alle adellijke familielijnen in Europa en die van ons Koningshuis. Zeker als je bedenkt dat Europa nu met Rusland in Oorlog is, waar eerder Duitsland zowel met Nederland als Rusland in oorlog is geweest. Dat gaat dus over al deze families heen, die zulke belangrijke bloedlijnen met elkaar hebben. Maar goed, de geschiedenis heeft ons inmiddels geleerd dat een goed geïndoctrineerde en georganiseerde familie dan ondergronds gaat.
Die families blijven verbonden om in noodsituaties onder de grond als een schimmel uit te breiden. Voor als het boven de grond voor het oog door de omstandigheden, niet meer openlijk kan. Zo houden ze op allerlei fronten controle om hun invloed te kunnen blijven uitoefenen. Want de macht en controle behouden is ongeveer het allerhoogste doel van de elitaire aristocratie. Om zich tegen het losgeslagen 'arme gepeupel' te beschermen, dat geen orde kent, maar vooral om boven 'het volk' te blijven staan.
En er zijn uiteraard families bekend, die zichzelf net zoals de oude aristocratie hebben georganiseerd. Als een waarheidsgetrouwe kopie van het model, dat Adellijke en Koninklijke huizen toepasten. Het protocol waarbij familieleden voornamelijk met andere familie trouwt. Om zo de controle, de macht en de rijkdom van de familie, te blijven waarborgen en te beschermen. Bedoeld om een zodanig sterk en gesloten bolwerk te worden, dat het niet meer door het geminachte gepeupel kan worden overlopen.
Wat zeggen we over familie?
Over familie wordt met grote tegenstrijdigheid gesproken. Als we er wat minder goede dingen over te melden zijn, zeggen we: Je hebt familie niet voor het kiezen / Geen familie zonder een geheim / Dat komt in de beste families voor. Of bijvoorbeeld; Van je Familie moet je het maar hebben / De arme kent zijn familie beter dan de rijke / Familie duurt een leven lang
En als de waarde van de familie wel wordt erkend, dan zeggen mensen; Een familie hoeft niet perfect te zijn; het moet alleen verbonden zijn / Thuis is niet waar je vandaan komt, het is waar je licht vindt als alles donker wordt / Families zijn als takken aan een boom, we groeien in verschillende richtingen, maar onze wortels blijven één.
Maar het gezegde dat je tegen familie kunt inbrengen, kan het net zo goed voor de familie gelden. Namelijk; Familie duurt een leven lang!
Dan is er ook nog een hemelse familie
Dat is Bijbels gezien wel een hele mooie: Als je over familie begint, over afstamming en afkomst, praat je eigenlijk over elke persoon op aarde. Het gezin is een van de meesterwerken van de natuur en de schepping. Het belangrijkste in de wereld is familie en liefde. En als dat er samen is dan is de familie de kern van de beschaving. Zoals ook het gezin als de hoeksteen van de samenleving wordt gezien.
Maar als de liefde ontbreekt, dan zijn er gezegden die iets heel anders zeggen zoals: Een familie is het monopolie van egoïsme, of; Een familie is een tirannie geregeerd door het zwakste lid.
Op elke denkbare wijze is familie een link naar ons verleden, en een brug naar onze toekomst.
Familie - het is als een octopus uit wiens tentakels we nooit helemaal ontsnappen, maar dat in het diepst van ons hart eigenlijk ook nooit zouden willen.
Maar tot slot vermeld ik graag een hele mooie en een bijzonder gezegde, die ik ook tegenkwam in mijn zoektocht en die met name hierin vermeldenswaardig is. Met de alleszeggende kracht van de eenvoud:
Het belangrijkste wat een vader voor zijn kinderen kan doen, is hun moeder liefhebben.
Wat er vooral uit naar voren springt is, wat mij betreft, het voorbeeld dat een ouder hiermee laat zien. Het voorbeeld voor de kinderen dat ook hen weer vormt in de richting van hun eigen toekomst. Als dit hen dagelijks wordt voorgeleefd, hoe groot is dan de kans dat het zij zelf ook zo zullen navolgen in hun eigen relatie?
Het doet een moreel appèl op ons om liefde te delen en te geven. Voor een liefdevolle houding die het vertrouwen, de veiligheid en de verbondenheid van een gezin en een familie beschermt en waarborgt. Uiteraard zal dit ook gelden voor de moeder naar de vader. Maar in de traditionele verhouding gaat het toch om het grote voorbeeld van de vader, als hoofd van het gezin. Dat heeft een relatie met onze geestelijke vader en onze schepper.
De gebrokenheid wordt ons toegeschreeuwt met harde cijfers
Feit is in ieder geval dat we dit in onze huidige maatschappij niet meer echt kennen. Niet meer hoofdzakelijk, in ieder geval. En zo krijgt zo'n gezegde meer de waarde van een tegeltjeswijsheid. Want dit is geen kernwaarde meer. Niet meer door ons als vaders en moeders. Want daarvoor schreeuwen de cijfers over de verhouding van scheidingen ons teveel toe. Die aangeven hoeveel gebrokenheid en afstand er ondertussen al bestaat tot deze kernwaarde.
Het wordt interessant als we het woordje moeder eruit halen. "Het belangrijkste wat een vader voor zijn kinderen kan doen, is hen liefhebben" Dat verandert eigenlijk niets aan de boodschap en intentie, maar dan gaat het ineens over God. Want in de Bijbel gaat het nog een hele stap verder. Want daarin wordt het direct duidelijk gemaakt, meteen vanaf het allereerste begin van de schepping, dat man en vrouw zelfs één zijn.
Genesis 2:24 "Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn."
Dat wordt verklaard door God. Onze Schepper. Onze Vader, zoals Zijn Woord ons ook duidelijk maakt. Nu is God weliswaar onze Vader, maar heeft Hij alle liefde in zich. In élke vorm. Zowel de mannelijke als de vrouwelijk vorm. Het kan niet duidelijker worden dan wat Hij ons in Genesis openbaart. Dat de mens naar Zijn evenbeeld is geschapen. Als Man en Vrouw heeft hij hen gemaakt.
Genesis 1: 27 "En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen."
Alleen daarin ligt al een overweldigend sterke bevestiging, dat God goed is. God heeft de overleggingen in zichzelf in een perfecte harmonie van vrouwelijk en mannelijk. Bij God is het zelfs een drie-eenheid. Er wordt dus geen mannelijk of vrouwelijk apart gedefinieerd, omdat het al één is. Maar die eenheid heeft zich echter fysiek moeten splitsen in de schepping, om tot voortplanting te kunnen komen om te groeien.
De liefde in de kern is de kracht van de eenvoud.
Dat zijn dus twee verschillende wezens geworden, die elkaar nodig hebben. Met ook de opdracht om zo dicht mogelijk bij elkaar te komen. Sterker nog, om volledig één te worden dus. Zodat zij in die vorm, samen met Gods Geest ook weer een onbreekbaar drievoudig gevlochten snoer worden. Zo wordt ook de drie-eenheid weer verenigd in de fysieke schepping. Dat noemen we dan Lichaam, Ziel en Geest.
Wat iedereen weet is dat de allerhoogste fysieke vorm van genot wordt ervaren, is de intieme verbinding tussen de Man en de Vrouw. Dat is immers het volledig samenkomen in een lichamelijke liefdesdaad met een hoogtepunt. Bij voorkeur natuurlijk bij beiden.
Maar hoe bijzonder dat zo'n maximaal euforisch hoogtepunt zelfs noodzakelijk is voor een effectieve voortplanting. Want het fysieke resultaat van die samensmelting is immers een kind. Het perfecte product uit zo'n samensmelting, die evenveel van hen allebei in zich heeft gekregen.
Dat is het allermooiste wonder van de schepping, dat ons is gegeven.
Want het is niet alleen het meest gezochte fysieke vorm van plezier, genot en vervulling. Het levert ons tegelijkertijd ook de kennismaking op met de meest intense vormen van liefde, die we geestelijk kennen! Dat is de liefde van man en vrouw, en de liefde van ouders naar hun kinderen. Want in die perfecte samensmelting is liefde helemaal niet meer alleen fysiek. En dat is die natuurlijk in die zin al helemaal niet die met de kinderen.
Perfecte liefde bestaat
En dat is wat God ons als cadeau heeft gegeven. Om Zijn liefde te kunnen proeven. Zijn liefde, die nog onmetelijk veel intenser is. Want die is in Hem al volkomen één. Zo is het bedoeld geweest vanaf de eerste dag. Het allermooiste dat er bestaat is om die liefde te vinden. Om die liefde te benaderen in onze fysieke wereld. In de verbinding en de relaties die wij hebben.
Maar precies daarin is ook de allerdiepste schade aan te richten in de wereld van de mens. Want al heel snel werd dit van elkaar verbroken. Door de zondeval. Waarmee de geestelijke verbinding werd afgesneden. De fysieke vorm, kwam zo los kwam te staan van de geestelijke vorm. De fysieke vorm werd daarmee gekaapt door het kwaad.
Liefde is losgekoppeld geworden van seksualiteit. Lust is aan het volkomen andere eind tegenover Liefde komen te staan. Lust is nemend en hebzuchtig en Liefde is gevend en delend. Het kwaad vertegenwoordigd de fysieke lust in extremis, waar God de geestelijke liefde vertegenwoordig in extremis. Maar God heeft die verbinding hersteld. Met een daad van Liefde zoals niemand ooit, tot in de eeuwigheid niet, kan overtreffen.
Alles wat het kwaad wil is erop om juist die geestelijke connectie volledig te verbergen, te verstoren en te vernielen. Het is precies dat wat nu in de tegenwoordige tijd opnieuw uitbarst. Het is niet nieuw in de geschiedenis, maar het is nu wel weer op een hoogtepunt. Zichtbaar in de gewelddadige, gestructureerde aanval op alle vormen van respectvolle menselijke relaties.
Het perfecte kwaad om het willen te vernielen is er ook
Het is juist om die natuurlijke orde, zoals God die had ingericht, zo grondig en fundamenteel kapot te maken. Tot in de kern. Maar gezien het verloop van Gods plan, is dit de laatste keer. Het is afgelopen. Wij mensen zien die misleiding allang niet meer. Omdat die zo geleidelijk is ingesmeerd en zo sluw is uitgesmeerd over generaties. Maar het is allergrootste genoegen van de Satan, om te zien dat we zover zijn gekomen dat we door menselijk ingrijpen ons geslacht naar willekeur gaan veranderen.
Maar ook dat we met hetzelfde geslacht intiem zijn, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Dat is het biologisch niet, maar dat is het gewórden. Maar de Liefde is volledig verandert in lichamelijke Lust. Doordat het met massa beïnvloeding genormaliseerd is. Als zintuiglijk plezier, vrij en ongedwongen met wie dan ook in vele vormen. Soms liederlijk en banaal.
Maar geestelijk is dat een surrogaatliefde is. Onze geest is door de 'vader van de leugen' zodanig misleid geworden, dat we werkelijk geloven dat het liefde is. Van iemand houden van hetzelfde geslacht, kan best een heel sterk gevoel zijn. Dat geloof ik ook. Ik wil in het licht van hoe normaal het in onze huidige maatschappij is, daar ook helemaal niets aan afdoen. Ik wil mensen daarmee ook niet kwetsen.
Ik weet dat het controversieel is, wat ik hier nu schrijf. Maar ik durf ook te stellen dat wie Gods liefde niet kent, niet eens wéét wat echte liefde is. En dat het maximale waarmee we ons dan tevreden stellen, gemankeerd is door beschadiging, ervaring of misleiding. Of het nu vrijdenkend heteroseksueel of homoseksueel is.
Maar de fysieke verbinding die kinderen als het resultaat van die samensmelting voortbrengt, is maar op één natuurlijke manier mogelijk. En dat is in de zuivere orde van God. Nu gaat het natuurlijk niet maar alleen om voortplanting, maar wel om hoe God het gezin en de familie heeft bedoeld en juist met morele waarden ook geestelijk heeft beschermd.
De verbinding tussen lichaam, ziel en geest is er wel degelijk
Tegen volkomen gebrokenheid in geestelijke zin. Want van verraad, overspel en vrije seks in relatie, krijg je geen fysieke verwondingen. Maar de beschadiging, de afstomping en uitholling van gevoel is juist geestelijk. Wat bewijst dat die verbinding tussen lichaam, ziel en geest er wel degelijk is.
Natuurlijk willen mensen in deze maatschappij het héél graag met mij oneens zijn en me aanvallen. Maar het ik kan het zeggen omdat het tegendeel niet kan worden bewezen. Het is namelijk een feit dat iemand niet het fysieke bewijs kan leveren voor een geestelijke liefde. Hoe kan iemand ooit bewijzen dat de liefde voor hetzelfde geslacht een gelijkwaardige vorm van liefde is, als heteroseksuele liefde? Dat is immers onmogelijk. En dan.... hebben we allemaal gelijk, nietwaar?
Dat zou best zo hebben kunnen zijn, als er geen norm bekend was geweest. Zo passen we dat ook toe, omdat we God daarin niet meer betrekken. Maar het is een te gemakkelijke weg, om een ongemakkelijke norm te negeren. Want de norm die God heeft gegeven en in Zijn schepping heeft gelegd is heel duidelijk uitgelegd. Maar vervolgens heeft Hij getoond en bewezen wat volkomen onbaatzuchtige liefde is. Dat is door het offer van Zijn zoon voor onze zonden, die vervolgens uit de dood is opgestaan om ons te redden en die geestelijke verbinding te herstellen.
Een gebeurtenis die ondertussen onbetwist wetenschappelijk bevestigd. Dat lijkt mij dan de allereerste graadmeter van zuiverheid over de definitie van liefde. En ook Zijn gebod van liefde, laat niets aan de verbeelding over. Maar goed, als Jezus Christus en het offer en de opstanding waar is, dan is natuurlijk alles waar.
De minachting voor liefde tekent onze wereld
En dan is het ook juist helemaal niet meer verwonderlijk dat precies dit cruciale onderdeel van de schepping, ook het lijdend voorwerp is in de meest walgelijke en liederlijke bestialiteiten in onze wereld. De fysieke seksualiteit die zonder liefde, gewoon lust en lichamelijk plezier is, is met misleiding gepromoveerd tot het valse idee van liefde. Maar het is en blijft Lust, dat geen kader en geen grens kent, omdat het niet geremd wordt door norm die de geestelijke liefde heeft.
Maar een diepere minachting, voor het leven en de liefde, kan door het kwaad dat in mensen leeft, niet beter worden getoond dan door verkrachting, marteling, moord. In oorlogssituaties dient het als belangrijkste signaal om onderwerping en overheersing volledig te tonen. In het verborgene in de afgeschermde ruimtes de perverse seksuele rituelen door machtsmisbruik.
Dat gaat om de diepste vernieling van Gods zuivere orde. Het seksuele misbruik van kinderen en de meest perverse martelingen die tot aan het ritueel offeren van kinderen en mensen gaan. Het vind allemaal plaats met kwaadaardig en meedogenloos geweld dat het recht van sterkste hanteert.
Maar die minachting laten we al dagelijks zien. In een vorm van machteloosheid die we daarom maar hulpeloos geaccepteerd hebben. Dat is in relaties onderling. Waar de liefde niet is of we die niet kennen. In de respectloosheid, in de ongelijkwaardigheid van toxische relaties, maar ook die van het verraad in een relatie.
Dat is ondertussen gemeengoed. We presenteren trots uit onderzoek verzamelde cijfertjes van ons overspel. Zoveel procent gaat vreemd. Het is een hele bewuste en gecalculeerde misstap, die goedkeuring geeft aan het gebrek aan zelfbeheersing. Want we hebben inmiddels de gevolgen al geaccepteerd.
We proberen het verraad natuurlijk wel te verbergen, maar als het wordt ontdekt, dan volgt meestal een scheiding. Maar dat is niets bijzonders meer en niet iets waarmee we schaamtevol door het leven verder moeten. En in de huidige maatschappij zijn we zelfs ook daaraan allang voorbij. Want we hebben vrije relaties, met vrije seks en met verschillende geslachten.
Het is een prestatie van het kwaad, die ons zo misleid dat we denken dat meer vrijheid ook meer liefde betekend. En zij heeft ons al zóver weten weg te leiden van de morele zuivere norm van God, dat we al meehelpen om die liederlijke lust al in onze kinderen op de basisschool willen stimuleren en aan te wakkeren. Alles om het toekomstige gezin en familie al te gaan breken.
De oorverdovende rust en de overweldigende vrede van een liefdevolle familie
En dan veroorzaakt de verademing van zo'n eenvoudig sterk gezegde een oorverdovende stilte in het lawaai van het misleidende gezoem en geroezemoes van allerlei stemmen en meningen. Het lispelen van allerlei onrustzaaiende twijfel. Want dan is het - heel - erg - duidelijk! In de kern zegt het: Het beste wat je als voorbeeld in het geheel kunt doen, is liefhebben. Het is een boodschap die oproept tot de wijze, bedachtzame, verantwoordelijke en opofferende liefde.
Om tot een voorbeeld te dienen en het begin van de echte liefde laat zien, zoals God die voor ons heeft bedoeld. Die in het fysieke, in het klein, in de trouw en in de eenvoud van de zuiverheid, met de enige, het allergrootst is. Zonder afgunst en zonder vergelijk. Omdat zonder voorkennis, jaloezie of onzekerheid, in het bed geen enkele bodem heeft. Het is Gods liefde die ons beschermt met Zijn norm. En er zo zonder schade of afleiding een gezin ontstaat, dat één is.
Wie Gods Liefde kent, zoekt het nooit meer in de gewetenloze misleiding van het kwaad. Wie Gods genade kent, weet dat er voor al deze gebrokenheid heling en herstel is. En wie God kent, weet dat we allemaal familie zijn. Dat is op aarde misschien nog een vloek, maar dat wordt een eeuwige zegen. Als u die nog niet gevonden heeft, heet ik u van harte welkom in mijn familie....
Comments