Wat als de dader het slachtoffer is en het slachtoffer de dader?
Ik wens iedere wereldburger de kracht, de wijsheid, de genade, de liefdevolle goedheid en de vrede toe van God, onze Vader en van Jezus Christus, onze Here
Lieve mensen, het kan haast niet anders of er is opnieuw een voorbeeld gegeven, die bijzonder indringend, de gebrekkige geschiedenis van ons mensen, maar blijft herbevestigen.
Het wapen van polarisatie kan, via elke kant, genadeloos worden uitgebuit. En, net als al zo vaak in de geschiedenis, weet niemand de werkelijke waarheid. Soms komt een tegengestelde waarheid veel later uit, als er al generaties overheen zijn gegroeid en inmiddels in een andere tijd leven.
Complotgedachten die nooit werkelijkheid zijn geworden, of juist totaal andersom. Waarheden die achteraf wel degelijk een complot bleken te zijn. Met daar tussendoor ook gewoon waarheden die de waarheid zijn, hoe ongelooflijk soms ook het toeval. Je zou kunnen zeggen, dat er geen enkele kant te vertrouwen is.
Ook nu weer. De geruchtenmachine die de verdeeldheid bijzonder effectief op gang brengt, is alweer in volle gang. Direct al, ook in dit allernieuwste afschuwelijke conflict. De Russen worden al genoemd, de Amerikanen, de Soennieten en Sjiieten, maar ook Iran en Israël zelf. En ieder van deze partijen heeft een vorm van belang in dit conflict, vanuit een andere positie dan een van de andere partijen.
En elk belang van de ene partij kan weer worden gebruikt door een andere partij. Om een verhaal te kunnen kleuren om het zo listig in te zetten voor het eigen belang. Er is echter maar één waarheid die daar als een vaste bodem onder ligt. Een waarheid die elk mens met gezond verstand kan zien en kan voelen. En dat is dat er een duistere macht onder schuilgaat. Een onderhuidse macht die we als een doorlopende ontsteking zouden mogen zien. De bron die als een resistente bacterie, voorkomt dat een etterende wond zich sluit.
Om in een andere metafoor te spreken. De bron die zich uitstekend camoufleert als een volleerde guerrillastrijder of commando. Die vanuit een bijna onzichtbare camouflage met een authentiek lijkend bordje een richting aanwijst. Die iemand, of complete groepen, naar links stuurt voor wie rechts aan het zoeken was en, voor wie links liep te speuren, op een spoor naar rechts zet. Niet politiek bedoeld, maar gewoon als in een richting, mensen een verkeerde kant op sturen en laten verdwalen.
Het is een bron van kwaad die NOOIT het belang van een mensheid in harmonie voor ogen heeft, maar het volstrekte tegendeel. Die altijd bereid is om chaos en wanorde te scheppen en daarvoor levens op te offeren. In élke situatie die deze harmonie tussen mensen en volken dreigt op te leveren. Dan doet zij haar duistere werk en er zijn altijd slachtoffers te vinden, die het willen uitvoeren.
Want steeds opnieuw, en al sinds het bestaan van de mensheid, is zij in staat om de menselijke psyche te misleiden en zo een verbinding tot eenheid te ontwrichten. Om met sluwe tactieken in een altijd werkende effectieve strategie, het gezonde verstand uit te schakelen en een primitieve kwade bron in ons aan te boren en te activeren.
Het gezonde verstand dat effectief wordt uitgeschakeld en afgeleid door de amechtige aanslag en het alsmaar beïnvloeden van de menselijke emotie. Door de diepe rauwe pijn van de persoonlijke betrokkenheid in een conflict. Door persoonlijk leed. En die maakt dat mensen tegenover elkaar gezet kunnen worden. Die elkaar zo, erger als beesten, kunnen aandoen, wat ze niet zouden willen dat hen ooit zelf overkomen was.
Het is ook precies die emotie waarop bewust een bewust beroep wordt gedaan, als het naar de achtergrond dreigt te raken. Door de vervlogen tijd bijvoorbeeld. Dan worden nieuwe generaties bewerkt en geïnstrueerd. Om niet te vergeten! In elke partij, volk, land en geschiedenis is er leed genoeg te vinden, dat opgerakeld kan worden.
En er is een kracht die dat bewust doet. Omdat vergelden, heel veel makkelijker is dan vergeven. En de emotie tot vergelding heel veel gemakkelijker te activeren is, dan die tot vergeving.
En die bron is niet de HAMAS, die bron is ook niet de IDF die ingrijpt in Gaza. Die bron is Poetin niet en niet Kim Yong Un. Die bron was Kadaffi niet, Stalin niet, Osama Bin Laden niet en ook George Bush en Barack Obama niet. Ook niet de Hutsi's en de Tutsi's, De Tempeliers uit de middeleeuwen, de IRA en IS evenmin. Niet de Apache's, de Mongolen, de Vikingen, de Romeinen, de Kelten en ook de Rode Kmer en Boko Haram niet. De Afrikaanse Koppensnellers niet en ook Adolf Hitler niet.
Dat zijn allemaal mensen! De effectieve fysieke instrumenten van het geestelijke kwaad. Menselijke trekpoppen, die zonder het te weten zijn ingezet. Wiens geest is vergiftigd en die in volle overtuiging hun eigen gelijk denken te vinden in bloedige vergelding en overheersing. Ingefluisterd en aangewakkerd door gebruik te maken van een menselijke zwakte die hulpeloos is tegen deze hogere macht van kwaad.
En zo wijzen we steeds weer opnieuw in smadelijke verontwaardiging naar elkaar of naar allerlei partijen met belangen. We gebruiken het, tegen wil en dank, dus eigenlijk met opzet, voor ons eigen belang. Op grote schaal, net zo als op kleine schaal in onze eigen omgeving. En hebben we dan een conflict, als in de Oekraine, of zoals nu in Israël, dan splijten we de samenleving. In talloze gebieden tegelijk over de hele aarde. En verdelen we het aardoppervlak in voor en tegenstanders. Elk conflict weer. Elke keer in een andere samenstelling.
We brullen lokaal onze eigen waarheden tegen elkaar, met een steeds grotere intensiteit. Door ervaring en ontwikkeling worden we er steeds beter in om onze loopgraafstelling effectief te beschermen. Politici in het 'vrije westen' doen het de maatschappij keurig voor. Hoe we elkaar misleiden en voorliegen, zonder verantwoordelijkheid te hoeven nemen. Door sluwe spreektechnieken en ontwijkende taalhandigheidjes.
Maar het heeft vooral tot gevolg dat niemand meer luistert naar iemand. En niemand elkaar meer vertrouwd. We hebben inmiddels geen prop meer in onze oren, maar hebben er in de jaren een complete airbag ingebouwd. En steeds opnieuw vallen we als een blok voor de effectieve strategie van verdeel en heers, die op ons wordt losgelaten. Want we worden weerloos als altijd aangesproken op onze innerlijke hoogmoed, hebzucht, afgunst, afwijzing en erkenning. In de kern, ons zuivere egoïsme.
Het is zó effectief, dat we niet eens doorhebben dat we er allemaal actief aan meewerken. Zo effectief moet het ook zijn! Want als dat niet zo zou zijn, zouden we de echte bron van het kwaad immers moeiteloos herkennen. Dat is precies wat de ontregeling door deceptie via afleiding en verdeling ook doorlopend noodzakelijk maakt in een onafgebroken cyclus in de geschiedenis. Een oneindige lus, die de ontmaskering van de bron voorkomt.
Zou het kwaad niet sluwer zijn dan ons, zou het immers snel gedaan zijn met het kwaad. Anders zouden we, met zijn allen, ons daar gezamenlijk op gaan richten. In plaats van op zijn ingepalmde trawanten. Want die tellen helemaal niet serieus mee, maar zijn gewoon een middel tot ontregeling geweest. Het zijn poppetjes in de geschiedenis. Marionetten die zó gemakkelijk vervangbaar van plaats wisselden, dat we er geeneens vat op konden krijgen.
Het is waarmee we helemaal gek worden gemaakt. Omdat we elke keer opnieuw een andere projectie van waarheid, leugen, goed en kwaad voorgeschoteld krijgen. In zo'n moordend tempo dat we het spoor volledig bijster zijn van wat er, van de werkelijkheid om ons heen, nog waar is. Van die aanhoudende strategie door de geschiedenis heen, voltrekt de climax hiervan, zich nu. In onze huidige tijd.
Zou het kwaad in ons, niet zo effectief kunnen worden geactiveerd, dan zouden we het met de kracht van Almachtige goedheid, volledig kunnen neutraliseren. Het drukt ons met de neus op de feiten van onze zwakheid. Want elk mens weet, in de kern, zonder die emotie, dat vrede uiteindelijk alleen maar kan voortkomen uit vergeving en nooit uit vergelding. En toch laten we ons gulzig vollopen met woede die vergelding wil. Er is altijd een partij gewillig op te stoken.
De waarheid is even eenvoudig als ingewikkeld!
Want het is tegen onze natuur. Tenminste, zolang we nog onder de geest van het kwaad leven die ons kan beïnvloeden. Het zou echter volledig natuurlijk zijn in een wereld waar het kwaad geen vat op ons zou hebben. Waar het kwaad deze menselijke zwakte niet moedwillig onder druk zou zetten, maar er een geest zou zijn van liefde en rechtvaardigheid, die het goede in ons aanspoort en laat bloeien. Die ons gebied om lief te hebben. Om te geven, in plaats van, te nemen. Want wij hebben immers kennis gekregen van goed en kwaad. Daarom hebben we beide in ons.
En die geest is er. Het is een kracht die met alle macht door de heersende macht op aarde wordt onderdrukt. Waarvoor we worden misleidt, dat wordt verhuld, verborgen, verdraaid en waarover tegen ons wordt gelogen.
Maar het laat zich onmogelijk verdrukken! Ook al is het, ooit, door maar één persoon ter wereld, aan ons getoond als voorbeeld. Met maar één boek, waarin de handleiding voor ons leven en ons hogere doel is opgeschreven. Op de hele aarde, zolang als haar geschiedenis ook maar is, één persoon en één boek. Jezus Christus en de Bijbel. De bron van liefde en goedheid. Van genade, vergeving en rechtvaardigheid. Het laat zich niet verdrukken omdat Hij naast de Bijbel ook Zijn geest voor ons heeft achtergelaten ter ondersteuning.
Wij mensen lossen dit niet op. De geschiedenis bewijst dat wij onszelf in neerwaartse spiraal blijven bewegen. En het is God die dit zal stoppen. Definitief. Die de dualiteit van goed en kwaad zal beëindigen. Er is namelijk ook geen enkele andere mogelijkheid. Niet in onze werkelijkheid te bedenken, maar ook niet in onze stoutste fantasieën, is er een oplossing die mooier, beter en zuiverder is, dan die van onze hemelse Vader.
We proberen het wel te projecteren, want het zit immers in ons. We hebben er wel degelijk een beeld bij en er ook een overweldigende behoefte aan. Het goede dat wint van het kwaad. Het ideaalbeeld in ongeveer elke film. Goed dat wint van kwaad is immers ons aller ideaal. Maar helaas komen wij in onze hoogmoed, toch ook nog altijd niet verder dan dat wij, mensen, onszélf de held maken in het verhaal. En ervan dromen zelf die held te zijn.
Dat maakt dat we het splijtende principe hardnekkig blijven handhaven, dat het om ons gaat. Dat wij mensen de oplossing hebben, als mensen. Zolang we maar ons best doen om een goed mens te zijn. Maar het is juist de vereniging buiten onszelf, die ons echt groot kan maken. Groter dan welk mens ook, zelf alleen kan. In een persoonlijke verbinding en in afhankelijkheid naar een leider, die niet van deze aarde is. Onze enige goede en hemelse Vader.
Als we in staat zijn om die grote ruimte van ons ego leeg te maken en die zo kunnen vullen met Zijn onmetelijke kracht en liefde, worden we groter dan we ooit zelf hadden kunnen bereiken. Waardoor we op deze aarde ineens begrijpen dat we allemaal niets meer zijn dan een ander. Omdat we dan allemaal zijn kinderen en dus familie zijn. En zonder de aansporing om ons kwaad te activeren, zijn we vooral een liefhebbende en rijk gevende familie.
Het is geen droom, maar werkelijkheid. We hebben immers het voorbeeld. Geschiedkundig bewezen en letterlijk beschreven. Het leven en sterven van Jezus Christus en Zijn Woord, de Bijbel. De énige god, tussen alle overvloed aan misleiding in spiritualiteit, die tot de mens is afgedaald waarvan er overtuigend bewijs is. Voor wie elk mens gelijk is en Hij iedereen aanneemt wie zich naar Hem uitstrekt in geloof, ongeacht wat hij op zijn kerfstok heeft.
Maar het echte levende bewijs hebben wij zelf in ons. Die behoefte, diep van binnen, naar vrede, en geborgenheid, naar liefde en respect. Die in de kern van Hem is die ons Zijn levensadem heeft ingeblazen. Een behoefte die daarom zo sterk is, dat we niet kunnen onderdrukken om naar de zin van het leven te zoeken, als we onze Vader niet kennen. En iedereen weet waar Hij te vinden zal zijn.
Want niemand ter wereld zal die zin van het leven vinden in vergelding.
Maar iedereen zal die zin van het leven kunnen vinden in vergeving!
Comments