top of page

Een brief die naar Rome gaat (5)

De doemprediking die zoveel emotioneel beschadigde mensen oplevert


We zijn al een aantal delen bezig over de Romeinenbrief en toch nog steeds bij hoofdstuk 1. Dat wil niet zeggen dat het nu vijftig delen gaan worden over heel Romeinen, hoor. Maar het is gewoon heel erg belangrijk is om goed en gedegen te beginnen. Omdat we door de kennis die we hebben, bijvoorbeeld over de opbouw en de inhoud van deze hele brief, vooral met hoofdstuk 1 in het juiste perspectief dienen te beginnen.


En dat geldt, in mijn optiek, nog heel veel sterker voor een bijbelleraar of een geestelijk leider. Die hebben naar hun toehoorders een zwaarwegende verantwoordelijkheid om met Gods geest, wijsheid en liefde, juist deze brief goed uit te leggen. Vandaar dat ik het ook het zware zondebesef prediken, de zgn. 'doemprediking' eerder in deel (2) al benoemde.


Wat veel voorkomt in dogmatisch conservatieve kerkgenootschappen. Leerstellingen waar het de gewoonte is, om te preken over Gods toorn en mensen een heel zwaar zondebesef op te leggen. Die dat onderwijzen aan argeloze, lieve mensen, die te goeder trouw het gezag accepteren van hun geestelijke leiders en het onderwijs aannemen. Maar vaak met de Romeinenbrief in de hand, wordt er snoeihard en liefdeloos veroordeeld.


Het is geen geheim en zeker ook geen uitzondering, dat er veel beschadigde mensen uit dergelijke onbarmhartige leerstellingen komen. Zij zijn heel goed in staat om ontwrichte persoonlijkheden af te leveren met diepe emotionele beschadigingen. Liefdeloos onderwijs dat geknakte en geslagen mensen oplevert met een sterk ontwikkeld minderwaardigheidsgevoel. Die rondlopen alsof ze al verloren zijn, met een doorlopende angstige onzekerheid over hun redding, tot op de laatste dag van hun leven.


Mensen die zo met een bijzonder onveilige hechting opgroeien of al zo zijn opgegroeid en vervolgens hun hele volwassen leven gebukt gaan onder die aangeleerde doctrine. Nu is dat gedeelte van verloren zijn helaas wáár! Dat zegt Paulus ook. Maar wat het zo triest maakt, is dat zij de oplossing die Paulus óók brengt, volkomen verkeerd interpreteren.



Nu zijn die prestaties natuurlijk niet alleen aan religieuze groepen voorbehouden. Het verdrietige is alleen, dat zij de rechtvaardiging voor hun eigen hoogmoed en hun liefdeloze houding naar de rest van de wereld, juist uit de Bijbel halen! Met de Bijbel in de hand, oordelen ze over mensen, wijzen ze mensen af en jagen ze leden weg als die zich verzetten of rebelleren, die soms zelfs ook hun eigen kinderen kunnen zijn.


Dat is waarmee ze mensen beschadigen. Niet alleen omdat ze in hun terechtwijzingen liefdeloos en harteloos handelen, maar vooral omdat ze een harde wettische, oudtestamentische lijn volgen. Er lijkt geen andere optie te zijn en daarom ze doen het. Omdat ze denken het goede te doen en de motivaties daarvoor, zijn allemaal in de Bijbel terug te vinden


Helaas maken vele gelovigen samen hierin een hele schrijnende vergissing. En dat is om in hun eigen hoofd en met hun groep samen, zichzelf op morele gronden tot betere mensen te verklaren dan de rest van de verderfelijke wereld. Zij werken harder voor de hemelse opdracht en die beproeving is hun heiliging. Onwillekeurig delen zij hiermee zichzelf in een andere klasse in dan anderen en plaatsen zich zowel zichtbaar als onzichtbaar op een hoger voetstuk.


Tegelijkertijd schijnen ze ook te denken dat de aanklacht in Romeinen voor hen daarom niet telt en ze er zo afstand van kunnen nemen. Dat ze daarmee zo hoogmoedig zouden kunnen als de Farizeeërs zélf, gaat volledig aan ze voorbij. Laten we gewoon eens kijken wat Paulus over de hoogmoed van mensen te melden heeft en wat de gevolgen daarvan zijn.


Dat is namelijk het deel dat eerst nog vóór de zondebenoemingen komt of, beter gezegd, er eigenlijk de aanleiding voor is. Lees mee met een aantal verzen uit dit beruchte stukje pittige tekst.


Romeinen 1:20 "Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, [namelijk] én Zijn eeuwige kracht én [Zijn] Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn."


Romeinen 1:21 "Want zij hebben, hoewel zij God kennen, [Hem] niet als God verheerlijkt of gedankt, maar zij zijn verdwaasd in hun overwegingen en hun onverstandig hart is verduisterd."


Romeinen 1:25-26

"Zij hebben de waarheid van God vervangen door de leugen, en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, Die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen!

Daarom heeft God hen overgegeven aan oneervolle hartstochten, want ook hun vrouwen hebben de natuurlijke omgang vervangen door de tegennatuurlijke."


 En dan meldt Paulus het nog eens in Romeinen 1:28-29 "En omdat het hun niet goeddacht God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan verwerpelijk denken, om dingen te doen die niet passen. Ze zijn vervuld van allerlei ongerechtigheid, hoererij, boosaardigheid, hebzucht, slechtheid. Ze zijn vol afgunst, moord, ruzie, bedrog, kwaadaardigheid."


"Kwaadsprekers zijn het, lasteraars, haters van God, smaders, hoogmoedigen, grootsprekers, bedenkers van slechte dingen, ongehoorzaam aan hun ouders, onverstandigen, trouwelozen, [mensen] zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, onbarmhartig."


Wat staat hier eigenlijk voor iets bijzonders? Paulus verteld hier gewoon even dat God ons heeft 'overgegeven' aan onze hartstochten en verwerpelijk denken. Het Griekse woord dat hier gebruikt is duidt op het overgeven aan de tegenstander. Hen in handen gegeven van... Hen overgelaten of uitgeleverd aan... We zijn losgelaten om zelf te mogen ontdekken wat ervan komt.... zonder God.


En waarom? Omdat het 'hun' niet goeddacht God te erkennen. Omdat zij de waarheid van God hebben vervangen voor de leugen. U wilt mij dus niet als uw God? Zoek het dan maar eens uit zonder mij en ontdek dan zelf maar waar dat toe leidt. Dat is wat het betekent om de kennis te ontdekken van..... goed en kwaad. En de gevolgen zijn dat die kennis zich, zonder God, maar wel 'overgeleverd' aan het kwaad en omringt door duisternis, als een tumor groeit en ontwikkeld.


Iets dat met een volkomen zekerheid tot verwerpelijk denken en handelen leidt. Dat heeft God laten zien en toegelaten... tot aan de Zondvloed. "Want de aarde was vol geweld en alle mensen waren slecht in al hun hersenspinsels". En het begon weer opnieuw. De mens heeft het nog eens laten zien met de toren van Babel. Maar God heeft ons niet losgelaten. Het was de les de we zelf moesten leren, omdat daarvoor was gekozen. Omdat Hij ons gemaakt heeft met een vrije wil.


Pas zo'n 2.000 jaar verder (2 dagen in Gods tijd) heeft Hij zich via Abraham voorbereid en met hem een verbond gesloten. Uit zijn nageslacht heeft Hij zich een volk gekozen om een voorbeeld te zijn. Gods volgende aanwijzingen voor ons, voor de volgende 2000 jaar, zou je kunnen zeggen. Hij heeft hen uit Egypte geleid en hen in de woestijn de morele wet gegeven. De wet die de zonde een naam gaf en de overtreding een gevolg. Waarna de genade uit het offer van Jezus volgde. Opnieuw zo'n 2000 jaar tot nu. Wat een ongelooflijke route.


We kennen natuurlijk de Bijbel en de Wet van Mozes uit het Oude Testament. De 10 geboden, waaruit in totaal 613 gebodsregels of wetten zijn voortgekomen. Als het goed is weet u dat en anders meld ik het hier nog eens; Als we ons zuiver aan 'de wet' willen houden, betekent het dat als we één gebod hebben overtreden, we 'de wet' in zijn geheel hebben overtreden. Wij zijn niet in staat de hele wet te houden. Nooit! Daarom zijn we dus 'allemaal' zondaars.


Maar waar God via Paulus in hoofdstuk 1 van Romeinen over spreekt, gaat over het eerste en het grootste gebod. Zowel de allereerste van het Oude Testament "Vereer naast Mij, geen andere goden." als het allereerste gebod dat we van Jezus hebben gekregen in het Nieuwe Testament. Waarin Hij ons verteld om God 'onverdeeld' lief te hebben. "met héél uw hart, héél uw ziel en héél uw verstand", is wat Hij ons zei.


"Zij hebben de waarheid van God vervangen door de leugen, en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper" zegt Paulus. "De Schepper die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen!"  


Wie niet uitsluitend God vereert, geeft Hem dus niet álle dank, maar slechts voor een deel. Helaas voor ons is God volkomen zuiverheid. Er is niets anders dan God. Want het 'schepsel' betekend in de vertaling "datgene wat God heeft geschapen" waar ook wijzelf een deel van zijn.


En... zoals ik in deel (4) ook al poogde uit te leggen, kán het niet dat iets wat gemaakt is door God, van ons de eer kan krijgen die God niet krijgt. Het is waarmee "ze" God voorbij zijn gegaan. Om iets te eren wat er nooit was geweest zonder Hem. Inclusief onszelf.


En dat, lieve mensen, is de leugen die God hier bedoeld, waarmee God, die Zelf de waarheid is wordt genegeerd of gepasseerd. Het staat allemaal in deze paragraaf waarboven de kopregel staat; "De toorn van God over de heidenen".


Wat mij echter is opgevallen, is dat het woord heidenen hier helemaal niet in voorkomt! In die héle paragraaf tot aan het einde niet. Het woord heidenen staat alleen maar in de kopregel, die door mensen aan de Bijbel is toegevoegd. Verder schrijft Paulus alleen maar over 'ze' en 'mannen en vrouwen'. Dus hoe zit het dan met die zondebenoeming en wie zijn "ze" dan eigenlijk?


Ik wil niets afdoen aan de lijst met zonden, maar ik ben ervan overtuigd, dat er een menselijke psychologie verborgen gaat achter de manier waarop we ons verschuilen voor de waarheid en ons op valse gronden verschonen van deze indringende teksten, die we liever aan "andere groepen" toewijzen.


Er is nog een wereld te ontdekken in Romeinen. Want de dogma's en de doctrines spreken wel degelijk de waarheid vanuit de Bijbel, maar ze missen de volheid van God. Zijn liefde en Zijn belofte en Zijn trouw en de zuiverheid van Zijn rechtvaardigheid.


De God die barmhartig, ruimhartig en vrijgevig is en ruimte heeft voor ons allemaal in Zijn Koninkrijk.


29 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page