Welkom terug. We gaan eerst nog verder met de zondvloed dus. Wat een ontzagwekkende gebeurtenis is dat eigenlijk geweest, vindt u niet?!
Wellicht niet zo indrukwekkend voor mensen die niet in God geloven als de Schepper. Want wie dus gewoon als seculier over de aarde wandelt en zich bezighoudt met het maatschappelijke leven van alledag, heeft hier amper weet van. Die zijn er of gewoon niet mee bezig, of denken meer in de lijn van een oerknal, Darwin of andere theorieën over de oorsprong van ons ontstaan. Stromingen die ons duizelingwekkende getallen voorhouden van miljoenen en miljarden jaren, die geen mens kan controleren.
Ik geloof dus wel in God als Creator. De Schepper van ons en onze hemel en aarde. Die de wereld op het nippertje heeft gered doordat Noach genade vond in Zijn ogen. God spreekt in de Bijbel dat de aarde is vervuld van geweld. In de grondtekst staat hiervoor het woord Hamas genoemd.
Dat bedenk ik niet, dat is wat Hamas in het Hebreeuws betekend. In het Arabisch is de betekenis redelijk gelijkwaardig als sterkte of kracht.
De aarde was verdorven want alle vlees had een verdorven levenswandel. Gevallen hemelwezens namen bezit van de aardse vrouwen omdat zij zagen dat ze 'goed' en 'schoon van gestalte' waren en vermengden zich. De Bijbel gebruikt in de uitleg "begeerte" en het is dezelfde term als die bij Eva werd gebruikt toen zij zag dat de appel 'goed' was. In dit geval bracht dat reuzen en andere machtige mannen voort.
De vermenging met de kwaadaardige superioriteit van de gevallen hemelwezens tastte niet alleen de oorspronkelijke mens aan in zijn biologische vorm, maar ook in de manier van leven. Er heerste afgoderij, anarchie, mystiek, tovenarij en liederlijke hoererij. Al het vlees had een verdorven wandel van geweld, beschrijft de Bijbel.
De geschiedenis leert ons dat kinderoffers, misbruik en met name seksueel geweld en liederlijke uitspattingen op dat gebied, vooral iets is dat altijd voorkomt bij het kwaad op deze wereld. Een vorm van de uiting van kwaadaardigheid, dat doorlopend in allerlei gebieden steeds opnieuw de kop opsteekt op aarde. Dat is de kwaadaardigheid van de gevallen hemelwezens, de Godenzonen, met de Duivel als hun aanvoerder, die dat over de wereld brengt.
De mens is naar het evenbeeld van God geschapen. Dat is fysiek gesplitst geworden in een man en en vrouw. Dat is een belangrijk gegeven, omdat helemaal nergens uit de historie en de geschriften blijkt dat er ook vrouwelijke hemelwezens bestaan. Het lijkt er stellig op dat in de geestelijke wereld geen splitsing bestaat tussen geslachten. Die zijn wel verzonnen in de mystiek. Logisch ook. Dat komt uit de koker van misleiding van het duister.
Want zou het kunnen dat de afgunst en de jaloezie op de nieuwe schepping van God zich met name heeft gericht op het nieuwe fenomeen vrouw? Dat het zich daarom ook zo begerig, hongerig en bijzonder kwaadaardig heeft ontwikkeld vanwege de puurheid en exclusiviteit van de relatie tussen man en vrouw, zoals God die heeft bedoeld. Iets dat helemaal nieuw was. Iets wat zij niet hadden. Want uit alles blijkt dat het kwaad juist de pure relatie en de intimiteit tussen man en vrouw het meest probeert kapot te maken.
De wens om de vrouw aan zichzelf te willen onderwerpen en te gebruiken als lustobject het naar eigen believen te willen gebruiken voor hun eigen begerige lusten, is mannelijke dominantie. Het type onderwerping dat op aarde gelijkstaat aan de kwaadaardigheid van de strijd in de hemelse gewesten om de mens.
Het is het recht van de sterkste, dat de wet van het kwaad is. Want juist nergens anders dan in de Bijbel vindt je meer gelijkwaardigheid en evenwicht in de balans tussen man en vrouw. Naar het plan en de schepping van God. Zij reflecteren het volledige beeld van God immers pas samen in het één zijn. Eén zijn, is de volheid van twee keer de helft. Eén zijn vertegenwoordigt verbinding, liefde en trouw.
Hoe men de Bijbel ook wil interpreteren en met name het Oude Testament, God is de God van liefde, schoonheid, verbinding en trouw. Het geweld en de anarchie door de vervuiling en de vermenging was immers de reden dat God berouw kreeg, mens en dier te hebben gemaakt. Maar hij herstelde het evenwicht door alle reuzen op aarde te vernietigen. Ook de reuzen onder de dieren, zoals ook de dinosaurussen.
Het is dan ook bijzonder logisch dat de wetenschappelijke onderbouwing vanuit de schepping heel veel gemakkelijker te rechtvaardigen en te bewijzen is. De aarde is met de zondvloed verandert in de continenten die we nu kennen. Tot op dat moment was het vaste aarde in een stuk, omgeven door het water waar de grond van gescheiden was.
Genesis 1:9-10 "En God zei: Laat het water dat onder de hemel is, in één plaats samenvloeien en laat het droge zichtbaar worden! En het was zo. 10 En God noemde het droge aarde en het samengevloeide water noemde Hij zeeën; en God zag dat het goed was."
Voorheen kende de aarde ook geen regen, maar werd het land bevochtigd door een soort van dauw. Genesis 2:6 Maar een damp steeg op uit de aarde en bevochtigde heel de aardbodem" De wereld was eigenlijk een gigantisch subtropisch en bijzonder vruchtbaar aquarium. De zondvloed heeft de aarde volkomen veranderd. Genesis 7:11b "Op die dag zijn alle bronnen van de grote watervloed opengebarsten en de sluizen van de hemel opengezet"
De bronnen van de grote watervloed, de zeeën, zijn dus opengebarsten. De tektonische platen, als de bodem van het water, zijn hier gebroken. En hiermee is het land ontwricht geraakt en uit elkaar geslagen. Het is ook pas daarna dat de seizoenen zijn ontstaan vanwege de verschillen op aarde door de veel grotere afstanden. Na de zondvloed dus.
Genesis 8:22 "Voortaan, al de dagen van de aarde, zullen zaaitijd en oogsttijd, koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht niet ophouden."
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat er op de hoogst gelegen gebieden op verschillende plaatsen in de wereld, soms slechts in één meter aarde, de overblijfselen zijn gevonden van zowel mensen als dinosaurussen. Het opvallende is dat in diezelfde meters aardlagen de resten van dinosaurussen zijn gevonden, waarvan de darwinistische leer claimt dat er miljoenen jaren en tijdperken tussen deze soorten in hebben moeten zijn geweest.
De aardlagen in de Roycky Mountains in Amerika tonen aan dat zij volledig onder water hebben gestaan. Fossielen van zeedieren die zijn gevonden in woestijngebieden. Er zijn onbetwiste overeenkomsten in de flora en fauna ontdekt op verschillende continenten, zoals bijvoorbeeld aan de kustgebieden van west Afrika en die van de oostkusten Zuid Amerika bijvoorbeeld.
Er is werkelijk bewijs te over, die de Zondvloed van God een hele fundamentele plek geeft in de archeologie en geografie vanuit de gedachte van Creatie. Er is echter ook nog iets heel bijzonders aan de tijdlijn van de zondvloed. Dat is wat me ook ineens raakte, zoals ik vertelde. Ik kwam allerlei vage berekeningen en theorieën tegen, over die tijdlijn.
Wat het lastig maakt zijn verschillen die ons bekend zijn in de vorm van tellen. Inclusief de dag of exclusief de dag van beginnen. (dit laatste wordt de Engelse methode genoemd, meen ik) Zo tellen wij hier in het westen vanaf de dag dat we afspreken. Als we over zeven dagen afspreken en het is nu zaterdag, zullen wij elkaar waarschijnlijk treffen of zondag. Wij zijn geneigd de zaterdag niet mee te tellen. Die is al gebroken en niet meer compleet dus we beginnen met de eerste volle dag.
In het Hebreeuws is dat niet zo. Wij kennen ook de nul en het Hebreeuws niet. Daar zullen ze elkaar dus waarschijnlijk treffen op de zaterdag. Een behoorlijk verschil als je op een barbecue rekent en je er met je aanhang verschijnt terwijl er niets te zien is.
Maar goed, allerlei studies deden dus aannames over het aantal dagen van de stappen in de zondvloed. De 40 dagen van watervloed, de 150 dagen dat het water tot boven de bergen steeg. En ik wilde dus vanuit Daniël een mogelijk verband vinden tussen een tijd, tijden en een halve tijd. Dat kan met 360 graden van een volle cirkel heel goed. 180 dagen is dan tijd, 360 dagen met het het meervoud dus de tijden en 90 dagen is dan een halve tijd.
Veel studies maakten me in de war door met 371 dagen of 370 dagen te komen. Niets logisch aan. Een tabel begon met nul te tellen, waarbij ik dan dacht; Horen de 7 dagen in aanloop er dan misschien niet bij? Moet er in die tabel dan niet vanaf 8 geteld worden in plaats van 1. Is dat misschien het verschil dat wél een cijfermatige orde mogelijk maakt? Maar ik vond niet zoveel dat logisch was, of beter gezegd wat ik logisch genoeg vond.
Want wat van God heel erg duidelijk is, is dat niet alleen de schepping, maar juist ook de tekst die ervan in de Bijbel getuigd, van een buitengewoon bijzondere mathematische zuivere orde is. Net zoals de twee stenen tafels met de tien geboden. Maar goed, niets leek in de buurt te komen en op die theorie te passen.
Totdat ik dus, in al die bewaarde websites om door te spitten, een verklaring tegenkwam die iets heel anders openbaarde. Het stuk dat mij zo raakte (zie deel 1) Het was een stuk tekst waar ik vluchtig doorheen probeerde te lezen, juist omdat het niet heel direct aansloot bij de theorie die ik wilde vinden. Maar.... waar ik dus ook niet overheen kón lezen, omdat het mij ineens zo raakte.
Het was een logica die ik vervolgens ook direct kon bevestigen uit de Bijbel. Hoe simpel en dat ik dat niet eerder zelf had gezien! Ik was met alle tussenstations bezig geweest. Met de 7, de 40 dagen, de 2x 150 dagen en alle specifieke datums die worden genoemd en wat niet meer. Maar het staat er gewoon heel erg duidelijk. Net voor de tekst dat de bronnen van de watervloed zijn opengebarsten.
Genesis 7:11 "In het zeshonderdste levensjaar van Noach, in de tweede maand, op de zeventiende dag van de maand, op die dag zijn alle bronnen van de grote watervloed opengebarsten en de sluizen van de hemel opengezet." en vervolgens staat er in Genesis 8:14 "In de tweede maand, op de zevenentwintigste dag van de maand, was de aarde droog geworden"
Wat is daar nu zo bijzonder aan, zou je zeggen? Dat de zondvloed dus van de 17e tot de 27e van de tweede maand heeft geduurd. Het bijzondere is dat dit het verschil is van een maanjaar met een zonnejaar. Het maanjaar waar de Joden mee tellen kent 354 dagen en een zonnejaar 365 dagen. 354 + 11 dagen is een zonnejaar. Want het tellen van de 17e tot de 27e is elf dagen, geen tien.
Ondertussen ken ik wel Gods feilloze orde ondertussen een beetje. Alles op zichzelf betekent iets zinvols in de Bijbel en samen vertelt het ook een verhaal. Namen, data, cijfers ongeveer alles is betekenisvol waardoor het ook na 2000 jaar nog altijd een levend boek is waarmee je niet zomaar uitgeleerd bent.
Juist omdat door de tijd heen steeds weer nieuwere geschiedenis iets meer van de oude historie prijsgeeft. Een geheimenis die pas dan daarmee ontrafeld en bevestigd kan worden. Dat is het bijzondere aan dit boek en het bevestigd ook doorlopend Gods almachtige grootheid. We willen God en Zijn plan kunnen doorgronden. Maar doorlopend bewijst Hij vanaf het begin door alle tijden en generaties heen, dat we daartoe gewoon helemaal niet in staat zijn.
Al sinds mensenheugenis blijkt dat we domweg afhankelijk zijn van gebeurtenissen en ontwikkelingen in de maatschappij, die onder Zijn leiding plaatsvinden. Want pas op het moment dat het zich voor onze ogen voltrekt, pas dan zijn we in staat weer een nieuw stukje te begrijpen. Zo bewijst Hij ook Zijn Magistrale Majesteit. Steeds weer opnieuw. En ook aan élke generatie...
Dus ook wij gaan verder met ontdekken, omdat het zo boeiend is om Gods geest te leren kennen. Maar wel in deel 3, want de maximale streefleestijd is in dit deel alweer gebruikt... Sorry!
Comentários