De meeste mensen deugen of deugen ze helemaal niet? Wie legt de lat?
Wie bepaalt de norm? Dat is een hele goede en bijzonder relevante vraag, nietwaar? Wie zou de norm het best kunnen bepalen en zo ook de lat mogen neerleggen? In een hele eerlijke, rechtvaardige wereld, zouden we allemaal moeten accepteren dat het de meest zuivere lijn moet zijn, die mogelijk is. Lijkt me.
Hieronder geef ik u in ieder geval de norm van de Bijbel die iets zegt over de zuiverheid en de betrouwbaarheid van mensen. Of ze ook deugen, zeg maar.
De apostel Paulus zegt het heel duidelijk in Romeinen 3:11-12. Als hij begint met "Zoals geschreven staat" wordt in de Bijbel een verwijzing gegeven naar het Oude Testament. Psalm 14:3 en Psalm 53:4 geven beide zo goed als dezelfde tekst weer. "Zij allen zijn afgedwaald, tezamen zijn zij verdorven; er is niemand die goed doet, zelfs niet één."
Paulus herhaalt die tekst uit Psalmen in Romeinen 3:11-12 "Er is niemand die verstandig is, er is niemand die God zoekt. Allen zijn zij afgedwaald, samen zijn zij nutteloos geworden. Er is niemand die goeddoet, er is er zelfs niet één." Als u daar nog wat verzen verder op doorleest dan komt u ook op hele duidelijke taal. In het Nederlands zeggen we dan: Daar is geen woord Frans bij!
Waar hier op wordt gedoeld in de gezamenlijke conclusie over de grondtekst, is het ontbreken van enig moreel besef en rechtvaardigheid. De mens zijn eigen norm laten instellen, als de lijn waarlangs recht gesproken moet worden, is vanuit de Bijbelse gedachte, dus een volkomen no go. Dat kan niets minder veroorzaken dan chaos. Want wie geen zuivere grens kan bepalen veroorzaakt niets minder dan een kader van grenzeloosheid.
En dat is precies wat we in de werkelijkheid zien. Onze eigen rechtssysteem bewijst het. Het is er zelfs zodanig in gespecialiseerd geraakt, dat het gaat om de spitsvondigheid om de uitzondering of de fout in de wet of de procedure te vinden. Een eindeloze zoektocht naar uitzonderingen. De uitzondering op de uitzondering. Want als dan in de procedure ook iets gevonden kan worden, dan laat ons rechtssysteem zonder problemen gewoon iemand vrij, ook al was het een zekere misdadiger.
Niet het kwaad veroordelen, maar de wet aanklagen
Het gevolg is zelfs dat die dan daarmee in de gelegenheid wordt gesteld om als tegenactie een schadeloosstelling te vragen voor de aanklacht. Voor geleden schade. Terwijl wie slachtoffer was en heeft geleden onder de daad, met lege handen staat. Hieruit spreekt de intentie van de mens en haar systeem. Die is er niet om kwaad te veroordelen, maar om de wet aan te klagen. Om de wet veroordeeld te krijgen. Het is tot een bizar spel van totale gevoelloosheid uitgegroeid.
Of u nu iets wel of niet heeft gedaan, U kunt echt alleen maar worden veroordeeld als de procedure netjes wordt uitgevoerd. Die is dus leidend geworden en niet de misdaad op zich. Zo beschermen wij dus het kwaad en onze eigen kwaadaardigheid. En dat gebeurt niet alleen in de onschuld van een discussie in de persoonlijke sfeer. Nee, dat is heel diepgeworteld en verankerd in onze hele maatschappij.
Wij pleiten eerst onschuld. Ik heb dat voor een deel ook al benoemd in deel 6. Maar ook dat, hebben we ingebakken in de wet en in ons eigen rechtssysteem. Wij mogen niet onszelf belasten met een verklaring waarmee we tegen onszelf getuigen. Schuldig pleiten dus. Daar zijn u en ik u gewoon tegen beschermd. We hoeven namelijk niet mee te werken aan het afleggen van een belastende verklaring over onszelf, ingeval we verdacht worden van een strafbaar feit.
Sterker nog, ik zou zelfs strafvermindering kunnen krijgen als ik juist wél een belastende verklaring afleg over iemand anders. Hiermee stimuléért het systeem zelfs actief dat we naar iemand anders wijzen. Het is feitelijk een perverse prikkel van kwaadaardigheid, die we allemaal gezamenlijk hebben geaccepteerd, maar die wij dus zelf ook gezamenlijk tot een wettelijke maatstaf van bescherming van kwaad hebben gemaakt. Voornamelijk de bescherming van het kwaad in onszelf.
De mens is altijd gericht op het pleiten van eigen onschuld
Want precies dat, is onze primaire reactie geworden. Ons hele menselijke systeem is er volledig op gericht om onschuldig te pleiten in plaats van schuldig. Die primaire reactie wordt het eerst getoond na de zondeval. Het is bij Adam dan nog zeker niet zo geraffineerd als het nu is, met nog die bijna kinderlijk naïeve onschuld. Hij doet het immers ook voor de allereerste keer op aarde.
Maar als God aan Adam vraagt of hij misschien van de boom heeft gegeten, wijst hij direct van zich af en om zich heen. Het is genade van God om Adam nog een gelegenheid tot eerlijkheid te kunnen geven. Maar die wijst alle kanten op, die maar enigszins mogelijk zijn. Nota bene via God zelf, geeft hij de schuld eerst door aan Eva! Genesis 3:12 "Toen zei Adam: De vrouw die U gaf om bij mij te zijn, die heeft mij van die boom gegeven en ik heb [ervan] gegeten."
Adam wist waarschijnlijk zelf nog niet eens waar het vandaan kwam, maar hij handelde wel direct volgens het -eigen onschuld eerst- principe. God wendde zich vervolgens tot Eva, de volgende schakel en die gebruikte precies hetzelfde systeem. Een nieuw principe, dat zojuist door het kwaad was geïnstalleerd. In het volgende vers dus: "En de HEERE God zei tegen de vrouw: Wat hebt u daar gedaan! En de vrouw zei: De slang heeft mij bedrogen en ik heb [ervan] gegeten."
Het is een nieuw intern systeem dat onszelf voorop zet. Ongeacht de omstandigheden, zou je kunnen zeggen. Want dit is dezelfde man als de goede onschuldige en blije Adam. Degene die zo verrukt was en zo ongelooflijk gecharmeerd van de vrouw die hij als zijn metgezel had gekregen. Maar nu gooit hij haar, zonder enige twijfel, gewoon direct voor de bus. Er is geen enkele aarzeling of enige zelfreflectie te bespeuren.
Dat is het nieuwe systeem van kwaad dat in ons is geïnstalleerd
Dat is het kwaad dat we in ons hebben. Dat is de kennis die ons sindsdien belast. En dat is het nog altijd.... En er wordt nog een heel belangrijk signaal gegeven met deze situatie in de Hof van Eden. Want hieruit heel duidelijk spreekt, is dat het sterker is dan ons. Het neemt ons over. Het heeft ons in bezit genomen. Onmiddellijk! Het is toegevoegd aan wie wij in oorsprong waren. Een zwart additief dat het onschuldige zuivere wit voorgoed heeft vervuild.
Het is de vrucht van de boom die de beloofde opbrengst levert. De kennis van goed en kwaad die leidt tot de dood.
Wat mij persoonlijk betreft is het kraakhelder. Voor u ook? Wij zijn in bezit genomen door het kwaad. Vanaf de zondeval. Het is sterker dan ons. En het is een onomkeerbare weg, die tot de dood leidt. Wij hebben zelf geen mogelijkheid dit te weerstaan of te overwinnen. Het is de onvermijdelijke weg van het kwaad. Wat wij doen, is dus wat het kwaad wil. Zelfs de apostel Paulus erkent dat in de Romeinenbrief.
Romeinen 7:18b-21 "Ik kan het goede niet doen. Ik wil het wel, maar ik kan het niet.
Hoewel ik het goede wil, doe ik het niet. In plaats daarvan doe ik het slechte en dat wil ik nu juist niet. Als ik doe wat ik niet wil, doe ik dat eigenlijk niet zelf, maar de zonde in mij. Zo ervaar ik steeds weer: als ik het goede wil doen, kan ik het niet laten het slechte te doen." (HTB)
Dat wij veronderstellen dat de meeste mensen deugen, ligt dus volkomen aan de blinde vlek waarmee we onze onschuld zodanig opblazen, dat we onze schuld ermee wegdrukken. Ter compensatie draaien we dat meestal om bij andere mensen. Die zijn in onze ogen veel eerder schuldig, dan dat ze onschuldig zijn.
Mensen deugen dus helemaal niet
Wij hebben een kleurenfilter dat steeds verschuift op basis van onze ervaringen. Daarmee zijn wij zelf totaal ongeschikt om recht te spreken. We zijn ook ongeschikt om wetten te maken en ongeschikt om die rechtvaardig te handhaven. Wij deugen gewoon niet! Omdat we het kwaad zelf in ons hebben en volgen.
Wat wij door de eeuwen heen hebben verzonnen dat de Bijbel in diskrediet brengt, is wat het kwaad heeft bedacht. En wat ons ter vervanging aan religie, levenswijzen en visies is aangeboden, is door het kwaad ontwikkeld. We hadden al geconstateerd dat de misleiding van het kwaad te sterk is voor ons en dus altijd effectief is. Met misleiding gelooft iemand per definitie in iets dat niet waar is. Met de overtuiging dat het waar is.
Is er een God? en Is de Bijbel waar? worden dan vragen en twijfels om de waarheid te vervangen.
Dat is de allergrootste en meest effectieve misdaad van het kwaad. Dat het zijn overmacht gebruikt om ons de illusie van zijn waarheid te laten geloven. Met alle gevolgen van dien. Omdat we het kwaad in ons hebben, dragen we daarom ook de onvermijdelijkheid van de dood met ons mee. Dat is wat het kwaad ook in ons stimuleert om dat vooral te geloven en te accepteren, als waarheid en als een feit. Om hoop en vertrouwen buiten ons blikveld te houden.
Dat het goede in ons blijft opkomen en blijft zoeken naar zingeving, is de macht van het onuitwisbare stukje dat wij in ons hebben gekregen van God. Het stukje waarmee het kwaad niets meer kan kan doen dan het te misleiden, maar het onderwerpen is onmogelijk. Dat maakt dat kwaadaardigheid altijd actief moet blijven. Het maakt ook dat het kwaad fouten blijft maken in zijn leugens en zijn bedrog. Ook al is de leugen nog zo snel...., nietwaar?
We zijn te misleid om het zelf te kunnen zien of te doorbreken
Die onbetrouwbaarheid wordt ook in de geschiedenis bewezen. Dat is waar we het kwaad ook in kunnen ontmaskeren. Maar u en ik kunnen dat niet alleen. Dat is precies wat God ons in de eerste drie boeken die ik noemde zo duidelijk wil maken. Dat is waarom God de kwaadaardigheid van de Leviathan in Job zo groot maakt. Dat is waarom God ons in Genesis verteld waarom de zondvloed moest plaatsvinden. Dat is waarom God in Exodus het hart van de Farao verhardde.
Allemaal om ons duidelijk te maken dat als wij denken dat iets kwaadaardig is, wij nog geen benul hebben van de werkelijke diepte van kwaadaardigheid. Omdat wij onze eigen kwaad niet eens kunnen zien. God heeft het voorbeeld van de menselijke Farao gebruikt en vergroot om ons via de Bijbel de werkelijke grootheid van het buitenaardse kwaad te kunnen duidelijk maken.
God heeft in Job 37 de beschrijving van de goedmoedige Behemoth gebruikt om het verschil in kracht en de afstand tot de mens te laten zien, om vervolgens de Leviathan nog afschrikwekkender te kunnen maken. Die minstens zo groot was, maar die daarbij ook nog eens volkomen meedogenloos en kwaadaardig was. Wij kunnen het kwaad alleen maar breken, door Gods kracht te aanvaarden en aan te nemen.
De Almacht van God en Zijn soevereiniteit
Met alle goede bedoelingen van de New Age beweging, die u stimuleert liefde en licht zoeken en u oproept om de kracht in uzelf te ontwikkelen ten spijt. Het is niets minder dan de groteske misleiding van het kwaad. Zelfs met de kracht in uzelf op topconditie ontwikkeld, bent u alsnog een nietige prooi en een 100% weerloos slachtoffer. Want er is maar één macht die dat kan verbreken.
Er is maar één vader die u liefheeft en wil redden. Die in volkomen zuiverheid en rechtvaardigheid handelt. Die niets verbergt, ook niet van Zijn emoties en Zijn eigen worstelingen met het Joodse Volk, met Zijn verdriet over het onbegrip van mensen. Maar Hij misbruikt zijn Almacht niet om de zuiverheid te passeren. Hij heeft de hand naar u uitgestoken en verteld u in de Bijbel precies wat u moet weten. Die heeft Hij voor u achtergelaten om te kunnen ontdekken
Hij heeft daarom zelf de schuld en de straf voor alle overtredingen van de wet op Zich genomen, en daarmee ieder mens op deze wereld vrijgepleit van die verantwoordelijkheid. Hij heeft daarmee ook de dood, die daar als straf bij hoorde, opgeheven en teniet gedaan. De dood is géén onvermijdelijk feit en géén waarheid. Maar wat in alle rechtvaardigheid bij die vrije wil hoort, om te kunnen kiezen voor goed of kwaad, is dat Hij u dat hele verhaal verteld. Zodat u zelf vrijwillig mag kiezen, wie u wilt geloven.
Want op het moment dat u het uitspreekt, verbreekt u een geestelijke ban. Als u met uw geest, in de geestelijke wereld verklaard dat U in Jezus Christus gelooft. Dat Hij voor u aan het kruis is gestorven, verklaart u in die wereld dat God bestaat. Waarmee Hij dus ook zichtbaar en tastbaar wordt. Hij waarheid wordt. En dat is ogenblikkelijk het moment dat Hij u volkomen gerechtvaardigd uit het Koninkrijk van de Dood mag weghalen en overzetten naar Zijn Koninkrijk.
God heeft u allang erkend. Zijn hand is uitgestoken. U hoeft alleen Hem maar te erkennen en dan is de lijn weer hersteld tot een gesloten verbinding. Die door de Weg, de Waarheid en het Leven door Jezus Christus. Maar God kan niet de zuiverheid teniet doen door u tegen uw wil te redden. Het is uw eigen vrije keus. Begrijpt u waarom het uw eigen keus moet zijn? Wanneer kiest u?
Ik heb gekozen. Ik ben een Kind van God