De wereld verdrinkt opnieuw

Wat zegt het als 1 miljard kinderen beschadigd zijn?

Het is gewoon zomaar een stupide actiefilm die ik, bij hoge uitzondering, weer eens een keer heb gekeken op TV en die me raakt. Een korte samenvatting:

Een verliefd, maar zwaar verslaafd jong stel, probeert op eigen kracht clean te worden, omdat ze willen trouwen en hun leven willen beteren. Dat lukt ze ook! Op de harde directe manier. Cold Turkey dus. Samen dagenlang creperen en lijden totdat ze er doorheen zijn.

Maar de dealer laat ze niet met rust. Het meisje wordt op een cruciaal moment misleidt doordat ze de dealer tegenkomt op de weg die van hun afgelegen huis vandaan komt. Hij vertelt haar dat hij bij hun huis is geweest en aan haar vriend geleverd heeft. (Die had hem juist weggejaagd en een gratis dosis geweigerd) Diep teleurgesteld, neemt zij, met die sluwe misleidende list, de gratis dosis die hij haar geeft, wél aan.

Zij vecht nog een dag tegen de aanwezigheid van die dosis in haar bezit. Maar ze is onrustig, durft haar vriend niet meer te vertrouwen, en twijfelt of ze zelf wel goed genoeg is. Ze wordt namelijk een dag later gedoopt. Hij werkt, als verrassing, de halve nacht door aan het schilderen van de veranda en ploft uitgeput naast haar in bed.

Hij vindt haar de volgende ochtend in de stoel, buiten in de zon. Dood!

Ze is gestorven door die ene laatste keer, omdat het een dosis slechte versneden drugs is geweest. De jongeman is ontroostbaar en buiten zinnen. Uiteindelijk kleed hij haar om en neemt hij haar mee op de motor. Hij rijdt naar de plaats van de doopdienst en draagt haar, in de witte trouwjurk, die ze van haar zus heeft gekregen, naar de pastor die midden in de rivier staat en net iemand al heeft gedoopt.

Een dramatisch beeld. Ontredderd en geschokt biedt de Pastor hem aan om zich ook te laten dopen en reikt hem daarmee aan dat hij dit verdriet niet alleen moet dragen. Maar hij weigert en laat zijn dode aanstaande bruid in het water achter bij de pastor. Vervolgens gaat hij op pad en moordt eigenhandig het hele dealernetwerk uit. Totdat hij uitkomt bij de eindbaas.

De eindbaas blijkt de diepgelovige, kerktrouwe stiefvader te zijn van zijn vriendin. De man die hem op een familiebijeenkomst op zondag, nog een baan heeft aangeboden bij zijn bedrijf. Zodat hij voor zichzelf en zijn nieuwe vrouw weer aan een nieuwe toekomst zou kunnen bouwen. De jongeman laat hem op dezelfde manier sterven als dat hij zijn eigen stiefdochter heeft aangedaan. Door een dosis van dezelfde slechte versneden drugs.

Gehavend en bebloed gaat hij tot slot dan naar de Pastor om pas dan zich ook zelf te laten dopen en zo gelijk met zijn vriendin te zijn. Missie volbracht.

Wat een bijzonder einde, nietwaar? Een aparte verbeelding om het geloof en de doop op die manier een plek te geven, in een verder harde, gewelddadige film. Ik weet niet of ik het als een beledigende of als een hopeloze 'artistieke poging' moet zien. Het is een wat vreemde confronterende tegenstelling, alsof het iets zegt over de inhoud en de ervaringen van de schrijver.

Wat mij raakt is echter niet de kwaadaardigheid in de onderlaag van de film, die zo sinister en akelig in beeld is gebracht. Wat me raakt, is het besef dat dit juist de dagelijkse werkelijkheid zo goed in beeld brengt. De zinloosheid van het leed, dat mensen elkaar aandoen. Overal op de wereld in allerlei vormen.

Misschien is het leeftijd, misschien is het mijn levenservaring en de hernieuwde kennis van goed en kwaad door mijn eigen bekering. Want het overweldigt mij als ik er ineens zo bij wordt bepaald. Bepaald wordt bij de enorme hoeveelheid pijn, lijden en verdriet dat zich op deze wereld afspeelt. Op elk denkbaar moment. Dagelijks. Elk uur, elke minuut en elke seconde zelfs.

Het is eigenlijk onbegonnen werk om je daarvan een voorstelling te maken. Het is teveel verdriet, teveel pijn en teveel lijden om te bevatten. De getallen zijn te groot. Want als ik het over elke seconde heb, dan moet ik daar misschien ook even een getal aan koppelen. En er is heel erg veel leed te koppelen aan elke seconde.

1 MILJARD KINDEREN BESCHADIGD

Wat dacht u bijvoorbeeld van het getal 32? Dan heb ik het over twee en dertig kinderen per seconde! 1 miljard kinderen per jaar! Want er zijn 1 miljard kinderen tussen de 2 en 17 jaar die een vorm van fysiek, seksueel of emotioneel geweld of verwaarlozing ervaren. Dit betekent dat de helft van alle kinderen in deze leeftijdsgroep wordt blootgesteld aan dergelijke vormen van mishandeling.

De schatting van 1 miljard kinderen is jaarlijks! Dus het gaat om actieve gevallen per jaar en het getal betreft alle landen samen. Dat is tenminste hoe dat wordt bevestigd door meerdere VN-organisaties.

Maar.... om tot 1 miljard te komen moeten er dus 2,7 miljoen kinderen per dag worden getroffen en beschadigt. 2,7 miljoen kinderen élke dag! Dat betekent elk uur 114.000 en elke seconde dus 32 kinderen. 32 kinderen die pijn worden gedaan, emotioneel of fysiek. Die ergens op de wereld lijden. Voor de eerste keer of die structureel lijden.

Volgens een rapport van Unicef uit 2022, zijn er 300 miljoen kinderen onder de 5 jaar die in zo'n onveilige omgeving opgroeien, dat daarmee hun ontwikkeling wordt bedreigd. Er wordt ook becijferd dat er 150 miljoen straatkinderen op de wereld zijn. Hoewel lokale NGO's de cijfers in hun eigen land of continent hoger inschalen dan dat Unicef doet.

Ook het 'Consortium for Street Children' (CSC) benadrukt dat de 150 miljoen een 'conservatieve' schatting is. Dat is belangrijk want, last but not least, zijn er nog de cijfers over kinderen die verdwijnen. Met getallen die onderwerp zijn van veel discussie. Er verdwijnt namelijk een 'onbekend' percentage straatkinderen, zo wordt gemeld.

Bovendien zijn 25% van alle kinderen op deze wereld, niet eens geregistreerd. Als daaruit kinderen verdwijnen is dat dus helemaal niet te traceren. Een schatting zegt echter dat het om 100.000 - 300.000 kinderen per jaar moet gaan. Onderzoeken in India en Brazilië vertellen ons echter dat er tot ongeveer 500.000 straatkinderen verdwijnen. Elk jaar opnieuw. Een half miljoen kinderen!

De diverse verdwijningscijfers gecombineerd, door oorlogsgeweld, tijdens migratie, na natuurrampen en meer gebeurtenissen, zou leiden tot een schatting van de verdwijning van 2 miljoen kinderen per jaar. Dat zijn bijna 5.500 kinderen, elke dag. Elke minuut verdwijnen er dus 4 kinderen op deze wereld. Maar de trieste waarheid is dat we daar het fijne helemaal niet eens van weten.

Dus is het een goede schatting of nog altijd een grove onderschatting? Want we zullen wel nooit precies weten hoeveel meer er dat nog zouden kunnen zijn. Dat weten alleen diegenen die deze kinderen grijpen voor de handel en ze verkopen aan de vragende markt met het geld. Maar dat is een gesloten, verborgen wereld.

Er zal niemand worden vergeten

Ik troost mij met de wetenschap dat God degene is die boven alles staat. Die alles weet en werkelijk élk kind heeft geregistreerd en er geen één zal vergeten. Wij staan allemaal in Zijn feilloze administratie. In de zuivere heilige drievoudige vorm, want elk mens heeft een unieke hartslag, een unieke vingerafdruk en een unieke DNA-code.

Het is dan ook zoals de Schrift zegt:

• Psalm 139:13–16 (HSV): “Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. [...] Uw ogen hebben mijn vormeloos begin gezien, en zij allen werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.”

• Jeremia 1:5 (NBV):"Voordat Ik je vormde in de moederschoot, had Ik je al uitgekozen."

En Jezus zelf zegt dat "alle haren op ons hoofd zijn geteld" zowel in Mattheüs als in het boek van Lucas. Gelukkig maar, want daarmee weten we dat al het leed dat er is, geweest is en nog komt, niet ongezien en in het verborgene zal blijven. De waarheid zal loepzuiver en volledig openlijk alles naar boven brengen, als heel binnenkort het einde zal komen.

Genesis 6:5-7 (VB) "De Heer zag hoe vreselijk slecht de mensen op aarde waren geworden en dat hun hart alle dagen niets dan kwaad beraamt. 6 Daarom betreurde de Heer het dat Hij mensen op de aarde had gemaakt. Hij had er groot verdriet over. 7 En de Heer zei: "Ik zal de mens die Ik geschapen heb van de aarde verdelgen."

(8 "Alleen Noach vond genade in de ogen van de Heer")

We kennen het verhaal en weten hoe het verhaal van de zondvloed verder is gegaan. Maar die tijd zal zich opnieuw voordoen, zo verteld ons de schrift in Lucas 17:26-30

En zoals het gebeurde in de dagen van Noach, zo zal het ook zijn in de dagen van de Zoon des mensen. Zij aten, zij dronken, zij namen ten huwelijk en zij werden ten huwelijk gegeven tot op de dag waarop Noach de ark binnenging en de zondvloed kwam en hen allen om deed komen.

Op dezelfde manier ook, zoals het gebeurde in de dagen van Lot: zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden. Op de dag echter waarop Lot uit Sodom wegging, regende het vuur en zwavel uit de hemel en bracht hen allen om.

Evenzo zal het zijn op de dag waarop de Zoon des mensen geopenbaard zal worden.

Er wordt ons ook voorzegt hoe die tijd eruit zal zien in 2 Timotheüs 3:2-5

"De mensen zullen egoïstisch zijn, verzot op geld, zelfingenomen, arrogant, lasterlijk, ongehoorzaam aan hun ouders, ondankbaar, goddeloos, hardvochtig, onverzoenlijk, kwaadsprekend, onbeheerst, wreed, kwaadwillig, verraderlijk, onbezonnen, verwaand, met meer liefde voor 'het genot' dan voor God."

Het leed is helaas nog niet geleden, maar de maat raakt wel opnieuw vol. De wereld toont aan dat het zonder God onmogelijk in staat is om zuiver en goed te leven en weerstand kan bieden aan het kwaad. En wij bewijzen het helemaal zelf.

De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) van de VN meldt namelijk dat er zo'n 1,2 miljoen kinderen worden geronseld voor sekswerk, gedwongen arbeid, bedelen of illegale activiteiten. In totaal zouden 160 miljoen kinderen wereldwijd voor de reguliere kinderarbeid worden ingezet. Dat is een omgeving waarin ze zo goed als onbeschermd zijn en daarmee ook een doelwit voor de mensenhandel.

Het UNODC, een andere VN organisatie meldt dat binnen die mensenhandel (vooral voor seks en organen) 20% van de slachtoffers kinderen zijn. Inclusief een correctie op onderschatting zou dit dan gaan om 200.000-500.000 kinderen. 

https://in100fotos.nl/

Het zijn de KINDEREN die het lijdende onderwerp zijn van onze kapotte, gebroken en verrotte wereld!

Ik weet niet hoe al deze informatie bij u overkomt, maar ik heb hier last van. Want dat zijn afschrikwekkende getallen. Maar al deze getallen moeten dus ook nog eens worden vermenigvuldigd met onbeschrijflijk diep leed per kind. Dat illustreert een ongelooflijk diepe duisternis in deze wereld, terwijl er binnen de ondergrondse illegale handel in mensen, al helemáál geen greintje menselijkheid meer bestaat. Laat staan bij de betalende gebruikers. De 'consumenten' zeg maar.

Als wij mensen, allemaal samen, met elkaar, werkelijk in staat zijn om 1 miljard kinderen slachtoffer te maken van emotionele, fysieke of seksuele mishandeling en verwaarlozing, dan is er toch iets fundamenteel heel erg kapot aan deze wereld?

Daarover meer in deel 2

Want laten we onszelf geen zand in de ogen laten strooien door deze getallen. En laten we ook zeker niet net doen of dit de ver van ons bed show is. Dat al die ellende van straatkinderen, kinderarbeid en seks slavernij alleen een derde wereld probleem is. Dat is niet hier, toch? Hier is het beter. Want hier hebben we immers rechten, wetten en bescherming. Toch?

Maar is 'handel' al niet sinds mensenheugenis een kwestie van vraag en aanbod? Handel vindt niet plaats in armoedige gebieden! De goederen gaan daar naar toe waar het geld is. Het geld dat om die handel vráágt. De armoedige gebieden zijn alleen de producenten maar. Dat is waar de handelswaar vandáán komt. Een product dat heel ergens anders wordt gevraagd of gebruikt.

En als u daar niets van wilt geloven, ook goed. Laat dat onderwerp dan weg en kijk dan gewoon hier om je heen. Met hoeveel verwaarlozing, seksuele ontreddering en emotionele leegte heeft onze eigen jeugd dan te maken? Er loopt hier zoveel jeugd rond met depressies, identiteitscrises en andere mentale problemen, dat de geestelijke gezondheidszorg het bij lange na niet aankan.

Is dat getal van 1 miljard gewoon heel sluw 'gegeven' aan ons? Want het is de helft. Zodat we altijd nog een andere kant hebben om naar te kunnen wijzen. Die andere helft, van nog eens 1 miljard kinderen, die het beter hebben. Die het goed hebben zelfs. Die kansen hebben en die de toekomst van deze wereld vertegenwoordigen.

Het geeft ons de gelegenheid en het excuus om het hoofd af te wenden en het positieve verhaal te kunnen benadrukken. Zodat we voor onszelf de gelegenheid scheppen en die aangrijpen om te kunnen blijven ontkennen en weg te kijken van onze eigen verantwoordelijkheden.

Want, persoonlijk gezien, denk ik dat álle kinderen in deze wereld emotioneel beschadigt zijn! Wat is dan precies die tegenhanger van een wereld waarin honger en armoede heerst? Want de 'welvarende wereld' is immers de wereld die de geest van onze kinderen gegijzeld heeft in een digitale illusie. En dat zorgt voor gelukkige, onbeschadigde en kansrijke kinderen?

Dus! Zijn er überhaupt nog kinderen in deze wereld die ongeschonden en onbeschadigd zijn? Gelooft u dat werkelijk? Ik niet! Al onze kinderen worden beschadigd! Want deze wereld is vol kwaad en bedenkt ook, de hele dag door, weinig anders dan weer nieuwe kwaadaardigheid.

Het is opnieuw "als in de dagen voor Noach!" En dát is waarmee de wereld tot zijn voleinding komt. Want dát is waardoor de maat vol is. We zijn overspoeld en hebben geen verweer meer. We verdrinken opnieuw!

Maar ik zal u bewijzen waarom wij daar wél zelf voor verantwoordelijk zijn. En dat we het allemaal weten! We zeggen het namelijk zelf. Openlijk!

Dat is waarmee de mensheid niet eens doorheeft dat ze de Bijbel bevestigd terwijl ze die denkt af te wijzen. Iets wat ik hierna zal beschrijven en bespreken. Zonder me in te houden. Want dit stuk is niet bedoeld om u een goed gevoel te geven, maar om u en mij en ons allemaal keihard te confronteren. Dus alleen als u het aandurft, zie ik u nog in deel 2.

#IkbeneenkindvanGod