Hoe de Babemba stam in Zuid-Afrika ongewenst gedrag corrigeert....
Wanneer iemand in hun gemeenschap zich misdraagt of onaanvaardbare dingen doet, dan wordt hij naar het centrum van het dorp gebracht en omringd door alle bewoners. Iedereen stopt met werken en elke man, vrouw en kind uit het dorp verzamelt zich in een grote cirkel rond de beschuldigde persoon.
"Oei, nou komt het!" zul je misschien denken vanuit de overtuiging die onze samenleving kenmerkt.
Het komt ook...., maar anders dan je denkt!
Want iedereen begint dan, elk om de beurt en ongeacht zijn of haar leeftijd, hardop tegen de beschuldigde te praten. Somt alle goede dingen op die de persoon in zijn leven heeft gedaan. Elke mooie gebeurtenis en elke positieve ervaring worden in detail en met nauwkeurigheid opgeroepen en verteld. De beschuldigde wordt gewezen op zijn positieve eigenschappen, op zijn goede daden en sterke punten en zijn vriendelijkheid en behulpzaamheid worden zorgvuldig en uitvoerig benoemd.
De Healing Ceremonie kan tot meerdere dagen duren en houdt niet op totdat iedereen is uitverteld over alle positieve opmerkingen die hij over de persoon in kwestie kan verzamelen.
Tot besluit volgt nog een vreugdevolle viering en wordt de persoon symbolisch en letterlijk terug verwelkomd in de stam.
Als omdenken tot kromdenken wordt verheven
Hoe anders is het in onze maatschappij waar met de waarden competitie, presteren, oordeel en materialisme, mensen en kinderen worden voortdurend gewezen op wat ze verkeerd doen en vergeleken met anderen die het beter doen. Met een groot gebrek aan liefdevolle en opbeurende communicatie, wordt nu, zelfs ook nog het laatste stukje menselijk contact in aanraking gepoogd te elimineren. Afstand houden tot elkaar is de nieuwe ijskoude norm voor het nieuwe normaal, die men zelfs durft te kwalificeren als liefdevol en respectvol in deze situatie.
Want we mogen wel vaststellen dat we ons in een wereld van dit type omdenken bevinden, nietwaar? Er is slechts in een jaar tijd een fundamenteel andere benadering ontstaan in de manier waarop we met Volksgezondheid in onze samenleving omgaan. Testen, vaccineren en de maatschappelijke onthouding van elkaar, is blijkbaar het omdenken geworden dat tot de toekomstige oplossingen moet leiden. Koud en met afstand, tegenover de traditionele manier waarop we gewend waren met ziekte en sterfte om te gaan. Die overigens ook nog wel iets kan winnen aan de waarde die we aan 'kwaliteit' van leven toekennen.
Met omdenken de impasse van vastzittende denkpatronen doorbreken
Omdenken is een populaire nieuwerwetse term en wordt vaak als coachend instrument ingezet om een vastgelopen situatie te doorbreken. Het zódanig op een andere manier benaderen dat de dreiging van een roemloze remise uit die beperkende impasse weer vlot getrokken kan worden. Om een nieuwe verlossende vrijheid te voelen van de ideeën en plannen die tot oplossingen leiden. Die een eerste deur openen naar het zien van een route. Een pad dat je naar buiten leidt, uit het claustrofobisch voelende, beklemmende gebouw waarin steeds meer muren zijn opgetrokken, die je leken in te sluiten.
Voor mij staat omdenken dan ook synoniem voor vrijheid, openheid, transparantie en inzichten die worden gedeeld. Juist om collectief tot een andere benadering te komen!
Dat begint natuurlijk ergens en meestal in het klein. Omdat het ontstaat op het initiatief van een enkele vrije denker die zo de onmetelijk grote hoeveelheid kennis vanuit een grote groep probeert aan te boren en stimuleert om het creatieve denken meer los te breken.
Omdenken is dan ook fundamenteel iets anders dan een revolutie met een ontploffende uitbraak. Waarmee de beklemmende muur met brute kracht vanuit een collectieve smeulende en broeiende onvrede plotseling wordt weggeblazen. Dat principe komt juist vanuit de kracht van 'de massa' als die wordt gebundeld. Dat breekt plotseling af, ineens terug naar de 'kleine' losse stenen om opnieuw op te bouwen.
Een revolutie kan natuurlijk ook bijzonder bevrijdend werken en nodig zijn. Maar het brengt een euforisch gevoel van overwinning, die je dan nog uitbundig viert op de rokende puinhopen, wel heel snel terug naar de harde werkelijkheid. Want als het stof is opgetrokken, blijkt al snel ook de schade van die ontploffende uitbraak. De rokende, onoverzichtelijke puinhoop is een chaos.
Het is hard werken om eerst het fundament van watervoorzieningen en het riool te herstellen, voor je überhaupt aan de oplossing kunt werken die je ermee voor ogen hebt gehad.
Is het omdenken van nu gebaseerd op transparantie en samenwerken?
Ik stel, als leek, voor mezelf in ieder geval, vast dat de denktank die nu het omdenken in de samenleving heeft veroorzaakt over hoe je met dreigingen voor de Volksgezondheid omgaat, tot kromdenken heeft geleid. Het aanmoedigen en stimuleren van de kennis uit de grote groep om gezamenlijk tot ideeën en oplossingen te komen is juist het tegenovergestelde van wat er nu gebeurd. En daar komt altijd geld, persoonlijk gewin en/of de mogelijkheid uitbreiding van macht bij kijken. Gekoppeld aan de motivatie om nergens de bereidheid te hebben dit los te laten.
Grote leiders of grote plunderaars?
Nog nooit in de geschiedenis hebben 'grote leiders' een bevolking naar vrede en voorspoed geleid met persoonlijke ideeën die henzelf in een grotere machtspositie plaatsten. Als ze al die positie en status hebben gekregen is het omdat een dankbaar volk hen in algemene consensus die status vrijwillig en in vertrouwen heeft toegekend. En NOOIT uit angst voor repressie, dwang, onderdrukking en uitbuiting. Grote leiders zijn bereid zich kwetsbaar op te stellen en hebben een oog met een ruime blik en een luisterend oor voor de knelpunten in de samenleving. Die de ruimte durven te geven aan ideeën en oplossingen van anderen. Juist in het besef dat, als je dat stimuleert, die het allerbeste kunnen komen vanuit de mensen die de knelpunten zelf beleven en ervaren. Ware leiders willen niemand achterlaten in het delen van de voorspoed en de vrijheid.
Zowel de korte als de lange termijn visie uit deze crisis is, meer dan overduidelijk, helemaal niet gericht op de algehele volksgezondheid. Het is juist een beklemmende en deprimerende gijzeling van grote groepen onschuldige mensen die met repressie en angst tot gehoorzamen gedwongen moet worden. Geen enkel weldenkend persoon zal dwang nodig hebben om zich af te zonderen als die de angst om te sterven of akelig ziek te worden in zijn nabijheid ervaart. De angst om te sterven en akelig ziek te worden is een oerinstinct, een overlevingsmechanisme. Dat hoeft weinig voeding om angstig voor te zijn, dat ben je al van nature. Maar anderzijds is jezelf uit vrije wil opofferen om je leefomgeving, kinderen of dierbaren te redden meestal niet eens een vraag. Juist als het een zekerheidje is dat je dierbaren en je omgeving in grote getale een akelig lot wacht, als je dat niet zou doen.
De basisstructuur van het plan.
Bewuste angstmarketing: Het doel is een wereldopdracht.
De angst voor dit virus LIJKT niet eens 'alleen van nature' al niet groot en reëel genoeg voor mensen op basis van waarneming in de persoonlijke omgeving. Het IS ook gewoon hard, feitelijk en duidelijk aantoonbaar dat het dat niet is. En dat is waar de macht, persoonlijk gewin en geld gedwongen wordt het over te nemen ofwel dat pad zelf uitgestippeld heeft. De angst is kunstmatig geprojecteerd en komt uit 'gepresenteerde' dreigingen, angstaanjagende modellen. Het beeldend maken en 'incidenten' die de ernst moeten laten voelen, grotesk uitvergroten en doorlopend inprenten. Bewust een akelig voorland schetsen, maar die numeriek te weinig betekenis zouden hebben om indruk te maken, als het transparant en genuanceerd verklaard zou worden.
Er is keihard over de slachtoffers heengestapt
Maar het kan niet duidelijker zijn dan de oplossing en de manier waarop die nu is aangeboden. Allereerst is de oplossing ons bijzonder indringend aangeboden..... voor maar één virus. En dat middel is de deur naar een walhalla met de hele wereldbevolking als klant. En hoe ideaal, met landen die de nota voldoen met het geld van hun eigen bevolking. In systematische samenwerking is de vraag en de honger naar het middel kunstmatig gecreëerd. Maar de werkelijke werkelijkheid is dat met deze oplossing de actuele crisis en de slachtoffers gewoon zijn overgeslagen. Men heeft zich geen moment om de zieken en de slachtoffers bekommerd. En dan bedoel ik niet de zorgverleners over de hele wereld, maar de beleidsmakers en de zogenaamde bewaarders en bewakers van "De Volksgezondheid"
Behandeling voor zieken tegengewerkt
Er is namelijk geen enkel medicijn toegelaten vóórdat de aangedragen oplossing was ontwikkeld. En het is niet dat er daarvoor geen verwoede pogingen zijn gedaan door vele partijen die wél een hart hadden voor de lijdende medemens of patiënten. Het is ook niet dat die partijen daar niet in zijn geslaagd, ze zijn er juist wél in geslaagd. Maar zij hebben tot hun verbijstering gemerkt dat er vanuit de overheden, die hun burgers zagen overlijden, desondanks geen enkele belangstelling of blijde interesse voor hun initiatieven toonde. Sterker nog, ze zijn zelfs domweg tegengewerkt, met een verbod geconfronteerd om het te mogen toepassen en gecensureerd.
Behandelingen die al vanaf het begin werden ontwikkeld zijn gecensureerd
Er zijn videobeelden, die ik persoonlijk heb gezien, (en gedeeld) waarin een IC-arts als spreekbuis van een internationale groep vooraanstaande medici, bij een zitting van een toelatingscommissie zit. Met zichtbare emotie smeekt hij bijna om tenminste de onderzoeksresultaten überhaupt bekeken te krijgen. Maar die beelden zijn verdwenen. Dit internationale gezelschap is, ondanks het volledig ontbreken van ondersteuning, zelf doorgegaan en ten tweede male met meer overtuigend bewijs gekomen vanuit grotere onderzoeken. Maar desondanks is het geen nieuws geworden, weten we er dus weinig van en wordt het nog altijd niet breed toegepast.
Bekijk dan hieronder ook twee video's die samen over één situatie duidelijk maken hoezeer de Minister van "Volksgezondheid" begaan is met de zorg om zieke of overleden burgers #NOT! en tegelijk hoe de media hierover bericht (inclusief disclaimer en maskerende geluiden)
De politiek ligt volledig onderuit gezakt in de zitzak van de macht
Wat is onze Volksvertegenwoordiging waard als ze alleen maar het woord "Volksgezondheid" gebruiken om maatregelen tégen de Volksgezondheid in te stellen. Onder het mom van de noodzaak om een gezondheidscrisis te bestrijden. Die het complete volk in de wachtkamer zet in afzondering van elkaar, om samen te 'wachten' op een middel dat nog moet worden ontwikkeld en in tussentijd de slachtoffers dood laat gaan. Want laten we eerlijk en met de ogen wijd open, eens kijken naar de oplossing die is aangedragen. Wat doet die oplossing nu precies voor de acute bestrijding van de actuele crisis? NIETS! De oplossing is niet eens bedoeld geweest voor de actuele crisis, maar voor de toekomst na de crisis!!
Wat zou een geïnfecteerde patiënt in een verpleeghuis helpen?
Een behandeling! Medicatie! Want zoals ik al eerder aangedragen heb, helpt een v-cin een zieke of een IC-patiënt niet, het is namelijk geen medicatie. Nu geloof ik wel dat zorgverleners hun best op de IC's om mensen te redden, en daar wel medicatie gebruiken. Maar hoe zit het in de verpleeghuizen? Hoe machteloos ben je als zorgverlener als je lijdzaam moet toekijken hoe je verpleeghuis bewoners onder je handen wegglippen en je niet meer tot je beschikking hebt dan nog altijd het paracetamol protocol?
Medicijnen helpen een zieke wél, maar dat werd niet toegestaan(!) Niet eens experimenteel en met informed consent. Terwijl dit type v-cin experimenteel is zónder informed consent. Hier begint precies het financieel gewin te spreken. Want wanneer wordt medicatie ingezet? Alleen als iemand ziek is, nietwaar? Dat scheelt ongeveer een wereldbevolking aan klanten. Want het hele idee achter de v-natie campagne is immers om een complete voornamelijk gezonde bevolking preventief te beschermen, om zo het virus tot geschiedenis te laten worden.
Slachtoffers zijn als aanvaardbare nevenschade geaccepteerd
Aangezien dit als de 'enig mogelijke oplossing' is gepresenteerd en gemakshalve ook de oplossing was om de hele wereldbevolking tot klant te krijgen, zijn we in de wachtkamer gezet. Gewoon wachten! Het middel was er nog niet en moest immers nog ontwikkeld worden. Hiermee zijn de mensen die ziek werden en stierven niet geholpen en dus heel doelbewust als aanvaardbare nevenschade geaccepteerd. Sterker nog, het heeft meegeholpen om de angst te vergroten.
Het geniale van testen, testen, testen!
Een nieuwtje op de virus-jubileumdag van Nederland.
Het nieuws van vandaag, precies een jaar na de eerste 'besmetting' in Nederland, meld ons dat onderzoekers menen dat we moeten leren leven met het virus, omdat het niet weg zal gaan. En precies die mededeling degradeert deze pandemie tot de categorie wintervirussen in een griepseizoen waar het altijd al thuishoorde. En daar hebben we ook nooit anders mee om hoeven gaan dan we altijd al deden. Alle 'wappies' hebben al een jaar lang gelijk en krijgen de erkenning hiervoor vandaag. Maar helaas niet zoals ze hadden gewild, want de samenleving is ondertussen in een sombere angstsfeer ondergedompeld.
De belangrijkste oorzaak voor het succes om dit een jaar lang op te kunnen kloppen tot iets groters dan een 'naar virus' in het griepseizoen, is het testen geweest. De loep met een bouwlamp op een relatief onschuldig virus zetten, doe je met testen en elke dag het nare lugubere verslag uitbrengen van de gescoorde uitslagen. Ziektecijfers en de verspreiding ervan delen is immers NOOIT goed nieuws!
De wachttijd is samen met het opofferen van zieken en doden gevuld geweest met totaal zinloze maatregelen, die niets deden tegen een rondwarend virus. Je hoeft alleen maar te begrijpen dat het recente nieuws dat hier in Nederland zand uit de Sahara(!) op je auto dwarrelt en waar het zonlicht diffuus van wordt, betekend dat je ook geen vliegtuigen aan de grond hoeft te houden om te voorkomen dat een virus de wereld over reist.
Ik wil het verlossende middel. NU!
Maatregelen die dus voor niets anders bedoeld zijn geweest dan om de angstmarketing zinvol te ondersteunen om de vraag op te drijven. Want wat helpt als je paniek wilt opvoeren om de vraag op te drijven naar een wanhopig smachten naar het verlossende middel? Hoe extra effectief zijn maatregelen dan die je massaal samen opvolgt en tóch de verspreiding niet lijken te beïnvloeden? Zodanig hoog dus dat mensen in Brazilië wilden verhuizen naar een andere plaats, alleen maar omdat dit dorp was uitgekozen voor een Chinese testcase met gratis v-cins voor alle bewoners. (Zie uitsnede van dit bericht hieronder)
Het kromdenken is gestuurd en heeft een verwerpelijke uitkomst voor de bevolking.
Want duidelijk is wel dat er een ongelooflijk kromdenken is ontstaan. Helemaal als een virus, die voor een heel, heel klein deel van de bevolking gevaarlijk is, andere aandoeningen, als Kanker en HV-ziekten waar de HELFT van onze jaarlijkse slachtoffers vandaan komt, gewoon van de agenda drukt!
Dat heeft maar één reden. Geld! De campagne voor een wereldopdracht, waar heel, heel veel geld mee is gemoeid. Zoveel dat ook overheden, politici, hongerig meedoen omdat ze zo ook kunnen delen in de comfortabele omgeving van macht. Politici die met hun CV en de eigen toekomst bezig zijn. De macht heeft de invloed of bepaalt immers je toelating op een positie. En dan brengt een innig contact met de macht je heel veel meer toekomstmogelijkheden dan het volk, dat je na een tijdelijk publiek optreden, weer achterlaat!
https://www.nrc.nl/nieuws/2021/02/19/brazilie-gaat-hele-stad-vaccineren-voor-onderzoek-a4032493 >> De vaccinatieproef heeft de relatief onbekende plaats op de kaart gezet in Brazilië. „Er gebeurt hier in Serrana nooit zo veel, en nu praat de hele wereld over ons”, zegt de 64-jarige fabrieksarbeider Ademir Silva in de Wall Street Journal. Volgens de BBC proberen Brazilianen nu huizen te kopen of te huren in de plaats, om in aanmerking te komen voor vaccinatie<<
In theorie is er geen verschil tussen theorie en praktijk. In de praktijk wel!
Ik wil wel eens dingen weten, die ik, als ik ze weet, liever niet had geweten