De verhouding mens en virus is 1 : 13,3 triljard. Dat is geen grapje. Tegenover elke unieke persoon op aarde, zijn er 13,3 triljard virussen in onze atmosfeer. Er is namelijk becijferd dat er zo'n 10.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 virussen op de aarde zijn. Dat is een 1 met 31 nullen en met 30 nullen hebben we het over een quintiljoen. 10 quintiljoen virussen dus. (zie > Bronnen) Als je dat afzet dus tegen het aantal mensen op aarde, (afgerond 7,5 miljard) dan kom je op zo'n 13,3 triljard* per persoon.
*Berekening vereenvoudigd toegelicht:
7,5 miljard mensen is een 7,5 met nog 8 nullen. Haal je die 8 nullen van beide getallen af, het miljard en het quintiljoen, blijven er een 7,5 en een 1 met 23 nullen over. Dat is dus 100 triljard. (1 met 21 nullen is een triljard) Deel je 100 door 7,5 blijft er 13,33 over en van 100 triljard dus 13,3 triljard. Eens?
Een mens draagt in en op zijn lichaam al duizend miljard(!) microben met zich mee. Een massa van zo'n 1 - 1,5 kilo, waarin zich ook de bacteriën en virussen bevinden. Het verschil tussen deze laatste twee is: Bacteriën (eencellige plantachtige) leven wél en virussen leven niet.
Een virus is alleen maar een informatiedrager. Je zou een virus als een DVD schijfje kunnen zien, dat levenloos in een dvd-box ligt. Het doet niets en kan niets en er gebeurt pas wat mee als het in een DVD speler terechtkomt. Een virus kan als informatiedrager van genetische codes deze informatie dus ook alleen maar kopiëren met behulp van een gastheer. Een cel.
Een virus is volledig inactief zonder een gastheer, maar ze kan wel vijf jaar ergens inactief 'overleven' net zo lang tot ze wel een gastheer tegenkomt. Volstrekt onvindbaar, want virussen zijn zo klein dat, om er eentje te kunnen zien, je een elektronen microscoop nodig hebt die tot een miljoen keer vergroot. In een druppel zeewater bevinden zich zo'n 10 miljoen virussen waarvan we er ondertussen zo'n 200.000 hebben geïdentificeerd. Daarmee nog 98% dus niet.
Virussen reizen vrij in lucht en water en zo regent het op elke vierkante meter zo'n 800 miljoen virussen.
Dus even herhalen: Elke mens staat, in verhouding, in zijn eentje tegenover triljarden virussen en met zijn allen samen dus tegenover quintiljoenen virussen. Virussen reizen vrij in water en lucht over de aarde van continent tot continent, zijn onzichtbaar tot je ze een miljoen keer vergroot en kunnen tot vijf jaar levenloos blijven wachten tot een host voorbij komt.
Dan rijst toch de volgende vraag: Hoe logisch is het om dan toch zo'n tegenstander 'de oorlog' te gaan verklaren? Hoe klinkt je dan de retoriek in de oren als ons gemeld wordt dat ze het virus willen 'platslaan' of 'er onder krijgen' Hoe sla je iets plat dat onzichtbaar is? En wij willen ze tegenhouden met mondkapjes? Met afstand van elkaar houden? Vliegtuigen aan de grond houden om verspreiding tegen te gaan? Een avondklok? Het is één grote lachwekkende giller.
Het is namelijk de wereld andersom!
Wij hebben ons, als mensen op aarde, namelijk aan HEN aangepast. Een heel mooie natuurlijke balans om mét ze te kunnen leven en dat is... via ons IMMUUNSYSTEEM. Vernuftig, ingenieus, slim en met een razendsnel communicatie en verdedigingssysteem. Het leert razendsnel door contact te maken met allerlei nieuwe varianten bacteriën en virussen.
Nog een keertje! Dat leert razendsnel doordat we contact maken! Met elkaar en de natuur.
Er wordt gesteld dat als een opgroeiend kind een emmertje zand heeft gegeten, dit kind later weinig ziek zal zijn en een goed getraind immuunsysteem bezit.
Wij hebben virussen helemaal niet onder controle en krijgen ze ook nooit onder controle. Er zullen altijd nieuwe opduiken, meer dan we kunnen bedenken. En dan? Elke keer bedrijven dicht? Jaarlijkse Lockdown? Standaard avondklok in de winter? Afstand houden en een een contactverbod? Allemaal maatregelen die geen enkel virus tegenhouden. Maatregelen die wél je hele 'eigen' leefsysteem zodanig ontwrichten, dat je er als gehele maatschappij eerder slechter van wordt dan beter. Da's toch nooit een goede strategie als je juist sterk en gezond moet zijn om beter bestand te zijn, nietwaar? Of is dat eigenlijk helemaal niet de bedoeling?
Uit talloze studies blijkt wat een immuunsysteem verzwakt. Dat loopt volledig synchroon met onze welvaartsmaatschappij. Gemaksvoeding, te weinig beweging, minder buitenlucht, vervuiling met zware metalen in lucht, grond of water, tekorten aan micro- en macronutriënten etc.
Maar... in ieder geval, is voor ons immuunsysteem het effect van doorlopend verhoogde stressniveaus slechter dan slecht .
En wat zijn nu de adviezen en de gevolgen van de maatregelen? De adviezen gaan over mondkapjes, afstand houden, contact vermijden en binnen blijven! Een radiospotje van de rijksoverheid, dagelijks te horen: "Als we binnen blijven, houden we het virus buiten." Het is te bizar om het één grote grap te noemen want er is niet zoveel grappig aan. De gevolgen zijn voor mensen die hun levenswerk over de kop zien gaan, die geen liefdevolle interactie meer hebben met elkaar, geen fysiek contact en talloze mogelijkheden tot ontspanning die worden afgenomen.
Wij worden niet ziek van virussen, die doen namelijk niets, die leven niet eens! Op en in ons lichaam dragen we, als eerder gemeld, ontelbaar veel bacteriën en virussen met ons mee. Daar worden we niet ziek van, daar worden we juist béter van. Want een virus krijgt pas de gelegenheid om zich veelvuldig te kopiëren als.....onze verzwakte afweer daar ruimte voor geeft. En het is niet dat één stofje inspuiten daar dan een boost aan kan geven.
Het immuunsysteem is ongelooflijk veel complexer in de reactie structuren en de onderlinge communicatie daarvoor binnen ons lichaam, dan het kleine beetje wat we ervan weten. Er 'van buitenaf' iets in proberen te veranderen zal een onmeetbare hoeveelheid van reacties veroorzaken. Met alles wat binnen het immuunsysteem door ons 'by far' nog niet ons is ontdekt, is het dan ook volstrekt onmogelijk alle reacties, en de implicatie ervan, te kunnen volgen en voorspellen. En dan hebben we het nog niet eens over de reactie op de talloze hulpstoffen die mee moeten om dat ene stofje op de plek te kunnen brengen.
Nog afgezien van de totaal nieuwe interventie, die op mensen wordt getest tot december 2023, staan juist van deze hulpstoffen er een groot aantal op een lijst van pure gifstoffen. Geen twijfel over mogelijk. En het zijn juist steeds deze hulpstoffen die binnen komen met elke interventie van buitenaf. In Amerika waar deze industrie zijn oorsprong heeft en de interventiedrang het grootst is, is dat ondertussen 62 keer! bij iemand tot zijn 18e jaar. En 10, 20 of 50 keer een klein beetje aluminium, kwik en formaldehyde en andere niet afbreekbare stoffen, maakt van een klein beetje steeds een klein beetje meer, nietwaar?
We worden dus pas ziek van virussen en bacteriën bij afwezigheid van gezondheid! Anders gezegd: Als we slecht voor ons immuunsysteem zorgen of als door het ouder worden onze afweer gewoon op natuurlijk wijze verzwakt is. En de meest kwetsbaren overlijden dan. Of je ze vaccineert of niet. Op is op! Dat is een natuurlijke kringloop van het leven. Dit virus bewijst dat toch juist?
De overledenen zijn voornamelijk oudere mensen zijn en/of mensen met onderliggend lijden of, door hun voorgeschiedenis, in het algeheel een zwakkere gezondheid. Dat neemt niets weg van hoe akelig en verdrietig dat is, maar dat is niet iets wat we kunnen oplossen. Wat we daartegen wel kunnen doen is ze helpen met medicatie of een behandeling of natuurlijke ondersteuning dat het lichaam niet vreemd is.
Vraag het een elektrotechnisch installateur. Roestig en beschadigd draad geleid nu eenmaal slechter dan schoon draad. Dus een eenmaal versleten en roestig netwerk communiceert trager en moeizamer dan een sterk netwerk in ontwikkeling. En het wrange van de huidige psychose is.... dat dit óók geldt voor het effect van de laboratorium interventies! Het is dus feitelijk overbodig nutteloos voor de groep die geen risico loopt en waarvoor we nu alles opofferen, is juist het minst effectief bij de groep die het zwaarst wordt getroffen.
Het allerergste wat we kunnen doen, is na een heel leven te hebben geleid in gemeenschap en omgang met al hun dierbaren, hen juist afzonderen op die laatste momenten en ze eenzaam, zonder contact of aanraking en zonder waardigheid, laten sterven. Dat, na een rijk leven, waarin iemand bijvoorbeeld 88 jaar zijn best heeft gedaan, op de laatste streep en het moment suprême het laatste wat ze zien, ingepakte zorgverleners of bedekte dierbaren zijn. Een enger einde kan ik me niet bedenken!
Laat ik nu niet net doen of ik een zwevende lichtbron-Goeroe ben die niet snapt dat er nu een virus actief is, dat nu rondgaat waarvan mensen heel serieus ziek worden en waaraan mensen echt overlijden. Maar met de hoogmoedswaanzin van het niet willen accepteren van de eindigheid van het leven, zijn we het diepe respect vergeten van de oudere volkeren, in de geschiedenis voor ons, voor de natuurlijke weg. Het diepe respect voor wijsheid en de ervaring van leeftijd.
Wij snoeren onze ouderen de mond en vragen ze niets meer. We overrulen en grijpen in, bepalen zelf wat voor hen kwaliteit van leven inhoudt en betekend. Waarmee we ze juist het minst mogelijke respect betuigen dat mogelijk is.
Is het misschien juist omdat we ze al zó lang hun leven proberen te rekken dat er teveel te lang doorleven, dat de brug met de werkelijkheid te groot wordt? Dat we ze zo lang in leven houden dat we het traject bewust meemaken dat velen afbreken en terugkeren naar hun kindertijd. Een traject dat je in vroeger tijden niet meemaakte omdat ze dan al van nature overleden? Hulpbehoevend zijn raakt immers aan een vergelijking met kinderen en zijn we ze daarom ook zo gaan behandelen?
En met het overdrijven in de ultra contraproductieve vorm waarin we dat nu zijn gaan doen, maakt het alles juist nog veel erger. Het is zo doorgeslagen dat er geen enkele balans meer tussen het realistische gezonde verstande en de ongebreidelde angst van ons dat we blijkbaar allemaal ziek worden om te overlijden. Ons geloof in de natuur en ons immuunsysteem is ons afgepakt. Structureel aangepraat. Over hoe we als mensheid al duizenden jaren overleven in de natuurlijke balans met alles wat rondom ons leeft en beweegt.
Hoe ver dat gaat blijkt in een plaatsje in Brazilië. Dat is uitgekozen voor een test met een Chinees vaccin, gratis voor alle bewoners, en dat is bekend gemaakt. Onmiddellijk ervaarden Makelaars en woningverhuurders een verviervoudiging van de vraag van mensen om zich in deze plaats te willen vestigen. Als je bereid bent om ergens een huis te gaan kopen om sneller een vaccin te kunnen krijgen, kun je dan zeggen dat je horrorverhaaltjes effectief zijn geweest?
Dat laatste is echt serieus wat we nu aan het doen zijn. Horrorverhalen verkopen zonder bodem. Het doorlopende, niet aflatend inprenten van ongelooflijke grote angst voor een onbekende onzichtbare ziekmaker, is echte misdaad. Want angst, onrust, onzekerheid is wel een hele grote stressor. Dat maakt je dus juist bevattelijker om een infectie op te lopen en te laten doorbreken.
We rennen nu keihard de verkeerde kant op in een neerwaartse spiraal die rechtstreeks tot een self fullfilling prophecy leidt. (Je maakt je eigen voorspellingen tot de werkelijke waarheid)
Het effect is, dat ondanks de maatregelen, toch de mensen nog gewoon mensen ziek worden en overlijden. Daarmee ontstaat de gedachte dat het niet genoeg is en dat maakt de roep om nog harder op te treden groter. Maar als die maatregelen al vanaf de start contra productief werken zullen niet alleen méér mensen ziek worden en overlijden, maar dat zal ook nog eens plaatsvinden in een alomvattende sfeer van negatieve, donkere, onzekere, onrustige en angstige gevoelens. Dat maakt elk leed nog moeilijker en zwaarder om mee om te gaan.
En als je leed moet verwerken in depressieve omstandigheden en een donker geladen sfeer, maar ook nog in de statistisch meest depressieve periode van het jaar, terwijl er een doctrine is die dat actief niet aflatend blijven aanwakkeren, beschouw ik dat als een misdaad tegen het volk.
Het niet kunnen begrijpen van het waarom geeft oplopende boosheid en machteloosheid een rijke voedingsbodem. We moeten schuldigen aanwijzen en slaan verbaal om ons heen en we polariseren ons helemaal suf. Eén grote neerwaartse spiraal van negatieve emotie.
Het wrange is, dat het geldt voor beide kanten van het inzicht!
We roepen steeds namelijk steeds harder en met steeds minder succes naar elkaar dat de andere kant "het goodwies" helemaal kapot heeft.
(Het 'goodwies kapot hebben' is een uitdrukking uit de oostelijke helft van het land dat aangeeft dat je gezonde verstand niet meer werkt) We worden geniaal tegen elkaar uitgespeeld en er was bewondering voor te hebben als het niet gewoon ordinaire misdaad was geweest.
Als je weet dat "tot nu toe" bekend is, dat (mens en dier gecombineerd) grofweg zo'n 302.000 type virussen ons kunnen infecteren, waarom moet 98% van de hele wereldbevolking, die er van 'eentje' weinig te duchten heeft, daar dan wél een vaccin voor?
Ik zag laatst het voorbeeld van een pot mieren die wel eens in presentaties wordt gebruikt:
Doe je 50 rode en 50 zwarte mieren rustig samen in een pot, dan zullen ze met en naast elkaar leven en krioelen, zonder problemen. Net zo lang totdat iemand de pot oppakt en die gaat schudden. Op dat moment zullen de rode mieren de zwarte gaan aanvallen en andersom. Het wordt een slagveld! Omdat de rode mieren denken dat de zwarte mieren verantwoordelijk zijn en vice versa. De schuldige is natuurlijk de hand of de persoon die de pot door elkaar schudt.
Het is daarom belangrijker om er achter te komen wie de pot door elkaar schudde, nietwaar?
Wie heeft er belang bij om ons mensen wereldwijd tegen elkaar op te zetten?
Wie heeft er belang bij om de cijfers in de media en beelden zo op te kloppen dat 'het lijkt' of het verschrikkelijk is wat we meemaken?
Wie heeft er belang bij om ons zo bang te maken dat we graag een vaccin willen om weer uit de angst te kunnen komen?