top of page
Foto van schrijverWeek van de Leek

Van de vinger geven naar de hele hand kwijtraken, hoe werkt dat?

"De wat bevende bewegingen van mijn lip heb ik niet goed onder controle. Tranen wellen op. Ik ben een grote vent en heb mijn portie leed in het leven wel gehad. Huilen doe ik sindsdien zelden tot nooit. `Maar ik zit op de bank met mijn koptelefoon op te luisteren naar een indringend interview. Buiten is de lucht blauw met een enkele witte wolk die rustig, kalm en vredig voor de hemelkoepel langsdrijft. Het is bijna lente. Een vreemd contrast als ik luister naar de vrouw die op een elegant-welbespraakte manier omschrijft wat zich in haar land afspeelt. De gekozen woorden zijn zo raak en treffend dat het voor mij de huiveringwekkende impact ervan versterkt. De implicaties ervan rollen mijn gedachten in en overvallen me. Ik kan mijn emotie niet tegenhouden. "


Ik kom er verderop nog op terug en deel onderaan de link en het interview. Ik hoop dat het zijn impact ook op jou niet zal missen. Dit blog zou gaan over een vinger geven en je hand kwijtraken en hoe dat werkt. Maar dit interview geeft blijk van een overtreffende trap op dit principe.


Laat ik beginnen met wat ons anders maakt dan dieren

Er zijn verschillende groepen dieren waarbinnen ook een sociale component te vinden is. Maar veelal geldt domweg het recht van de sterkste. Het recht van de sterkste, of de slimste. Eigenlijk ook een twee-eenheid in het dierenrijk. Een leider van pact, roedel of kudde is vaak net even sterker, slimmer of ervaren. In ieder geval beter uitgerust met vaardigheden. Dat lijkt een natuurlijke selectie te moeten zijn die, voor de toekomst, een ras of soort moet helpen om te overleven. Meestal ook met het eerste recht op voortplanting omdat het-beste-doorgeven, de soort evolutionair de beste kansen geeft.


Tegelijkertijd geldt ook een heel gebruikelijk 'recht' om regelmatig dit leiderschap op de proef te stellen. Dat is een voorwaarde om, via een natuurlijke selectie, te bepalen wanneer het tijd is geworden dat een leider zijn plek afstaat om zo de sterkste leiders voor de groep te blijven waarborgen.


Wij zijn een heel sociaal ras met een scala aan vernuftige systemen in ons brein die ons kunnen sturen in denken en voelen. Maar het vermogen tot denken en voelen is nog niet eens wat ons mensen anders maakt dan dieren. Dieren voelen ook pijn en uit de ogen van een aangevallen antilope spreekt zeker doodsangst en we kennen vast beelden van rouwende olifantenmoeders bij een verloren jong.


Maar bij mensen is er een overtreffende intelligente component die je 'geloven' zou kunnen noemen. Het kunnen zien, omschrijven en visualiseren van een beeld dat er in de feitelijke werkelijkheid niet is, én.... hier ook al iets bij te kunnen voelen. Dat is best apart, nietwaar? Zo hebben we kunst, cultuur, theater, spel, muziek, ofwel volksvermaak ontwikkeld en kunnen we ook heel veel verder vooruitdenken dan dieren en ons anders ontwikkelen. We zijn in staat tot het voelen van de emotie van een ander en die zelf over te nemen.


We willen graag samenwerken, samenkomen, samenleven en samen zijn. We zijn bereid daarvoor iets te doen of te laten om dat in stand te houden. We worden er zelf blij van om iemand te kunnen laten lachen. Dat is dienen met een beloning. Als iemand die onze hulp vraagt, willen we als we dat kunnen graag helpen omdat we inlevingsvermogen hebben en invoelend kunnen zijn. Empathie noemen we dat, wat zoveel zegt als het vermogen om anderen te kunnen begrijpen en je voor te kunnen stellen wat iemand anders voelt. En dat gaat zelfs nog een stukje verder. Uit onderzoek is gebleken dat jonge kinderen zich plaatsvervangend ontredderd kunnen voelen. Dat is al voordat ze beseffen dat ze onafhankelijk van andere mensen bestaan. Je kunt dus zelfs het gevoel overnemen zonder dat je het zelf werkelijk ervaart.


Kijk of de volgende situatie daarover genoeg zegt.


"Je bent aanwezig bij een uitvaartdienst en luistert met een brok in je keel naar de spreker. Het is de zoon die zijn vader de laatste eer bewijst. Je leeft met hem mee terwijl zijn manhaftige pogingen om zijn emotie onder controle te kunnen houden, heel bewust bij jou binnenkomen. Een soort van warm gevoel, alsof je bloost, voel je in je nek, achter je voorhoofd en onder je haar, prikkend opkomen. Je ogen beginnen onwillekeurig vochtiger te worden, je knippert en je slikt wat vaker dan normaal en als hij hortend en stotend zijn liefdevol geschreven tekst probeert te brengen, haal je zelf ook wat moeilijker adem. Ook al heb je helemaal niet zelf je vader verloren, als hij uiteindelijk toch breekt, breek je met hem mee. Je bent daarin niet alleen merk je als je nog veel meer gesnuf om je heen hoort en pakt gauw een zakdoekje om heimelijk, met gebogen hoofd, je ogen snel te deppen.

Ach jongen, toch. Wat een verdriet!"

In de weken daarna zijn we meer beschermend en voorzichtig met de zoon. We erkennen zijn lijden en zijn verdriet. Zo vallen we hem minder snel lastig en bieden juist extra ondersteuning aan op allerlei vlakken. Als er al eerdere misverstanden met hem zijn, laten we die onderwerpen nu even rusten.


Het mooiste en zwakste punt, afhankelijk van hoe je het bekijkt

Hoe schrijnend zou het zijn als je zou moeten vaststellen dat het juist dit mooie stukje menselijke vermogen, het 'zwakke' punt is om je op te kunnen misbruiken, te misleiden en te overheersen. Omdat we zoiets kennen als vertrouwen en medeleven. Een zwak punt dat zelfs dodelijk zou zijn als je een dier was geweest. In het dierenrijk zou een regelmatige aarzeling op emotionele gronden, je onverbiddelijk tot een makkelijke prooi maken.


Nu staan wij evolutionair boven dieren, maar zijn er uiteraard nog wel aan verwant. Dat maakt dat er ook in ons een natuurlijke, instinctieve en dierlijke component bestaat. Een oer-systeem dat in veel levende wezens op de aarde aanwezig is en ons van oudsher in staat stelde om als soort te overleven.


Stel je voor dat mensen hun intelligentie combineren met deze dierlijke component. Dat ze zo andere mensen domweg beschouwen als prooi en juist misbruik maken van hun mooie kanten.


Ook in het dierenrijk zijn er rangen, standen en een pikorde, maar zijn wij niet groter en verstandiger dan dat? Blijkbaar niet. Want de voorbeelden uit de geschiedenis zijn duidelijk. Des te hoger je de maatschappelijke ladder hebt beklommen, hoe hoger 'de stand' en 'de macht' die je verwerft. Het lijkt erop dat hoe dichter mensen bij het dierlijke principe van 'het recht van de sterkste' komen, ze dat meedogenlozer uitvoeren dan dieren ooit zouden kunnen. In het dierenrijk is het simpel, het is eten of gegeten worden. Maar daar wordt niets verspild aan bijzaken en is overheersing functioneel. Slavernij is niets iets van dieren en een prooidier zomaar aanvallen dat je helemaal niet eet, is niet natuurlijk.


Mensen zijn zowel ongelijk als gelijkwaardig

We plegen te zeggen; Ieder mens is uniek. Daarmee zijn alle mensen, weliswaar met hele kleine nuances, feitelijk ongelijk aan elkaar. Bij dieren is de antilope een andere groep dan de leeuwen of hyena's en hoort de zeehond tot een heel andere groep dan haaien. Natuurlijk leeft de antilope in een eigen groep met andere antilopen, net zoals wij mensen ons in groepen bevinden. Over het algemeen op basis van gemeenschappelijke, gelijkwaardige behoeften en overeenkomsten in het gedachtengoed of vanwege de lokale gebruiken van het gebied waar we leven.


Maar ondanks die verschillende groepen zijn we als soort juist heel gelijkwaardig. Wij eten elkaar niet. Er is ook geen andere soort op aarde als wij en wie zich snijdt, waar dan ook op de wereld, bloedt hetzelfde rood. We worden allemaal naakt geboren en we sterven zonder dat we iets van ons verzamelde materiaal kunnen meenemen, waar we ook geloven naar toe te gaan. Er zou dan ook geen enkele rechtvaardiging mogen zijn om misbruik en misleiding bewust toe te passen of mogen toestaan dat de waarde van een mens bepaald mag worden door een ander mens. Toch is dit al eeuwenlang wél het geval.


Nu zijn er wel prachtige en heroïsche dierenverhalen geschreven, maar die zijn toch echt door mensen met menselijke gevoelens en belevenissen ingevuld. Er bestaat echt geen lelijke eend op aarde die kan 'denken' dat het zich daardoor ongelukkig, niet geaccepteerd en gepest voelt. Maar ook niet dat het zich pas blij, gelukkig, geaccepteerd en bewonderd voelt als het een mooie zwaan blijkt te zijn geworden.


Maar het geeft eigenlijk direct ook het verschil in de menselijke perceptie en stigmatiserende oordelen weer. Want waar we dat gevoel van het prachtige moralistische verhaal wel in een sprookje aan dieren toekennen, zeggen we zelf over ons als mensen, in volledige tegenstrijdigheid: “Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.” terwijl het net zo eenvoudig had kunnen en moeten luiden: “Of je nu voor een dubbeltje of een kwartje geboren bent, beide hebben waarde.


Maar goed, zo classificeren wij mensen dus. En blijkbaar zijn er onder mensen voldoende Hyena's en Haaien, die anderen niet verslinden om van te overleven, maar om te beschadigen en ze afhankelijk te maken om ze tot hun eigen voordeel te gebruiken. Gewoon omdat ze zichzelf een hogere waarde toedichten of zelf behept zijn met een gevoel van een lagere waarde wat gecompenseerd moet worden.


Visie, geloof en fantasie

Want mensen kunnen dus een visie hebben. Iets wat je net zo goed fantasie zou kunnen noemen. We beschikken over het intelligente vermogen om de fantasie in werkelijkheid te kunnen omzetten. We kunnen een piketpaaltje in de toekomst zetten en daar naar toe werken met het beeld ervan in het hoofd. Als we in staat zijn om dat beeld zodanig effectief te verkopen aan veel anderen, noemen we het een visie. Een beeld dat er dus in de actualiteit 'nog' niet is of helemaal nog niet bestáát.


Maar we zijn, en blijkbaar met velen, bereid daarvoor mensen te gebruiken en zo nodig te beschadigen als zij in de weg lopen met een heel andere eigen visie. Maar het kan ook helemaal nooit uitkomen, waarmee die visie een fantasie blijft, nietwaar? Dan geldt voor de slachtoffers tot op dat moment dat ze totaal nutteloos zijn opgeofferd en als oud vuil zijn achtergelaten voor helemaal niets.


Mensen zijn in staat om te misleiden en zwakkeren te misbruiken voor geen enkel ander doel dan persoonlijk of geldelijk gewin. En dan wordt er niemand gegeten, maar worden op het pad wel mensen aangeschoten en hulpeloos achtergelaten. Niet voor een gemeenschappelijk doel, maar voor het eigen gewin. Waar verder weinig mensen baat bij hebben of wat nergens het succes of de overleving van de groep dient.


In onze huidige samenleving geldt het recht van de sterkste, gecombineerd met, of misschien wel overgenomen door, het recht van de slimste, de rijkste of de machtigste. Bij ons mensenras mag de stelling 'kennis is macht' op grote bijval en goedkeuring rekenen. Het wordt dus heel listig en gevaarlijk als die dierlijke componenten gecombineerd met ons denkvermogen tot overheersing gaan leiden. Maar omdat we niet fysiek heel veel verschillen wordt misleiding en manipulatie ingezet. Dat kan met geld in overvloed worden gekocht.


TACTIEKEN

  • 1. Je wordt voorbereid op het hervormen van je denken door je er gevoelig voor te maken

  • 2. Middels straf en beloning wordt geprobeerd om een aanzienlijke controle te krijgen over: je sociale omgeving, je tijd, de mensen die jou tot steun zijn

  • 3. Binnen de groepscommunicatie zijn meningen en informatie van andersdenkenden dan de groep verboden

  • 4. Er worden veel en vooral ook intensieve pogingen gedaan om jou te laten twijfelen aan jezelf, aan de meest essentiële kenmerken van je gedrag.

  • 5. Er worden vele en ook intensieve pogingen gedaan om je zelfvertrouwen en perceptievermogen te ondermijnen, zodat je een gevoel van machteloosheid over je krijgt.

  • 6. Niet-fysieke straffen worden bij voortduring gebruikt.

  • 7. Strenge straffen volgen wanneer je de gewenste attitude/ houding, geloof of gedrag niet presenteert.


Kijk hieronder naar een bijzonder intrigerend videofragment daarover uit 2016. Het is een stream van een TV-programma en komt niet van een open platform. Vandaar alleen de link om het te openen en te kunnen bekijken. Misschien moet je het zelfs twee keer kijken. Valt je iets bijzonders op dat je op de huidige situatie in de wereld zou kunnen betrekken?



Wat ik er uit heb gehaald is dat het er op lijkt, en dat is wat mij betreft zéker het geval op dit moment, dat we juist op dat gebied nu geschiedenis schrijven. Het is een waarheid als een koe


Een klein belangrijk stukje uit de uitzending:

...We onderwijzen niet in geesteswetenschappen, maar in beroepsonderwijs. Niet de interesse in mensen, maar in banen. Want geesteswetenschappen, het vermogen om te discussiëren, waardering voor de standpunten van tegenstander en ze niet als vijand te zien, kritisch leren denken, fouten signaleren en spitsvondigheden doorzien,... dat heb je allemaal nodig om sterk in het leven te staan. Zonder dat raken we onze bescherming kwijt.

Als de geschiedenis een bepaalde wending neemt, met meer demagogie, zijn goed opgeleide, weldenkende mensen heel waardevol. Mensen die zelfstandig nadenken zijn veel moeilijker te manipuleren, ze zijn anti-autoritair....

.... Wat doet manipulatie met onze cultuur? Misschien verklaart het ons onvermogen om met elkaar te kunnen praten, de polarisatie...

.... De man die geen zweem van filosofie heeft, de persoon die kritiekloos aanvaardt wat de vooroordelen van zijn tijd en van zijn land. Hij gaat zonder meer mee in wat andere mensen denken, hetgeen in de ogen van Russell (Britse filosoof) een gruwel is. Als je niet leeft volgens je eigen principes waar je kritisch over hebt nagedacht, is het leven dat je leidt niet van jezelf, maar van iemand anders....


Wat in het dierenrijk een eerlijk en gebruikelijk recht is, is dat de leider regelmatig uitgedaagd wordt, zodat de groep steeds door de sterkste wordt geleid, waar de hele groep van profiteert. Dat is op basis van gelijkheid in een eerlijke strijd. Wat in het dierenrijk niet gebruikelijk is, zoals in de geschiedenis van de mensheid, is onderdrukking, misbruik en slavernij. Dat is een typische uitwas van het gebrek van onze emotionele intelligentie in positieve en negatieve zin.


In onze wereld is de machtsonbalans zo immens groot geworden dat een heel klein groepje zich zo onaantastbaar voelt dat ze geen uitdaging op leiderschap meer toestaan. Ze kopen leiderschap en menen zo die capaciteiten ook te bezitten. Het is zo ongelijkwaardig dat we niet meer kunnen toetsen of de leiders überhaupt capabel zijn om beslissingen te maken die de rest van de wereld aangaan. Of ze nog wel bij zinnen zijn om het belang van de groep te dienen, maar die wereld wel met misleiding regeert. De hele wereld als hun eigen gebied beschouwen. Een grote tuin waar iedereen en elke groep die er verder rondloopt, en zijn eigen plannen heeft, aangeschoten en beschadigd achtergelaten mag worden. Omdat ze de plannen dwarsbomen van een zieke fantasie, die een visie wordt genoemd.


En ik zal je vertellen waarom er met twee keuzes op de T-splitsing voor de toekomst dit actuele plan per definitie de zieke variant is. Omdat het juist niet respecteert wat het mooie en grootste goed van ons mensen is en dat niet probeert te ontwikkelen, maar juist het tegenovergestelde opzoekt. Een Reset willen bereiken door mensen te misleiden, tegen elkaar op te zetten, de discussie en transparantie te ontmoedigen? Een systeem invoeren dat niet de dialoog toepast en juist informatie verbergt en allerlei groepen schade toebrengt ten gunste van andere groepen of zichzelf, zo ook segregatie geen probleem vindt om doelen te bereiken en controle en repressie als middel ziet om vrijheid te beloven, kan nooit de juiste strategie zijn.


Kijk en luister daarom even naar het volgende interview vanuit de proeftuin Israël.


Mogelijk moet je bij de instellingen even de ondertiteling aanzetten.


Mocht deze van YT worden verwijderd is dit de rechtstreekse link naar de website


Als je begrijpt dat juist met de keuze voor Israël als proeftuin tot voorbeeld van de wereld, begrijp je hoe diep, duister en sinister de misleiding wordt verheven tot een vorm van kunst waar afbraak en vernieling van de menselijke integriteit hoogtij viert. Hoe diep het verraad van mens tot mens kan gaan. Ik heb vroeger zoveel boeken gelezen aangaande WOII dat het me aangreep hoe sinister en destructief het nieuwe plan is. Dat er bewust is nagedacht over de impact wereldwijd om juist met dit volk te beginnen om de macht te demonstreren.


Maar laten we nooit vergeten waartoe we samen in staat zijn!!! Dat we in plaats van, voor een vinger geven de hele hand kwijtraken, elkaar juist de hand reiken en ineen slaan.

Een mooi voorbeeld!


27 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page