"Balans zoeken is als een weegschaal die nooit stilstaat"
Laten we even verdergaan met de beschouwing over wie er belang heeft bij "balans".
Na mijn voor-uitleg aan haar, denkt mijn vrouw dat het heel erg lastig zal zijn om dat begrijpelijk aan u uit te leggen. "Wie in het geloof is zoals jij en ik, die zullen dit wel snappen" zei ze: "Maar het zal voor veel mensen waarschijnlijk best heel ingewikkelde materie kunnen zijn".
Die uitdaging ga ik natuurlijk aan! Dit is namelijk van grote betekenis voor het begrip van het hele concept balans. En.... ik ben nu eenmaal beter op papier dan mondeling. Laten we dus maar gewoon beginnen. Hopelijk ben ik in staat om de logica heel eenvoudig over te brengen.
De grondbeginselen
Er is zuiver en er is onzuiver. Er is goed en er is kwaad. Maar is er ook een vorm van balans daartussen? Ja, rekenkundig of op een schaal uitgezet misschien wel. Iets kan 99% zeker zijn en een 60-40 verhouding betekend in een democratie een meerderheid. Maar hoe werkt dat dan bij Goed of Kwaad? Bij Licht of Donker? Bij Leven of Dood? Want bij een echt kernbegrip wordt het iets anders.
We kunnen iemand wel halfdood of halflevend noemen, maar dat is een beschrijving van de conditie van een lichaam. Het is geen feit. Kunnen we iemand doodverklaren en begraven als die nog 2% leeft? Dat kan in dit geval misschien wel humaan zijn, maar dan versterven we iemand toch wel echt eerst tot volledig dood. Dat wil zeggen, tot de fysieke staat dat het hart werkelijk is gestopt en het bloed niet meer stroomt.
En als we het over een licht in het donker hebben, is er dan verschil tussen kaarslicht en een bouwlamp in relatie tot de hoeveelheid donker? Heeft kaarslicht dan een groter percentage donker in zich dan de bouwlamp, omdat het kaarslicht minder licht geeft? Zit er een gedeelte donker in het licht? Is het met elkaar verbonden? Oftewel is er dus een balans?
Hoe zit dat dan met goed of kwaad? We kunnen misschien wel genoegen willen nemen met 95% goed, maar mogen we er dan echt het zuivere predicaat van "GOED" aan geven? Nee, toch? Iets met 5% kwaad is toch niet goed? We kunnen het geen kwaad noemen, maar helemaal goed is ook niet. Wat is het dan? Het is eigenlijk niets! Niets zuivers in ieder geval.
En precies dat, lieve mensen, dat is nu balans!
En hoe komen we daar dan aan? Waarom zoeken we zo nadrukkelijk naar die balans?
Ik zal u hopelijk kunnen verklaren dat dit een theorie is die echt alleen kan bestaan in een onzuivere omgeving. Omdat wij namelijk niet zuiver zijn - en helemaal niemand op deze wereld - nemen we genoegen met allerlei gradaties van zo'n kernbegrip.
Wat heel erg bijzonder is, is dat we brutaal genoeg zijn geworden om daarmee zelfs volledige zuiverheid te durven claimen. We noemen iemand anders of onszelf, soms maar zo "100% betrouwbaar". Is iemand dat echt in alle denkbare omstandigheden? Daar steek ik mijn hand voor in het vuur, zeggen we dan. In hoeveel van de gevallen zal iemand die dat zegt dat ook doen?
Nog een mooi voorbeeld is hoe gemakkelijk we geloven dat we 100% ons best doen of dat we alles hebben gegeven. Vraag dat maar aan de kandidaten die meededen met het TV programma "Special Forces" of met "Kamp van Koningsbrugge". Dat is dus echt een hele subjectieve graadmeter. Kortom, om aan te geven dat we op aarde te maken hebben met allerlei 'menselijke ' definities van nooit, alles en zuiver.
De norm van een kernbegrip is dus de waarde, die we daar gemakshalve ook maar zelf aan hebben toegekend en hebben geaccepteerd. Of beter gezegd als de norm en de waarde die 'vastgelegd' is om te kunnen handhaven. Met behulp van een onzuivere invloed. Iets als met een 'meerderheid' bijvoorbeeld. Of met de onzuivere invloed van macht of van geld. En niet te vergeten van misleiding natuurlijk.
Zuiverheid bestaat hier niet! Niet in ons rechtssysteem, niet in ons denken, niet in ons handelen, en niet in ons spreken en het meest trieste, zelfs niet in onze intentie. Dus wij hanteren een onzuivere vorm van recht, van spreken, van handelen en van denken. Van eigenlijk alles. Wij leven in een onzuivere omgeving, waar balans een absolute sleutelrol in heeft gekregen.
Bestaat er dan überhaupt kennis van wat waarheid en zuiverheid is, op deze aarde? Is er een beschrijving bekend, van iets of iemand dat zó zuiver is, dat wij dat niet kunnen bevatten, niet kunnen begrijpen en zelfs niet kunnen betwisten, maar wat we in dit geval toch doen? Jazeker, dat hebben we en dat kennen we. Sterker nog, het is beschikbaar als een overbekend geschreven document, dat ons alles leert van waarachtige zuiverheid.
U begrijpt natuurlijk al dat ik het dan over de Bijbel heb. Het geschrift dat we van God hebben gekregen. Waarin Zijn eigen Woord is opgetekend. Het is weliswaar door mensen geschreven, maar het is met Zijn auteurschap en supervisie samengesteld tot wat het nu is. En het enige dat onze wereld uit alle macht probeert is dat onderuit te halen en te ondermijnen. Waarom? Weet u waarom dat is?
Is het omdat we iets beters op de aarde hebben dan dat? Of is het dat dit het enige op de aarde is dat we kennen, waarin de zuiverheid en de waarheid onbetwist is? Is het omdat precies dit éne boek, op deze hele wereld, de enige bron is die ons kan vertellen waar de theorie van de balans is ontstaan? Wie de theorie van de balans in de wereld heeft gebracht? Want al het andere dat we hebben is immers... balans. We hebben niets anders en we kennen niets anders!
Daar valt God en de Bijbel dus compleet buiten. Werkelijk het enige 'alternatief' dat we kennen! Elke andere mystieke, levensvisie, religie of andere spirituele stroming die er verder op deze aarde bestaat, heeft in de kern hetzelfde uitgangspunt. Die van een balans. Die verkoopt ons de leer dat er balans is en het een niet zonder het andere kan. Als een kosmische, astrologische of energetische wetmatigheid.
Maar waar komt dat vandaan? In oorsprong? Wie heeft daar belang bij? Dat is een hele interessante vraag, nietwaar?
Laten we dan het enige alternatief dat we kennen dan daar tegenover eens inzetten. Dus ik haal een stukje info uit de Bijbel erbij. Iets waar ik al wel eens vaker over heb geschreven. Dat gaat over de zuiverheid van God en hoe hij die heeft bewaard en beschermd. Ook in het geval van de zondeval. Onverbiddelijk en compromisloos.
Even heel kort: Adam en Eva hadden van de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad gegeten. De mens was de kroon op de schepping. Adam en Eva waren naar Gods evenbeeld geschapen en waren met Zijn adem tot leven gebracht. Geen enkel ander schepsel is op die manier tot het leven gekomen. Adam en Eva stonden in een hele directe verbinding met God.
In de Hof was geen dood, geen ziekte, geen pijn en geen verdriet. Er waren ook geen roofdieren. Het groen, de gewassen en zaden waren het voedsel voor mens en dier. Er was volmaakte harmonie en een volkomen vrede. Kwaad had hier geen plaats in. Geen functie. Er was niets in verhouding, ook niet percentagegewijs. Het kwaad was hier niet in balans met het goede. Alles was goed en het kwaad was volkomen overbodig.
Maar.... toen het virus van de kennis van goed en kwaad in hun ziel was geïnstalleerd, greep God direct in. De besmetting met het virus van kwaad, dat Adam en Eva in zichzelf hadden binnengelaten, paste niet in de zuivere schoonheid van Zijn Hof. God stuurde hen onverbiddelijk uit de Hof van Eden en liet de Boom des Levens bewaken door wezens met vlammende zwaarden.
Dat was om te voorkomen dat onzuiverheid daarmee ook nog eeuwig zou kunnen worden. Een vorm van balans was geen optie. Geen enkele. Want God verbrak ook onmiddellijk de geestelijke verbinding met Adam en Eva en ontkoppelde hen daarmee van Zijn verbinding naar de eeuwigheid en de zuiverheid. En vanaf dat moment was de dood op de aarde. Onverbiddelijk. In mens en dier. De aarde was, in tegenstelling tot de Hof, sindsdien een plaats van geweld, pijn, verdriet en gebrokenheid.
Kortom 1; God laat geen enkele onzuiverheid toe in Zijn zuiverheid. Ook niet een heel klein beetje, omdat het zielig was voor de mens, die zo onschuldig misleid was. God zoekt geen balans. Zeker niet met het kwaad. God ként ook geen balans. Want God is soeverein. Gods grootheid is één. Het is niet duaal.
God heeft wel zélf alles weer voor de mens hersteld. Bijna 2000 jaar geleden. Met de wederopstanding uit de dood van Jezus Christus. En dat herstel is alleen maar Gods genade! Zijn plan, Zijn liefde, Zijn goedheid en Zijn rechtvaardigheid. Daar heeft de mens geen rol in, en er is zeker geen enkele balans, aandeel of plaats in voor het kwaad. Sterker nog, dat is wie juist definitief vernietigd werd met de wederopstanding als onze redding.
Alle macht van het kwaad is sindsdien gebroken en het heeft geen enkel bestaansrecht meer. Welke kernovertuiging het ook nog wil verkondigen, het is niet waar. Zelfs de dood bestaat niet meer. Het is leugen, bedrog en misleiding.
En nu krijgen wij, als mensen, van God weer helemaal opnieuw de keuze om te kiezen voor gehoorzaamheid aan Hem of om gehoor te geven aan de misleiding van de Duivel. Maar nu met één groot verschil. Nu kénnen we het kwaad. We kennen de gevolgen. We voelen en ervaren de gevolgen. Want we kennen nu pijn, verdriet, geweld, gebrokenheid en ziekte in een leven dat eindigt met de dood.
Kortom 2; Het kwaad heeft dus geen plek in Gods grootheid. Het krijgt geen enkele goedkeuring en God maakt ook geen enkele combinatie met iets of iemand anders. Het kwaad is dus in dit geval de partij die geen plek heeft bij God, die plek niet krijgt en die plek ook nooit zál krijgen.
De enige die er baat bij heeft om die plek dus gewoon zelf te verzinnen, te creëren en te claimen, is dus het kwaad. Sterker nog, het probeert zelfs zijn eigen plek zó belangrijk te maken, dat het lijkt of die onlosmakelijk verbonden is met het Goede. Met God. Alsof het een onvermijdelijke verbinding is. Een haat-liefde verhouding, om zijn balanstermen maar te gebruiken.
En zo leerde het ons dat het licht niet zonder het donker kan. Goed niet zonder kwaad kan. Dat het licht en het goede zelfs béter wordt, doordat het donker en het kwade bestaat. Dat verdriet nodig is om blijdschap te kunnen vergroten. Dat het bestaan van ziekte, onze waardering voor gezondheid groter moet maken. En dat we met de wetenschap van ons sterven, het leven volop de moeite waard moeten maken. Dat is wat wij kennen! Dat is wat wij hebben moeten leren geloven.
Kortom 3; De "Balans" is dus door niets anders dan het kwaad in de wereld geholpen en dat wordt ons verkocht via zijn eigen verkooplijn. De spiritualiteit van de mystiek.
Maar omwille van de leestijd beschouwen we in een volgend artikel waarom wij zoveel moeite hebben om dat te geloven en te accepteren. Ik hoop dat u voldoende interessante aanknopingspunten vindt om nog verder met me mee te gaan.
Geweldig Fabian. Zo helder geniaal.
Deze hoorde ik vandaag; Glauben ist die Anwendung von Wahrheit.
Groet, Ide