De Balfour Declaratie. Israël in de geopolitiek van het grote wereldtoneel
Opnieuw wens ik u de genade, de liefdevolle goedheid en de vrede toe van God, onze Vader en van Jezus Christus, onze Here.
Voelt u zich hier niet door beledigd of ongemakkelijk, alstublieft. U mag deze wens gewoon in oprechtheid aanvaarden, welke geloofsbeleving u ook heeft.
In deze serie gaan we het Bijbelse perspectief op de huidige wereldsituatie beschouwen. Dan ontkom ik er natuurlijk niet aan om eerst Israël in die context nadrukkelijk mee te nemen. Want in de Bijbel kunnen we wereldgebeurtenissen en geschiedenis alleen maar terugvinden als die verband houden met de Joden of het land Israël.
Een land dat met minder inwoners begint dan Amsterdam nu heeft
De opgave is dus om dat te koppelen aan het huidige Israël in de actuele geopolitiek. Als je niet beter weet, dan lijkt dat een hele lastige opgave. Israël is wel bekend, omdat het veel aandacht krijgt als centrum in een conflictgebied. Maar geografisch gezien, op het grote wereldtoneel is het een echt minilandje. Als in 1948 de Staat Israël wordt opgericht heeft het slechts 806.000 inwoners. Vanaf de volledige verwoesting van Jeruzalem in 70 na Christus hebben de Joden dan 1878 jaar, bijna 19 eeuwen lang, dus geen eigen land meer gehad.
Met de algemeen bekende geschiedenis lijkt de actuele situatie voor de hand liggend. In het kort:
Het Israël van nu is ontstaan na de Tweede Wereldoorlog door de Holocaust. Ter compensatie voor dat onbeschrijflijke leed, is hen een stuk historisch land teruggegeven om weer een eigen land te kunnen hebben. Mogelijk zijn ze door de gebeurtenissen in een soort van positieve discriminatie door de Internationale gemeenschap een beetje te snel en te nadrukkelijk gecompenseerd. Want het is ten koste gegaan van de lokale bevolking, die hiervoor gewoon opzij is gezet. Want dat viel verkeerd bij de mensen die er al woonden. Sindsdien en tot op heden nog altijd, is daarom veel haat en nijd, dat voor onrust en conflicten zorgt.
Is er nog een ander verhaal?
Maar het werkelijke verhaal en de achtergronden zijn wellicht héél anders dan zoals u het misschien kent! En dan bedoel ik niet de geschiedenis uit de oudheid, maar die van recenter tijden. Ik ga met u langs feiten die een totaal ander beeld schetsen van diezelfde werkelijkheid. Omdat het zich eigenlijk al ver voor de Eerste Wereld Oorlog afspeelt. Zo'n 70 jaar eerder. Het is een stukje geschiedenis dat ik persoonlijk bijzonder intrigerend en interessant vind.
Maar goed, dat zal niet iedereen hebben. Dit deel is eventueel ook over te slaan, want vanaf deel 3 gaat het over het ontstaan van Israël tot aan de dag van vandaag. Met de recente ontdekking van de gasvelden, met alle conflicten, de positie van Israël tussen de VS en Rusland. Maar voor wie benieuwd is of er nog een heel andere agenda achter de stichting van de Staat Israël te ontdekken is, moet vooral verder lezen.
In 75 jaar toonaangevend, resultaten die "off the chart" worden genoemd.
Het land Israël van vandaag, is ongeveer zo groot als de helft van Nederland en heeft nog geen 10 miljoen inwoners. De staat Israël viert pas dit jaar, op 14 mei 2023 haar 75e verjaardag. Desondanks is het in die korte geschiedenis toonaangevend geworden in technologische ontwikkeling. Een bijna buitenaardse prestatie.
Israël is het vijfde meest innovatieve land ter wereld in de Bloomberg 2019 Innovation Index. Hiermee ging het bijvoorbeeld Zweden, Singapore en Japan voorbij. Het is een gidsland in de wereld met betrekking tot gedigitaliseerde gezondheidszorg. Zij lopen vooraan met het gebruik van Artificial Intelligence en zijn bezig met de inrichting van meerdere compleet virtuele ziekenhuizen.
In 2019 stond Israël op plaats drie in de wereld met de ontvangsten van kapitaalinvesteringen voor innovatieve Start up's, en zijn daarin alleen maar voorgegaan door de VS en China. Israël is een van de marktleiders in de wereld als het gaat over ontzilten van water. Israël hergebruikt 90 procent van het afvalwater in de landbouw en gebruikt 70% voor her-bevloeiing. Daarbij hoort Israël ook tot de top 10 gezondste landen van de wereld, volgens de publicatie van de gezondheidsindex van Bloomberg (Healthiest Country Index 2019)
Die rol van betekenis is dus onwaarschijnlijk snel gegroeid.
Is de Holocaust de reden voor het ontstaan van Israël?
Tot op het moment van de stichting van de staat Israël in 1948 staan veel verschillende landen in het Midden Oosten grotendeels onder Frans en Brits bewind. Syrië en Libanon staan onder Frans gezag en Palestina en Trans-Jordanië vallen onder de Britse vlag. Dat is gebeurd nadat het grote Ottomaanse Rijk na de Eerste Wereldoorlog definitief uiteen gevallen is.
(Het Ottomaanse Rijk is een Islamitisch bestuurd wereldrijk, dat ruim zes eeuwen lang heerste van 1299 tot 1922. Het grondgebied omvatte grote delen van Europa, Azië en Noord Afrika)
Het gebied Palestina is tot dan toe nog niet echt een 'land' geweest. Het is eigenlijk steeds 'een onderdeel' geweest van een rijk dat er het gezag over had. Waarvan een groot deel onder het Islamitische Ottomaanse gezag. Het is ook een overwegend dor en onvruchtbaar gebied en het is in die 1878 jaar, nadat het verlaten was door de Joden, nog nooit en door niemand tot een bloeiend land gemaakt.
Let op het jaar 1880!
Pas in de 18e eeuw lijkt er zich een Arabische identiteit te ontwikkelen, die zich wil ontworstelen aan het Ottomaanse Rijk. Maar die bewustwording lijkt blijkbaar vooral wakker te worden gemaakt doordat Joodse Zionisten zich in Israël beginnen te vestigen. In 1880 zijn er slechts 20.000 Joden in Palestina. Let u op dit jaar 1880, want daarna gaat het snel en verviervoudigd dat aantal in nog geen 35 jaar tot aan de Eerste Wereldoorlog.
Verderop zal duidelijk worden wat daar de oorzaak van is. Er is te vinden dat in 1914 er ongeveer 655.000 mensen in het hele gebied wonen, waarvan dus nog altijd niet meer dan 80.000 Joden. Maar in de 18e eeuw, al vele jaren vóór de Eerste Wereldoorlog wordt, met name door leden, van de invloedrijke bankiersfamilie, meer bekend als de Rothschild familie, het idee van een eigen staat voor Joden al in de schijnwerpers gezet.
In de Eerste Wereldoorlog werd er door de gevechten veel verwoest in Palestina. Ook kreeg het te maken met een ziektegolf (een epidemie) en een hongersnood. Nog tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt in 1917 de beroemde Balfour declaratie afgegeven, waarna in 1918 de Britten in Palestina de Ottomanen hebben verdreven. Als gevolg van die Britse overwinning nam in de periode 1919-1923 de immigratie van Joden in Palestina toe. in deze periode vestigden zich zo'n 40.000 Joden in dit gebied. In 1922 werd Palestina en Trans-Jordanië definitief onder Brits gezag gesteld.
De Balfour Declaratie
De Balfour Declaratie van 1917 is een bekend document geworden. Het is een memo van de toenmalige Premier van Engeland, Sir Arthur Balfour, aan niemand minder de excentrieke bankier Sir Walter Rothschild. Het is duidelijk een antwoord. Op een vraag of voorstel. De sympathie van het Koningshuis en de goedkeuring van het Kabinet wordt medegedeeld met nog enkele voorwaarden terug aan de uitvoering van het plan.
De memo begint immers met: "Ik heb het genoegen u te mogen mededelen namens het Koningshuis, dat ik u de hierna volgende formele verklaring van sympathie voor het plan van de Joodse Zionistische aspiraties, mag doen toekomen, hetgeen ook is goedgekeurd door het kabinet."
Hieronder de vertaling van de officiële declaratie zelf.
Geachte heer Rothschild,
Zijne Majesteits regering is de stichting van een nationaal tehuis voor het joodse volk in Palestina gunstig gezind en zal alles in het werk stellen om het bereiken van dit doel te bevorderen, waarbij wel moet worden begrepen dat er niets mag gebeuren dat de burgerlijke en godsdienstige rechten van de bestaande niet-joodse gemeenschap in Palestina, of op de rechten en de politieke status, die de joden in enig ander land genieten, aan zou kunnen tasten.
Hoogachtend, Arthur Balfour
Het is opvallend dat er aandacht voor deze plannen vanuit Engeland komt. De Engelsen hebben in deze tijd van de geschiedenis eigenlijk geen enkel aanwijsbaar belang in relatie tot de Joden. Waar komt deze betrokkenheid dan vandaan? Het is wellicht te verklaren, omdat leden van de invloedrijke Rothschild familie, dan al decennia lang fanatiek invloed uitoefenen voor een nieuwe staat Palestina voor de Joden.
Die aandacht om de Joden weer een eigen staat te geven, begint onder invloed van de Franse tak van de familie, Baron Edmund James de Rothschild. Hij is een fervent voorvechter van het Zionisme (Voorstanders van een Joodse Staat op historisch en Bijbels grondgebied) "Zijn grote donaties hebben geholpen om de staat Israël op te richten", zegt de standaard informatie op Internet. De Rothschild's zijn uiteraard, als geen ander, in staat om iets rechtstreeks bij de hoogste bestuurlijke macht op de agenda te krijgen. Met al die invloedrijke familieleden overal, dus zeker ook in Engeland.
Der Judenstaat van Theodore Herzl
Er ontstaat in diezelfde tijd ook een nieuwe Zionistische beweging onder fanatieke aanvoering van Theodore Herzl. Hij is hét gezicht van het Zionisme in die tijd. Hij loopt zich het vuur uit de sloffen met een onvermoeibare lobby overal, tot aan meerdere ontmoetingen met de Duitse Keizer en het Vaticaan. Hij kocht vanaf 1896 met hulp van de Duitse Keizer Wilhelm II, grond in Palestina aan en richtte in 1899 in Londen de Jewish Colonial Trust op, met als doel geld beschikbaar te stellen voor grondaankopen in Palestina.
Alle aandacht hiervoor zorgt ook inderdaad voor het vertrek van zo'n 35.000 Joden die zich van 1882 tot aan 1903 in Palestina gaan vestigen. Een ruime verdubbeling van de 20.000 Joden die er op dat moment wonen. Maar de motieven van Herzl waren seculier en niet religieus van aard. Hij raakt zo gegrepen van de mogelijkheden die beginnen te ontstaan voor een eigen staat voor Joden, dat hij ondertussen ook overweegt om dit in Afrika of Argentinië te stichten. Het kunnen 'realiseren' van een eigen staat voor de Joden, weegt voor hem persoonlijk waarschijnlijk meer dan op welke plaats precies.
De keus voor Palestina wordt definitief bepaald.
Of dat ermee te maken heeft zullen we natuurlijk nooit weten, maar in ieder geval overlijdt Herzl op 44 jarige leeftijd, veel te jong, aan een hartaanval. Het is dan 1904, nadat hij in 1903 nog een keus voor een stuk grond in Oeganda verdedigde. Had hij al genoeg bereikt met zijn voorbereidende werk voor het op de kaart zetten van het idee? In ieder geval besluit het eerstvolgende zevende Zionistische Congres van 1905, een jaar later dus, om definitief te kiezen voor Palestina als plek om de Joodse staat uit te roepen en dat wordt vastgelegd.
"HaNadiv HaYadu'a” - “de beroemde weldoener”
Want... wat veel minder bekend is, is dat de 'grote weldoener' van Israël, ( “HaNadiv HaYadu'a” betekend “de beroemde weldoener”) Baron Edmund James de Rothschild dan al meer dan 20 jaar bezig is geweest met grondaankopen in Ottomaans Palestina! Uiteraard ter voorbereiding op het feit dat daar een nieuwe staat gevestigd zal gaan worden. Dat zorgen zij immers zelf voor.
Er wordt voor het eerst melding gemaakt in 1882, omdat dan opvalt dat hij zelfs helemaal stopt met zijn investeringen in kunst, omdat hij zich richt op de grondaankopen. Dat zo'n bericht het nieuws bereikt, zou impliceren dat hij er al veel eerder mee was begonnen. Al lang vóórdat het überhaupt opviel, nietwaar?
Feitelijk was hij zelfs met deze grondaankopen al ruim 35 jaar bezig, vóór deze beroemde Balfour Declaratie in 1917 werd afgegeven. Het is ook dan ook in het Tel Aviv Museum/Independence Hall, gevestigd aan de Rothschild's Boulevard 16 in Tel Aviv waar, nog weer dertig jaar later, na de Tweede Wereld oorlog, de Israëlische onafhankelijkheidsverklaring in 1948 wordt getekend. Uiteraard wordt door hen later ook nog een bank opgericht in Israël. Dat gebeurt door een bank te kopen en die naam te veranderen in Israël General Bank (Bank Klali) Een bank die later, via via, opgaat in de First International Bank of Israël.
Europese Joden willen helemaal niet naar Palestina
Wat ook veel minder bekend is, is dat deze wens voor een eigen Joodse staat vooral vanuit de Elitaire kringen werd aangeslingerd. Maar het Zionisme en het idee van een eigen staat is helemaal niet populair bij de Joden zelf! Waarom zou dat ook als het al 1900 jaar geleden is dat je verre, verre voorouders ergens in een land hebben gewoond. Een grondgebied dat bovendien geen enkele exotische of aantrekkelijke uitstraling heeft om naar te willen emigreren.
Herzl had het eerste grote Zionistische Congres in 1897 bedoeld om in München Duitsland te houden. Maar vanwege groot verzet van de lokale invloedrijke Joodse gemeenschap is dit verplaatst naar het Zwitserse Bazel. De Joden in Duitsland wilden voorkomen dat ook maar iemand zou kunnen denken dat zij enige betrokkenheid met Congres zouden hebben of enige sympathie voor die losgeslagen ideeën.
Bij de Orthodoxe Joden lag de reden daarbij ook nog op een ander vlak. Die hadden in het geheel geen binding met de vrijblijvende plannen en hielden vast aan hun traditie om op de Messias te wachten. Zij constateerden dat Herzl de geschiedenis weliswaar in zijn plannen gebruikte om daarmee een grote groep ideologisch te kunnen aanspreken, maar de werkelijke motivatie commercieel was. Dat was veel meer gericht op de economische en avontuurlijke drijfveren om elders een nieuwe start te maken.
Immigrantenstroom vanuit Oost Europa
Herzl maakte op het congres wel voor het eerst kennis met de Russische tak van Zionisme, de Choveze Zion. Waar, hij vreemd genoeg, tot op dat moment nog nooit van had gehoord. Hij ontdekte dat in de Oost-Europese landen een liefde voor Palestina leefde die veel emotioneler was dan die van de Westerse Joden. Het is dan ook daardoor, vanwege de inspanningen en de opgetuigde financiële middelen van de Europese beweging om in Palestina grond beschikbaar te krijgen, dat de tweede migratiegolf voornamelijk uit Oost Europa afkomstig is.
Herzl is dan dus al overleden, maar tussen 1904 en 1914 immigreerden 35.000 tot 40.000 Joden naar Palestina. Meest vanuit Oost-Europa dus. Nog altijd niet vanuit Europa. Zo komen we dus op de eerder genoemde 80.000 Joden in 1914 als de Eerste Wereldoorlog begint. Maar... door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog en de gevechten in Palestina, verlaat ongeveer de helft van de Joden Palestina ook weer.
Een andere rijke familie doet zijn intrede
Na de Eerste Wereld Oorlog wordt de League of Nations (de Volkenbond) opgericht. Hier komt ook een andere rijke invloedrijke familie in beeld. Hoewel de Verenigde Staten zich nooit hebben aangesloten, waren Amerikaanse filantropen er wel sterk bij betrokken, vooral de Rockefeller Foundation. De Rockefeller Foundation heeft grote subsidies verstrekt om "de technische expertise van het personeel van de League op te bouwen" zoals Wikipedia het vermeld.
NOOT: Het is een algemeen bekend feit dat de Rothschild familie, banden met de Rockefeller familie heeft aangehaald om economische overmacht in de VS te veroorzaken. Geld en Olie!
De Volkenbond, met belangrijke invloeden van de Rockefellers dus, word opgericht op 10 januari 1920 door de Vredesconferentie van Parijs die een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog. Het verdeeld het grondgebied van het Ottomaanse Rijk in Klein-Azië in vier mandaatgebieden waaronder het specifieke mandaatgebied Palestina. Op 24 juli 1922 wordt, notabene, door de Volkenbond het mandaat over Palestina officieel aan de Britten gegeven en omvat op dat moment ook Trans Jordanië. De Britten hebben immers na de Balfour Declaratie dat specifieke gebied op de Ottomanen veroverd.
Het Verenigd Koninkrijk wordt zo verantwoordelijk gemaakt voor de ontwikkeling van een "Joods Nationaal Tehuis" (rechtreeks uit de Balfour Declaratie!) Tegelijkertijd ook voor de bescherming van de burgerlijke en religieuze rechten van alle inwoners van Palestina, ongeacht ras of godsdienst. Maar in het mandaat wordt al ruimte geboden waarmee het gebied ten oosten van de Jordaan niet noodzakelijk blijkt. Nog geen 2 maand later, wordt In september 1922 Jordanië er, officieel goedgekeurd door de LON, al buiten beschouwing gelaten. Het gaat dus heel erg duidelijk alleen om Palestina!
Ondertussen walste het plan van de Rothschild's gewoon verder
Ondertussen bevorderde Baron Edmund James de Rothschild de economische ontwikkeling in Palestina en richtte zakelijke ondernemingen op. Dat gebeurde voornamelijk via de Palestine Jewish Colonization Association (PICA) die Rothschild in 1924 oprichtte. Alleen déze organisatie kocht al meer dan vijftigduizend hectare grond aan in Palestina. Dat is 500 vierkante kilometer! Voor uw beeldvorming; De hele Gazastrook is een gebied van 365 km2 waar nu 2 miljoen mensen wonen.
Laten we het verhaal over die geschiedenis niet te lang maken. U ziet wellicht de lijnen van het grote belang en de hele bewuste invloed allang duidelijk worden, nietwaar?
Maar goed, nog áltijd is het onder de Joden zelf, lang niet zo populair als de ongelooflijke inspanningen vanaf de bovenkant door de bestuurlijke macht, zou doen vermoeden.
Nazi Duitsland in wording
Na de eerste wereldoorlog wordt in Duitsland de Weimar Republiek opgericht als gevolg van de November Revolutie, die vervolgens de Joden als zondebok opwerpt voor de economische malaise. Er zijn in die periode daarna diverse mislukte couppogingen om de macht te grijpen. Onder andere de gewelddadige staatsgreep van Adolf Hitler in november 1923 die uiteindelijk door de Politie en het leger uitgeslagen wordt. Daarbij komen 20 mensen om het leven waarvan vier politie agenten. De rechterlijke macht is echter opvallend mild als zij deze zaak behandeld.
De Nazi's beschikken blijkbaar over een bron van haast onuitputtelijke financiële middelen voor alle propaganda die de Politieke Partij NSDAP van Hitler steeds verder laat groeien. Nadat Hitler zijn directe tegenstanders in 1932 laat vermoorden, is Nazi-Duitsland in 1933 een feit. U kunt dan overal vinden dat vanaf 1933 daarom de groei van de stroom Joden naar Palestina ook sterk toeneemt. Want op 14 juli 1933 wordt de wet aangepast en de eenpartijstaat uitgeroepen en is Hitler de alleenheerser.
Ha'avara-Afspraak als uitzonderlijke Joodse "Vertrekregeling"
Maar er is meer reden voor die uitstroom! Want amper een maand later, in augustus 1933, is al een exclusieve overeenkomst, gesloten met Nazi-Duitsland, een feit. Het is de Ha'avara-Abkommen. Een overeenkomst die je gerust als een subsidie regeling zou kunnen beschouwen. Een deal, van het Joods Agentschap en de Zionistische Beweging samen, gesloten met het ministerie van Economische Zaken van Nazi-Duitsland. Met deze regeling konden tussen 50.000 en 60.000 Joden Duitsland ontvluchten.
Het belangrijkste uit de afspraak is dat Joden die willen emigreren, daarbij hun vermogen (dus geld en spullen) konden meenemen. Wel tegen een vergoeding die de staatskas spekt. Maar ook een regeling die juist volledig tegen recente verordeningen ingaat. Zelfs van buiten Duitsland is er veel kritiek op de afspraak, omdat die de Joodse boycot op nazigoederen ondermijnde.
Is dit de echte macht die spreekt? Zou dit soort macht werkelijk alleen van de Zionistische Beweging zijn gekomen? Midden in het heersende sentiment op dat moment in die tijd?
Want in datzelfde jaar 1933 wordt immers concentratiekamp Dachau al geopend, gevolgd door Oranienburg. In 1935 wordt een boycot op Joodse goederen ingesteld en een rassenwet aangenomen. Meerdere concentratiekampen worden geopend. Joden worden openbaar vernederd, opgepakt en gedood. In 1937 is de uitvoering van de overeenkomst bijna niet meer houdbaar vanaf Duitse zijde.
Maar toch! SS-er Adolf Eichmann valt op 18 maart 1938 de Joodse Gemeente in Wenen binnen. Het Joodse bestuur wordt opgepakt en gevangen gezet in Dachau en de Joodse Gemeente wordt gesloten. De Directeur Joseph Lowenherz wordt echter weer vrijgelaten door en de Joodse Gemeenten weer geopend. Omdat Lowenherz betrokken is bij de emigratie van Joden uit Oostenrijk naar Palestina en veel internationale contacten heeft.
Hoeveel macht wordt hier op de achtergrond uitgeoefend? U mag het zelf beoordelen.
De Ha'avara Abkommen stopt in ieder geval definitief in 1939 omdat de Tweede Wereldoorlog dan begint. Maar niet voordat er een belangrijke officiële volkstelling had plaatsgevonden op 17 mei 1939 waarmee in ieder geval ook alle Joden geregistreerd zijn geworden. (Deze info vindt u niet in het Nederlands, het is alleen te vinden op de Duitse Wiki pagina)
Heeft de succesvolle propaganda het Antisemitisme vervolgens zó losgeslagen dat het niet meer onder controle is en helemaal een eigen leven is gaan leiden?
Want we weten allemaal wat er daarna is gebeurd met de Joden in Europa. Wellicht had de propaganda het interne sentiment ook psychologisch in mensen veranderd. Te succesvol om nog te stoppen. Want Nazi Duitsland wil de Joden helemaal niet meer helpen om ze uit Europa te krijgen, maar om ze allemaal uit de wereld helpen.
Tot zover de voorgeschiedenis. Gaat u nog mee naar deel 3? Dan komen we bij de oprichting van de Staat Israël en de bijzondere rol die Israël heeft in de wereldpolitiek, als ongeveer het enige land dat zowel met de VS als wel met Rusland goede relaties onderhoudt.