Stichting van de Staat Israël. Koersend tussen de gunsten van de grote wereldmachten
Ik wens u de genade, de liefdevolle goedheid en de vrede toe van God, onze Vader en van Jezus Christus, onze Here.
Welkom bij deel 3. We gaan in dit deel verder met de oprichting van de Staat Israël na de Tweede Wereldoorlog. De strijd is niet gestopt en het antisemitisme niet verdwenen.
Israël wordt een nieuw en onafhankelijk land
De Tweede Wereldoorlog is weliswaar afgelopen, maar er is nog aangrijpend veel antisemitisme actief. In 1946 komen, bij een oproer in het Poolse Kielce dat is gericht op overlevenden van de Holocaust, 41 Joden om het leven en vallen er tientallen gewonden. Het bloedbad leidt tot de vlucht van 95.000 Poolse Joden. Zij worden opgevangen in kampen, waarin op dat moment al meer dan 150.000 andere Joodse ontheemden verblijven. Talloze andere Poolse Joden vluchten naar andere delen van Europa.
Na de oorlog worden overlevenden van de Holocaust, die in zogenaamde Exodusschepen op weg zijn naar het Joods Nationaal Tehuis Palestina, door de Britse marine tegengehouden. Daarbij wordt regelmatig dodelijk geweld gebruikt. In de periode tussen augustus 1946 en mei 1948 worden meer dan 52.000 onderschepte Joodse ‘illegalen’, mannen, vrouwen en kinderen, vastgezet in Britse kampen op Cyprus. Misschien omdat dit niet 'de rijke Joden' zijn die Baron Edmund graag in Israël wil?
Het Joods Nationaal Tehuis Palestina, is een meer politiek correcte benaming voor een plek in Palestina. Het definieert namelijk niet direct 'de inrichting' van een Joodse Staat. Dit is met name om de Arabieren niet tegen de haren in te strijken en opschudding te veroorzaken. Het is een uitvloeisel van een plan dat in 1917 uitlekt via de beroemde Balfour Declaratie. Een beroemd bericht van de toenmalige Engelse Premier Arthur Balfour aan.... de excentrieke Engelse Sir Walter Rothschild, van de invloedrijke bankiersfamilie. Zie deel (2)
De Verenigde Naties wordt opgericht
De League Of Nations, opgericht met de bijzonder ruimhartige ondersteuning van een andere invloedrijke familie, via de Rockefeller Foundation, gaat na de Tweede Wereldoorlog over in een nieuwe Alliantie. Op 20 oktober 1945 worden de Verenigde Naties opgericht als opvolger van de Volkenbond. Deze bond draagt haar kennis en taken dan ook over aan de VN. In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, neemt 'De Algemene Vergadering' in 1947 een resolutie aan.
Het regelt dat het "Brits Mandaat" Palestina moet opdelen in onafhankelijke Joodse en Arabische staten, met het idee dat Jeruzalem onder een internationaal regime zou blijven. De einddatum van het oorspronkelijke mandaat loopt af op.... 15 mei 1948. Maar de Britten zijn na 25 jaar ellende wel klaar met de ingewikkelde historische problematiek van dit gebied en besluiten gewoon de vlag te strijken en het over te laten aan de strijdende partijen.
De onderhandelingen over een verdeling van de grond zijn tot op dat toe steeds mislukt. Mede ook door stelselmatige weigeringen van de Arabieren. Ook een deal die in heel veel méér grond voorzag dan ze nu hebben, werd afgewezen. Hierbij zou bijvoorbeeld het complete noordelijke gedeelte, inclusief het gebied rond het meer van Galilea, in Arabische handen komen. Israël had daar al mee ingestemd.
(Nogmaals; De Joden zelf, houden zich niet bezig met het Nieuwe Testament en een speciaal historisch of religieus belang in dat gebied, waar Jezus Christus is opgegroeid, speelt dus niet)
Einde Mandaat 15 mei 1948 - de Britten vertrekken uit Palestina
Op den duur besluiten dus de Britten om tussen 14 en 15 mei 1948 de Britse vlag maar domweg te strijken en eenzijdig te vertrekken. Ze laten het dan maar gewoon aan de strijdende partijen zelf over, om samen maar uit te vechten hoe het verdeeld moest worden. David Ben-Gurion pakte direct het initiatief en nam de regie in handen. Na koortsachtig overleg met andere Israëlische leiders wordt besloten om meteen al op 14 mei, 8 uur voor de officiële afloop van het Britse gezag, Israël onafhankelijk te verklaren. De staat Israël wordt door 53 landen erkend.
David Ben-Gurion verklaard Israël tot onafhankelijke staat op 14 mei 1948.
Israël is dan direct in oorlog! Met vijf landen!
Het wordt al binnen 24 uur direct binnengevallen door Egypte, Jordanië, Syrië, Libanon en Irak! Weten mensen dat nog?
Van alle kanten vallen legers van zowel Egypte, Jordanië, Syrië, Libanon en Irak, direct het land al binnen. Met de bedoeling om het meteen weer van de kaart te vegen.
Israël wint met slechts 6 tanks en één trainingsgevechtsvliegtuig
De Joden winnen deze "Onafhankelijksoorlog" mede door gebeurtenissen, die niet anders dan wonderen kunnen worden genoemd. Ze hebben 35.000 manschappen, 6 tanks en geen luchtmacht, behalve één trainingsvliegtuig van waaruit de piloot granaten liet vallen. Van de vijf tegenstanders, heeft alleen het leger van Egypte al meer slagkracht! Met 40.000 manschappen, zwaar geschut, 135 tanks en 60 gevechtsvliegtuigen, waaronder Spitfires en Bommenwerpers.
Een hele korte impressie hoe Israël van binnenuit, vanuit het noorden, het oosten en vanuit het zuiden wordt aangevallen:
(Noord) Op 18 mei 1948 bezetten Joodse strijdkrachten Acre en verdreven ten tweeden male de Palestijnse vluchtelingen afkomstig uit Haifa. Syrische en Libanese troepen trokken de grenzen met Palestina over, maar stuitten op zware tegenstand van de Joodse nederzettingen nabij de grens.
(Binnen) Op 19 mei valt het Arabische Legioen Jeruzalem binnen waar de Hagana, het Israëlische leger, het westelijke deel had veroverd en in hevige strijd verwikkeld was met de Arabische bevolking. De Palestijnen/Arabieren behielden het oostelijke deel waarin de Oude Stad (Jeruzalem) gelegen was.
(Oost) Het Jordaanse leger, notabene onder leiding van notabene een Britse militair, waarbij Iraakse troepen meevochten aan Jordaanse zijde, slaagden erin een Israëlische aanval op de stad Jenin af te slaan.
(Zuid) 10.000 Egyptische troepen trokken de Negev in en veroverden een aantal geïsoleerde Joodse nederzettingen.
Op 19 maart 1949 wordt uiteindelijk het zuidelijke Eilat bevrijd. De oorlog duurt bijna een jaar en kost bijna 1% van de hele Israëlische bevolking het leven! Nog geen 4 jaar na de Holocaust.
De bakermat van conflicten en al zo oud als de wereld
Israël is sindsdien met grote regelmaat aangevallen of moet zich beschermen. Rust en vrede is niet iets dat dit gebied kenmerkt. In 1956 alweer is het de Suez Crisis,
In 1967 is het de Zesdaagse Oorlog. Een hele belangrijke strijd, waarbij Israël voor een onvermijdelijk naderend conflict, het complete initiatief overnam en zelf bij verrassing aanviel.
De strijd is bitter, maar Israël wint op alle fronten en verovert grote stukken land:
Oost-Jeruzalem met de tempelberg, die nog in Arabische handen waren
de Westoever: het gehele gebied ten westen van de Jordaan, ontnomen aan Jordanië
de Gazastrook, ontnomen aan Egypte
de Sinaïwoestijn, ontnomen aan Egypte
de hoogvlakte van Golan, ontnomen aan Syrië
twee Saoedische eilandjes
Vanaf dat moment was Israël dus vier keer groter dan het tot dan toe was. Alleen werd het op papier nooit geaccepteerd. De Sinaïwoestijn (Ruim 3x zo groot als Israël zelf) wordt in ruil voor vrede met Egypte, in 1979 teruggegeven. Dit is na de beroemde vredebesprekingen van Camp David naar verluidt onder leiding van de Amerikaanse president Jimmy Carter.
Het is en blijft echter doorlopend raak in dat gebied. Een gevecht dat nooit zal stoppen. Er is intense en diepgewortelde haat tussen Arabieren en Israël die heel veel ouder is en heel veel dieper gaat dan alleen de vestiging van de Joden op dit grondgebied, sinds 1948. Het zijn immers twee verschillende volken die afstammen van dezelfde Aartsvader Abraham.
Een vete van al 4000 jaar oud
De Moslims zijn de nakomelingen van Abraham's zoon Ismaël, en de Joden zijn de nakomelingen van Abraham's zoon Izaäk. Het is bijzonder interessant om te zien wat de Bijbel hierover meldt in Genesis in de hoofdstukken 15, 16 en 21. Ismaël is 14 jaar eerder door Abraham verwekt bij de slavin Hagar. God beloofd ook aan Hagar, dat Hij Ismaël tot een groot volk zal maken.
Maar dit is wat God ook aan Hagar verteld in Genesis 16:12 "Een wilde ezel van een mens zal hij zijn: hij schopt iedereen, iedereen schopt hem. Met al zijn verwanten zal hij in onmin leven." Is dit ook een vervulling van een profetie? In ieder geval zijn ze samen, zo'n 14-15 jaar later weggejaagd uit de Abraham clan. Dat gebeurde op verzoek van Sarah, toen de komst van Izaäk God's belofte vervulde en Izaäk zo de officiële heilige erfgenaam werd. En daarmee is door haat en afgunst een diepgewortelde vete ontstaan die al 4000 jaar geleden is begonnen.
Wat we nu "Proxy Oorlogen" noemen
De openlijke en het zichtbare front van de tegenstand is bijvoorbeeld de in 1964 opgerichte PLO opgericht. Momenteel vecht Israël voornamelijk tegen de groeperingen Hezbollah en Hamas. Deze partijen hebben maar één haatdoel en nooit zullen stoppen. Organisaties en groeperingen die worden ondersteund door meerdere landen. Het meest openlijk door bijvoorbeeld Iran, in Syrië. Voor wie een interessant overzicht wil zien van de recente oorlogsgeschiedenis van de nieuwe Staat Israël kan ik een tweetal video's aanraden, die ik onderaan het artikel zal plaatsen.
Maar het zijn ook zogenaamde Proxy oorlogen. Dat wil zeggen dat de strijdende partijen op de achtergrond worden gesteund door belanghebbende grootmachten. Precies zoals op dit hele actuele momentum plaatsvindt in Soedan! Gaat het conflict op de voorgrond, juist op de achtergrond tussen Rusland en de VS? En is Soedan niet een land dat in de Bijbelse context wordt genoemd? Een tijd dat alle landen zich tegen Israël zullen keren?
Tot aan de eindtijd, want dan zal God zelf afrekenen met alle landen die Israël dan aanvallen, zo zegt de Bijbel.
In Ezechiël 38 (Profetisch Bijbelboek) staat een aanval beschreven op Israël, door een coalitie van diverse volkeren op een Israël dat is hersteld van de oorlog en welvarend is.
Een profetische uitspraak die, volgens vele Bijbelwetenschappers, in de geschiedenis nog niet is vervuld
Profetisch gezien past het daarom ook heel goed in dat beeld, dat dit mini Israël nu ook nog op de internationale energiemarkt, ineens een speler is geworden. Sinds 1999 zijn er gasvelden ontdekt voor de kust, maar heel recent zijn in 2009 en 2010 de velden Tamar en Leviathan gevonden. De grootste gasvelden uit de Middellandse Zee. Je zou bijna moeten zeggen: "Waar stopt die ongelooflijke ontwikkeling, de voorspoed en de welvaart voor Israël?"
Maar dat het Israël uiteraard ook tot een prooi maakt, wordt hiermee direct ook steeds aannemelijker. Helemaal gezien de ligging dat altijd al midden in het meest woelige gebied. Daarbij bevindt zich een diepgeworteld strijdpunt ook nog altijd binnen hun landsgrenzen. En dan bedoel ik niet eens de Gazastrook, maar de Tempelberg, middenin de Bijbelse hoofdstad Jeruzalem. Er zijn uit genoeg vijanden te kiezen. Vijanden die heel gemakkelijk op te stoken zijn, om grote onlusten te veroorzaken en die ondertussen ondergronds te ondersteunen.
De Bijbelse vijanden geïdentificeerd?
In zijn boek "Het laatste uur" identificeert de Israëlische Bijbelkenner Amir Tsarfati deze vijandelijke coalitie vanuit het Bijbelse perspectief, als volgt:
Magog, Mesech en Tubal vormen RUSLAND, Gog is de Russische leider, Perzië is IRAN, Cusj is SOEDAN, Put is LIBIE, en Gomer en Beth-Togarma vormen TURKIJE. Het bijzondere is dat we nu voor het eerst in een tijd leven waarin zichtbaar wordt dat deze vijf landen Israël zouden willen aanvallen. Elk land heeft zo zijn eigen agenda.
Oorlogen gaan het meest over afgunst en hebzucht
Dat Israël een van de weinige landen in de wereld is die zowel met de VS als met Rusland een goede relatie heeft is niet verwonderlijk. Deze tactische en strategische samenwerking met de grotere wereldpartijen is voor Israël dan ook van vitaal belang.
Maar goed, de wereldgeschiedenis is hier duidelijk over. Oorlogen gaan het meest over afgunst en hebzucht.
Hoelang hebben 'contracten en verdragen' in onze wereld standgehouden?
De machten van deze wereld hebben nog helemaal nooit in de geschiedenis blijk gegeven van een betrouwbare en integere moraal. De wet van de deze aarde berust op hebzucht en het recht van de sterkste. Hoe lang zal het nog duren voor Israël als de hebberige ogen van de 'beschermende' reuzen, op al het lekkers in de handen van het kleine mannetje, gaan vallen?
Nu is Israël absoluut geen zwak land, niet in economisch, technologisch en ondertussen ook zeker niet in militair opzicht. Maar numeriek zijn ze uiteraard onbetekenend. De onderhandeling voor hun bestaansrecht of om de eigen huid te mogen behouden, wordt of een hele hoge prijs of het wordt voor het trotse Israël té hoog.
Wordt Israël onderdeel van een finale of niet?
Gaat u nog een deel verder met me mee? Dan nemen we conflicten over gasvelden, Rusland, China en de rol van de VS in beschouwing. We komen vervolgens ook op onderwerpen die niets meer met Israël te maken hebben, maar wél met de duiding van de tijd.
In volgende delen neem ik u dan ook nog heel graag mee naar de eenvoud die uit de geschiedkundige waarheid blijkt. Maar ook de ongelooflijke simpelheid in de uitleg van het geloof. De kerk brengt het geloof graag hoogdravend en ingewikkeld, terwijl het gewoon herkenbaar en eenvoudig te begrijpen recht is. Gebaseerd op rechtvaardigheid en liefde.
Ik hoop u met nog veel meer nog te kunnen verrassen. Want hiermee kunnen we later juist de verbanden gaan leggen. Maar in ieder geval hartelijk dank dat u tot zover mee wilde lezen.
NOOT:
U had nog het beloofde overzicht tegoed van de oorlogsgeschiedenis van Israël. De onderstaande video's kan ik u aanraden. Elke video is ongeveer 30 minuten en ze zijn Nederlands ondertiteld.
Overzichtelijk en duidelijk gebracht door de Israëlier Amir Tsarfati, iemand met gevechtservaring. omdat hij als voormalig kapitein in het Israëlische leger diende en in die tijd ook plaatsvervangend gouverneur van de stad Jericho was. Zo was hij in 1994, na onderhandelingen, betrokken bij de terugtrekking van Israël en de administratieve overdracht van Jericho aan de Palestijnen.
Later is hij echter een overtuigd Prediker van het Messiaanse Evangelie geworden en duidt dus ook heel mooi het Bijbelse perspectief.
Commenti