De wereld verdrinkt opnieuw (19) De grote oversteek
- Week van de Leek
- 4 sep
- 12 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 9 sep
Een van de meest veelzeggende gebeurtenissen in de Bijbelse geschiedenis is de Grote Oversteek van Jozua en het Joodse volk over de Jordaan. Maar met de kennis van nu blijkt dit verhaal direct over onze tijd te gaan. Onze eigen 21e eeuw!
Het bijzondere verhaal van de Grote Oversteek
Na veertig 40 jaar in de woestijn te hebben rondgetrokken is het zover. De belofte gaat in vervulling. Het Beloofde Land ligt voor hen. Mozes is achtergebleven op de berg waar hij het Beloofde Land nog mocht zien en is daar gestorven. Jozua is aangesteld als de nieuwe leider die het Joodse volk naar KanaƤn mag leiden.
Om hun nieuwe thuisland te bereiken, ligt er nog ƩƩn obstakel voor hen. De rivier de Jordaan. Maar het is voorjaar. De Bijbel vertelt dat de rivier flink buiten haar oevers is getreden. Dat maakt de rivier onveilig en onbetrouwbaar. Zeker om over te steken met ruim 2 miljoen mensen, kinderen, vee en wagens. Het kamp is opgezet en ligt al drie dagen te wachten tot het water daalt.
Maar God zal gaan voorzien in een wonder. Hij vertelt Jozua dat Hij hem als de nieuwe leider zal bevestigen door de rivier droog te leggen. Hij zal een wonder doen, waarmee het volk veilig de oversteek kan maken. Hij vertelt Jozua ook hoe dat zal gaan gebeuren.
De Levitische priesters zullen, met de gouden Ark van het VerbondĀ op hun schouders, het volk voorgaan naar de rivier. Zodra hun voeten het water raken, zal het water teruggedrongen worden en tot stilstand komen bij de stad Adam, naast Sarthan. Het water dat richting de Zoutzee stroomt zal daar worden afgesneden en rivierbodem droogleggen.
De priesters met de Ark zullen onbeweeglijk in het midden van de Jordaan blijven staan, terwijl het voltallige Joods volk voorlangs zal trekken. Uit elke stam tilt ƩƩn man een steen uit de rivier, vanaf de plek waar de priesters staan. Op de oever van het Beloofde Land worden deze twaalf stenen opgericht als gedenkteken.
Een monument dat herinnert aan deze grote en bijzondere gebeurtenis.
Dat is hoe het zal gaan.
Er worden boodschappers door het kampement gestuurd om het volk voor te bereiden. God zal een wonder doen en het volk moet klaar staan om de priesters te volgen als zij met de gouden Ark van het Verbond naar de rivier gaan.
En dan volgt er een hele bijzondere opdracht of instructie voor het volk.
Ik geef u de tekst zoals die in onze HSV Bijbels staat.Ā
Jozua 3:3-4Ā "Wanneer u de ark van het verbond van de HEERE, uw God, ziet, en de Levitische priesters [die] hem dragen, moet Ćŗ vanaf uw plaats opbreken en hem volgen."
"Er moet echter een afstand zijn tussen u en [de ark] van ongeveer tweeduizend el lengte. U mag er niet dichter bij komen, opdat u de weg zult weten die u moet gaan, want u bent die weg niet eerder gegaan."
Als je dit zo leest lijkt dit op het eerste gezicht er gewoon bij te horen. Een praktische aanwijzing en een organisatorische opdracht voor de Grote Oversteek. Iets dat voor ons nu niet zo heel erg relevant lijkt. Daarbij leest het ook moeilijk en is wat ingewikkeld geformuleerd. En zo sla je deze tekst al heel snel over.
Totdat we het complete beeld gaan begrijpen. Want in de diepte schuilt hier een bijzonder krachtige profetische boodschap, die met de kennis van nu verbluffend duidelijk wordt.
Adam en Sarthan
Allereerst de twee steden die worden genoemd. De rivier wordt teruggedrongen en komt bij Adam en Sarthan tot stilstand. Adam betekent mens. De eerste mens.
SarthanĀ bestaat uit twee lettergrepen:
į¹£Är / į¹£ÅrĀ Ā = āsmal, moeilijk, belemmeringā
tan / tÄnĀ Ā Ā = āhindernis, belasting, ofwel ook drangā
We zouden bijvoorbeeld kunnen kiezen voor 'moeilijke belasting' of voor 'belemmerende hindernis' als vertaling. Maar vaak wordt het als moeilijkheden vertaald. Het water wordt dus teruggedrongen tot bij "Adam + Moeilijkheden".
De Ark en het Kruis
De Ark van het Verbond wijst hier vooruit naar Jezus en het kruis. Dit is het beeld van de kruisiging op Golgotha en de wederopstanding van Jezus. De Jordaan staat symbool voor de dood, dat door het kruis wordt terug gedrongen tot helemaal bij de oorsprong. Daar waar de zondeval begon. Dat wil dus zeggen, tot aan Adam en zijn Moeilijkheden.
Want door het kruis heeft God een hele nieuwe weg geopend. Een weg die niemand ooit eerder gegaan is. Jezus werd hiermee de verlosser van alle mensen. Zijn offer is direct al het nieuwe begin voor de heidenen. ZIJ ontvangen het levende Woord, het Evangelie van Jezus en de genade van God.
Het betekende de overheveling van de heidenen naar Gods Koninkrijk door hun geloof in Jezus Christus. De grote oversteek van de volken van de wereld, die stelselmatig heidenen wordt genoemd. Maar het staat voor de Niet-Joden die geloven in Jezus Christus. Maar het kruis is juist nog NIET het moment van de verlossing voor de Joden! Zij gaan deze nieuwe weg nog niet!
Het beeld van de gedenktekens
Dat is wat ons met de gedenktekens wordt vertelt over het lot van de volken. De 12 mannen, ƩƩn uit elke stam tillen een rotsblok uit de Jordaan. Die halen ze uit het midden van de rivier, daar waar de priesters met de Ark staan. Dat wordt een groot gedenkteken op de oever van het Beloofde Land.
Maar verrassend genoeg, wordt er ook, bijna terloops, nog ƩƩn kort vers aan dat hele gebeuren toegevoegd. Het wordt nergens eerder vermeld en ook niet verder toegelicht. Het hele gebeuren krijgt ƩƩn vers: Jozua 4:9
"Jozua richtte ook twaalf stenen op in het midden van de Jordaan, op de plaats waar de voeten van de priesters hadden gestaan die de ark van het verbond droegen. Ze zijn daar tot op deze dag."
Jozua zélf, richt óók een gedenkteken op. Maar hij doet het andersom. Hij legt de stenen juist in het midden van de rivier op de bodem. Ook daar waar nog steeds de priesters en de Ark staan.
Met de kennis van achteraf is alles makkelijk. Maar hoe verbluffend duidelijk dan ook. Deze beide gedenktekens staan voor de heidenen en de Joden.
Op de oever van Beloofde land het gedenkteken dat voor de heidenen staat. Vóór het kruis hadden zij God niet. En natuurlijk waren de heidenen ook niet één volk.
Zij lagen als 'losse stenen' overspoelt door het water van de Jordaan, op de bodem van de rivier. Zij leefden onder de dood. Maar zij zijn verlost door het kruis en zijn dan wƩl ƩƩn volk. Verbonden in Jezus.
Zij zijn met Jozua (Jezus) binnengegaan in het Beloofde Land!

NƔ het kruis, hebben de volken van de wereld het levende Evangelie ontvangen en Gods genade leren kennen. Het wordt ook uitgebeeld doordat ze als ƩƩn gedenkteken op de oever terechtkomen. Christenen of gelovigen.
Hun plek wordt direct daarnƔ ingenomen door het gedenkteken van Jozua. Dat is het Joodse volk. Want juist het gedenkteken in de rivier staat voor Israƫl. Waar nu de heidenen zijn verlost, worden de Joden juist gebonden vanaf het kruis. De Joden kennen het kruis en Jezus niet. Zij kennen Hem en Zijn weg van genade niet. Ze hebben Hem zelfs eigenhandig aan het kruis genageld.
Zij ondergaan eerst nog hun vloek. (Deuteronomium 27 en 28) Zoals ze die zelf hebben bevestigd aan de voet van de Berg Gerizim en de Berg Ebal. Mozes gaf hiervoor de opdracht vlak voor zijn sterven en Jozua voert deze uit in Jozua 8. Dat is nadat ze de Jordaan zijn overgestoken. Dat is als ze Jericho hebben ingenomen maar juist bij AI (??) hebben verloren!
Dat is een heel ander verhaal, maar het bevestigt Gods juridische zuiverheid en rechtvaardigheid. Zes volledige stammen staan op de Berg Gerizim (de zegen). Zes volledige stammen daar recht tegenover op de Berg Ebal (de vloek). De zegen en de vloek worden nog eens voorgelezen. Dat vertelt hen over de verspreiding over de aarde en het lijden als ze het breken en onvoorstelbare zegen als ze het houden. Er is geen woord overgeslagen, zegt de Bijbel.
Heel het volk bevestigd alles met Amen. Een zuiver mondeling verbond. Maar God kent uiteraard het verloop van de geschiedenis daarna al. En wij in onze tijd weten dat ook. Dat is wat hier al vooraf wordt verteld in de Grote Oversteek. Het beeld zegt ons dat zodra de voetzolen van de priesters aan de overkant op de oever stappen, het water direct terugstroomt. Israƫl ligt dan onder de vloed.
De tijd van de Joden
Zij leven nu onder de dood en zijn nog altijd niet uit het water verlost. Zij worden bewaard voor de dag dat ook zijĀ het Koninkrijk Gods binnen zullen gaan. Weten we dan ook wanneer die tijdĀ voor de Joden dan komt?
Jazeker! Want óók dÔt vertelt deze gebeurtenis en het hele verslag ervan in de Bijbel. Dat maakt deze gebeurtenis ook tot zo'n ongelooflijke boodschap. Want het reikt helemaal tot aan vandaag en zegt ons iets over onze eigen 21e eeuw!
Met name het verborgen gedenkteken komt hiermee in het volle licht.
En dan komen we bij die bijzondere opdracht om 2000 el afstand te houden. En dan komen we komen ook bij de Hebreeuwse grondtekst terecht van Jozua 3:4
Dit is de letterlijke woord voor woord vertaling uit de Hebreeuwse grondtekst:
Echter tussenruimte zal zijn 'tussen jullie' en 'tussen hem'
Ongeveer 2000 el in de maat jullie zullen niet naderen tot hem
opdat jullie zullen weten de weg die jullie op hem zullen gaan
want niet jullie doortrokken op die weg sinds gisteren; eergisteren.
Het woord 'tussen' slaat hier ook meer op de Ark, (op hem) dan op de afstand (de tussenruimte) van 2000 el. Het is niet hetzelfde twee keer hetzelfde woord en wordt daarom ook vertaald als "tussen hem" en "tussen jullie" maar er staat ook vaker 'hem' als in 'de Ark' Er wordt een typisch mannelijke woordvorm gebruikt.
Laten we vooral hier de context niet vergeten. Geen énkele Jood, vertaler of kopiïst ooit, die in de eeuwen vóór Christus leefde, kende de context van de kruisiging. De Rabbijnse Traditie heeft het concept van de kruisiging al helemaal niet begrepen. Dus die hebben, ook in de latere MT, hier niets in aangepast.
De MT verschilt hier inhoudelijk ook nagenoeg niet van de LXX en de SP. Maar het ontbreken van de context maakt ook dat niemand deze tekst kon verduidelijken. Want alleen Hem met een Hoofdletter had al bijzonder goed geholpen met een interpretatie, nietwaar? Maar dat was ook nog niet de bedoeling. Het bepaalde dat de vertaling vaag en onduidelijk bleef. Het was voor de toekomst. Voor nu!
Want zij hadden die context niet, maar wij hebben die context wel!Ā
Waarom die afstand van 2000 el tussen het volk en de Ark?
Er is immers vanaf het kruis een hele grote afstand tussen Joden en de Ark, hun Messias. Terwijl de heidenen eerst de nieuwe weg mochten betreden. Het Joodse volk moest achterblijven. Zij zouden die nieuwe weg nog niet kennen.
Tijdelijk! Want door God is de maat vastgesteld. Dat is tweeduizend el oftewel tweeduizend jaar! Zij hebben 2000 el afstand van de Ark. Zij hebben 2000 el afstand van Hem! Maar daarna zal ook Israƫl die nieuwe weg te zien krijgen en alsnog het beloofde land binnengaan. De weg die zij nog nooit eerder zijn gegaan.
God heeft duidelijk gemaakt dat hij hen niet zal vergeten, wƔt ze ook hebben gedaan. Israƫl is Zijn oogappel. Het gedenkteken in de rivier blijft niet voor altijd overspoeld. Op Gods tijd zal het weer zichtbaar worden. En dan zal ook Israƫl erkennen dat de Ark, het kruis en het offer van Jezus, de weg heeft geopend.
Maar helaas niet zoals op de manier zoals zij hebben gedacht. De Joden zullen ontdekken dat ze 2000 jaar kennis van de Nieuwe Weg volledig hebben gemist. "Zij zullen Hem zien wie zij hebben doorstoken" zegt Zacharia.
Zacharia 12:10
"En Ik zal de Geest van genade en van smekingen uitstorten over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem; en zij zullen op Mij zien, die zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouw bedrijven zoals men rouwt over (het verlies van) een enig kind."
De verlossing van de Joden is het einde van het Boek
Deze profetische boodschap reikt dus heel ver. Want de korte toevoeging dat het gedenkteken in de Jordaan er zal zijn tot op deze dag, is immers ook ongeveer het einde van de Bijbel. Want het moment dat Zacharia hier beschrijft is precies hetzelfde moment als die in het visioen, dat door Johannes wordt opgeschreven in Openbaring. Het allerlaatste boek!
Openbaring 1:7 "Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen rouw over Hem bedrijven. Ja, amen."
Hij komt met de wolken, staat er. Dat is dus het moment dat Jezus Christus wƩl zegevierend als de Koning van Hemel en Aarde zal terugkomen. Precies de manier waarop de Joden hun eigen Messias verwachten. Zij hebben altijd gedacht dat zij hun Messias zo zouden gaan ontmoeten.
Voor ons als Christenen is dat het moment dat wij de 'Wederkomst' noemen of zoals het Engels nog duidelijker zegt: the 'Second Coming' Voor de Joden zal dat echter de onwezenlijk gruwelijke ontdekking zijn, dat Hij dezelfde is als wie zij 2000 jaar eerder al zelf aan het kruis hebben genageld en hebben doorstoken.
Eerst een Grote Verdrukking
En die ontdekking zal plaatsvinden in een ongekend woeste, turbulente periode op de wereld. Dat is wat de Grote Verdrukking wordt genoemd. En die periode eindigt voor de Joden pas als Jezus zegevierend terugkomt naar de Aarde. Maar daar zal eerst een ongekend afschuwelijke periode aan vooraf gaan.
Jezus zelf zegt daarover in Mattheüs 24:21ā22 āWant dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld tot nu toe, en ook nooit meer zal zijn. En als die dagen niet ingekort werden, zou geen vlees behouden worden; maar omwille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden.ā
Het zal een tijd zijn die de heidenen, de 'gelovigen', als het lichaam van Jezus niet fysiek zullen meemaken. Zij zijn dan al niet meer op deze wereld, omdat zij dan al zijn opgehaald. Dat moment zal vóór de Grote Verdrukking zal plaatsvinden en wat in de Christelijke wereld als 'de opname' bekend staat. De Grote Verdrukking is voor de Joden en zij die hebben ervoor hebben gekozen om niet te geloven.
Een volkomen onverwacht moment voor wie niet weten. Want niemand kent noch de dag, noch het uur, zegt de Schrift. Niet van Zijn wederkomst en niet van de opname. Dat is wat ik met de titel van deze serie wilde proberen te zeggen. De wereld verdrinkt opnieuw. Omdat over de tijd van het einde wordt gezegd: "Het zal zijn als in de dagen voor Noach" Wie niet wilde weten, werd overrompeld.
Voor wie Hem kent is alleen de dag en het uur onbekend
Maar de kennis zal toenemen, meldde ik hier al vaker en Jezus zegt ons dat "Als de takken en de bladeren van de vijgenboom zacht worden weet je dat de zomer nadert" Dan weet je welk seizoen het is, nietwaar? En deze Grote Oversteek verteld ons wanneer het seizoen daar is en dat de zomer nadert.
Als Jezus in 30 n.Chr. stierf en weer opstond, wijst tweeduizend el symbolisch op tweeduizend jaar later. Dat is dus rond 2030. Opmerkelijk genoeg is juist dat jaar ook door wereldmachten tot doel gesteld (denk aan Agenda 2030 van de VN).
De tijdlijnen van de Hemelse machten vallen samen. Waar God Zijn Koninkrijk voorbereidt, bereidt de wereld van het kwaad zich voor op het tegenbeeld. Van een nieuwe wereld onder de controle van haar orde. Zien we nu niet een explosie van ontwikkelingen, die het einde van een tijdperk dichtbij brengen?
Als het gaat over 'de tekenen' van het einde, dan gaat dat ƩƩrst over het herstel van Israƫl (de vijgenboom) vervolgens de wereld die optrekt tegen Israƫl, dƔn de Grote Verdrukking en tot slot de komst van de Mensenzoon, om als Koning over de aarde te regeren en het kwaad zal binden.
Het laatste geslacht
Jezus zegt hierover in Mattheüs 24:34 "Voorwaar, Ik zeg u: dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze dingen gebeurd zijn." Jezus zegt hier dat het geslacht dat deze tekenen zal zien, óók de voltooiing ervan zal meemaken. Een bevestiging dat dit in een relatief kort tijdsbestek plaatsvind.
En dan is is dit wat over de leeftijd van 'een geslacht' wordt gezegd: Psalm 90:10: "De dagen van onze jaren zijn zeventig jaar, en, als wij sterk zijn, tachtig jaar."
Zoals de eerste komst van Jezus naadloos door de voorjaarsfeesten zijn vervult, zal de tweede komst van Jezus worden vervult met de najaarsfeesten. En in het najaar van 2027 is het moment dat de nieuwe Staat Israël 79,5 jaar oud is.
Ik heb de wijsheid niet in pacht, lieve mensen. Echt niet! Als God wil dat het nog 1000 jaar duurt, dan is dat zo. En dan leef ik in hoopvolle verwachting net zolang als tot mijn eigen einde, om dan zelf de grote oversteek te maken. Maar wat mij betreft zijn de tekenen voor nu duidelijk genoeg en wil ik wil graag voorbereid zijn en mij kleden met hoop en verwachting.
Dat is niet om in hysterie te stoppen met mijn leven en mijn baan op te geven omdat 'het einde van de wereld' nabij is. Maar door gewoon te doen wat Mijn Hemelse vader mij heeft geadviseerd over hoe ik kan en mag leven. En dat is door met mijn hoofd omhoog gericht te leven, daar waar het voorbeeld van liefde en waarheid vandaan komt.
En met dat voorbeeld het leven en mensen om mij heen, te bezien met Zijn ogen van liefde, genade en vergeving. En door Hem te respecteren door de talenten en eigenschappen die Hij typisch aan mij heeft toebedacht, te gebruiken en ten dienste te stellen aan mijn omgeving. In mijn werk, in mijn gemeenschap, in mijn sociale leven en in mijn dierbare kring.
Ik probeer Zijn stem te verstaan en naar Hem te luisteren. En als dat aangeeft dat het geen geschiedenis of schrijven meer moet zijn, dan leg ik dat direct terzijde. Maar vooralsnog neem ik u nog graag mee naar het slot van deze serie.
De laatste verbindingen in deel 20
Opmerkingen