Door de mist van ondoorzichtige scheidslijnen; Intro
Als u me even hebt gemist, dan klopt dat. Ik kamp ondertussen al een maand met een peesontsteking in mijn hand. Dat is wat het lijkt in ieder geval. Maar na interventie van een fysiotherapeut en vervolgens nog eens van de huisarts, omdat het niet overging, zit er nog weinig schot in. Het is mijn oorspronkelijke 'muishand' waardoor vooral het schrijven, dus ook stevige averij oploopt.
Maar goed, zo goed en zo kwaad als het kan typ ik wat als het kan, op geleide van pijn. Maar die blessure is wat mij betreft ook onderdeel geworden van een reeks met veel vragen, gebeurtenissen en ontmoetingen in een bijzondere januari maand. Vooral ook met veel antwoorden!
Naar aanleiding van de permanente beperking van mijn LinkedIn account op 4 januari, heb ik een lunchafspraak gehad met twee prachtige kerels uit Zuid-Holland, die me al langer volgden via de artikelen ik schreef. Maar pal vóór de verwijdering, had ik ook al op 2 januari een heel onverwacht contact met iemand via LinkedIn, die ik niet kende, maar die het op zijn hart had gekregen om mij te berichten.
Dat ging dan weer over een gelegenheid die mogelijk invloed zou kunnen hebben op mijn schrijftoekomst. Maar vervolgens kreeg ik op 6 januari ook een aanbod voor een baan uit een heel onverwachte hoek. Op 5 januari kreeg ik de uitnodiging via mijn blog van de twee mannen, die ik al noemde, met de ontmoeting die op 15 januari plaatsvond.
Zij volgden me al een tijdje en wilden graag eens afspreken. Daar was al eens eerder sprake van geweest, maar nog niet gerealiseerd. Dat is een hele mooie afspraak geworden ergens in het noordelijke midden van het land.
De drie Musketiers
Best bijzonder hoe een paar mannen, die elkaar nog nooit hebben gezien, toch zo gemakkelijk met elkaar kunnen delen hoe en op welke manier het geloof een rol speelt, of is gaan spelen in hun leven. Want de tijd vloog om en voor we het wisten moesten we snel afbreken, omdat we zomaar al drie uur verder waren en liever buiten de file wilden rijden.
Nu ben ik zelf redelijk recent tot geloof gekomen. In februari ben ik, nu 3 jaar geleden, gedoopt. Dat was om te beginnen al een duidelijke overeenkomst. We bleken allemaal nog niet zo heel lang geleden te zijn gedoopt. Zij waren nog wel een stukje jonger dan ik, maar het was dus in ieder geval wel, voor alle drie, nog een hele bewuste keuze geweest voor een doop op latere leeftijd.
We zaten zo samen aan tafel met twee, drie en vier jaar geleden gedoopt. Omdat ook 4M aan bod was gekomen, leek het voor mij nu of we zo als 'de drie musketiers' bij elkaar waren. Eén voor allen en allen voor één! Waarbij ik dan in de kreet uit die gelijknamige film voor 'die ene' natuurlijk onze Heere Jezus ga invullen. "Jezus voor allen en allen voor Jezus!"
We hebben gesproken over mooie momenten en moeilijke gebeurtenissen in ons eigen leven. Dat is natuurlijk niet voor dit artikel, maar we spraken ook over de uitdagingen van de huidige maatschappij. Het was voor mij al snel duidelijk dat we als een klein groepje 'wakkere Christenen' bij elkaar zaten. Iets dat helaas een hele nieuwe term is geworden in de vocabulaire van een moderne maatschappij in ontwikkeling.
Het klinkt alsof er wéér een nieuwe groep Christenen is ontstaan in het al sterk versplinterde landschap van de kerk als het lichaam van Jezus Christus. Ik besef dat ik de term zelf aanhaal, maar dat komt omdat er echt een hele interessante discussie over te voeren is. En dat is precies waar ik ook iets dieper op wil ingaan in deze serie artikelen.
Want wat is dan precies een 'wakkere' Christen? Het is een kwalificatie waarmee een behoorlijk duidelijk onderscheid wordt gemaakt. Namelijk tussen slapen of wakker zijn. En dat is best een pittig onderscheid. En waarom, of waarvoor, is het dan belangrijk om 'wakker' te zijn? Is dat beter dan een slapende Christen? Dat klinkt namelijk wél zo.
Is dat dan ook iets om je zorgen over te maken waar je 'bij hoort' en waarom? En wat is daar dan de reden voor? Ik kreeg in januari van dit jaar een overvloed aan antwoorden vanuit heel verschillende richtingen. Ik kan die niet allemaal uitgebreid gaan behandelen, maar het waren bijzondere signalen. Ook is net vóór midden januari de blessure aan mijn hand begonnen.
Het was een waarschuwing die paste bij alle gesprekken, vragen en onderwerpen die de revue al waren gepasseerd. Vragen over lauwheid versus waakzaamheid bijvoorbeeld. Over mijn eigen toekomst. Over het schrijven, social media, geopolitieke ontwikkelingen en de opname van de gelovigen. Maar ook over de rol van geloof in onze huidige samenleving of die in de gemeenschap van onze kerk.
Ook vragen voor mijzelf dus. Over het 1 jarig jubileum van de bediening die mijn vrouw en ik op ons hebben genomen. Maar bijvoorbeeld ook over hoe ik als Christen mijn rol zou moeten vervullen in deze bijzondere tijd. En nog wel wat meer vragen en ontwikkelingen. Best veel dus, zoals u ziet.
Hebt u dat ook wel eens? Dat er ineens allerlei vragen en onderwerpen actueel worden in een heel kort tijdsbestek in uw leven? Meestal gebeurt mensen dit na een impactvolle gebeurtenis. Iets dat ons tot nadenken of bezinning dwingt. Het bijzondere is hier dat alle gebeurtenissen en ontwikkeling allemaal verwant bleken te zijn, toen het antwoord op de plek viel.
Schijnbaar niet verwante onderwerpen en vragen, werden ineens opgeklaard doordat een puzzelstukje alles aan elkaar verbond. En als je dat achteraf kunt terugvinden, maakt dat alle verklaringen ineens eenvoudig nietwaar? En het hield ook nog eens verband met alle antwoorden die ik kreeg op de ontwikkelingen voor mijn eigen toekomst. Bijzonder toch?
Dus, lieve mensen, ik zou het willen hebben over de lauwe kerk en waakzaamheid. Over wakker zijn en slapen. Een bijzonder actueel onderwerp in verband met de tekenen van de tijd. Ik wil verdieping zoeken in de omvang van misleiding. Maar ook op zoek gaan naar praktische handvatten en hele realistische voorbeelden over hoe ik mijn geloof overeind kan houden in deze maatschappij.
Hopelijk ook ter inspiratie voor anderen. Bijvoorbeeld over opvoeden, over onderwijzen en over het delen van geloof. Hoe en op welke manier kunnen we dan doen? Welk niveau van radicaliteit zou daarbij passen in deze tijd? Wat is hierin 'wijsheid' en wat is hierin 'wereldgelijkvormig' worden?
En ik zou het dan ook graag willen hebben over het fenomeen van 'de opname van de gelovigen'. Hiermee bedoel ik dan een plotselinge wegneming van vele mensen tegelijk, die dan van deze aarde zullen verdwijnen. Oók best een actueel onderwerp in de Christelijke wereld. Soms tot een verbeten strijd over wat nu waarheid is. Een strijd die mensen daarbuiten helemaal niet eens kennen.
Is de menselijke interpretatie waar het fout gaat?
Ik beloof u dat het interessant zal worden. En misschien veel minder voor de hand liggend dan u denkt. Want het is echt een ragfijne, vileine grens van onderscheid, die maar heel moeilijk te duiden lijkt. Het is ook een hele ingewikkelde discussie die hierover plaatsvind. Maar, zoals altijd, Gods woord geeft voor ieder persoonlijk het allerbeste antwoord. Ontstellend eenvoudig.
Dat lijkt niet zo. Want wat wij daar, met z'n allen, zo verschrikkelijk lastig aan maken, is onze menselijke interpretatie ervan. En daarin kan het ook ongelooflijk fout gaan. Ik geef u als voorbeeld eerst een tekst uit Oude Testament: Spreuken 13:24: “Wie zijn roede inhoudt, haat zijn zoon, maar wie hem liefheeft, zoekt hem vroegtijdig met tuchtiging.”
Een tekst die in een variatie ook in het Nieuwe Testament te vinden is. Hebreeën 12:6,7 "Want de Heere bestraft wie Hij liefheeft, en Hij geselt iedere zoon die Hij aanneemt. Als u bestraffing verdraagt, behandelt God u als kinderen. Want welk kind is er dat niet door zijn vader bestraft wordt?"
Als kind ben ik een actieve slachtoffer en levend voorbeeld geweest van de menselijke uitleg van deze Bijbelteksten. Teksten die helemaal niet in de geest van het Evangelie werden begrepen. Een hele gevaarlijke ontwikkeling heb ik ervaren. Want er werden Bijbelteksten gebruikt om gehoorzaamheid bij kinderen af te dwingen.
Met fysieke mishandeling en geestelijke terreur werd gepoogd de zieltjes en de willetjes van kinderen al jong te breken. Het schrijnende is dat ouders of de volwassenen dit helemaal niet bewust kwaadaardig doen. Integendeel zelfs. Zij leven zelfs in de volle, naïeve overtuiging de Bijbel naar beste kunnen te volgen.
Vooral die volle overtuiging dat het goede wordt gekozen, maakt het gevaarlijk. Het is immers Gods woord en die staat boven de menselijke discussie. Dus de menselijke uitleg wordt eigenlijk Gods woord. Iets wat je vervolgens als mens, in dergelijke gemeenschappen, niet meer kunt betwisten zonder in problemen te komen.
En daaraan toegevoegd; waar je als 'kind' in ieder geval met geen mogelijkheid aan kon ontkomen. Want dat komt door de verzen die daar op volgden.
Hebreeën 5:11
"En elke bestraffing schijnt op het moment zelf wel geen reden tot blijdschap te zijn, maar tot droefheid. Maar later geeft zij hun die erdoor geoefend zijn een vreedzame vrucht van gerechtigheid.
Vers 12a "Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, ..."
Vers 15a: "Zie erop toe dat niemand achteropraakt in de genade van God, ..."
Het is wat verouderde taal, maar u begrijpt het vast al. Ouders die, soms met tranen in de ogen, aan kinderen uitlegden dat het ook voor hen écht heel erg akelig was, maar dat zij het beste met je voor hadden. Ik ken er velen van.
Maar... overtuigd dat ze zelf hun slappe handen moesten opheffen en hun knikkende knieën moesten strekken, werden we door hun eigen 'tegenzin' heen, flink geslagen. Want niemand moest immers verloren gaan of achterop raken want...wie 'erdoor geoefend zijn zullen láter een vreedzame vrucht van gerechtigheid zijn'
Wie in staat was om het ietsje beter te begrijpen, had echter óók deze tekst gelezen. > Efeze 6:4 " En vaders, wek geen toorn bij uw kinderen op, maar voed hen op in de onderwijzing en de terechtwijzing van de Heere."
Dat zegt iets heel anders. Maar goed, in dit persoonlijke voorbeeld is het allemaal verleden tijd. Want toen ik deze club al lang had verlaten, heb ik eens vernomen dat hierop, in de jaren '90, ineens een heuse correctie werd doorgevoerd. Die ook direct voor het hele collectief gold. Met een mooie verklaring over voortschrijdend inzicht. Dat hoop ik, maar mijn indruk is dat het in werkelijkheid bedoeld was om vooral negatieve publiciteit vanuit de maatschappij te voorkomen.
Het was een opdracht die uiteraard net zo gedwee werd opgevolgd als de voorgaande traditie, zonder ooit de werkelijke impact en de gevolgen hiervan te onderzoeken of te erkennen. Want hierdoor zijn kinderen zwaar beschadigd geraakt en als ontwrichte, onthechte volwassenen in de maatschappij terechtgekomen. Tenminste, als ze ontgoocheld waren gevlucht, zodra ze de gelegenheid kregen als ze wat ouder waren.
Wanneer is gehoorzaamheid Godsvrucht en wanneer Dwaasheid?
Uit persoonlijke ervaring weet ik dus heel erg goed wat de gevolgen zijn van het omsmelten van Bijbelteksten naar een menselijke uitleg, zonder het begrip en de geest van de gehele Schrift. Het is geen boek van spreuken of gezegden, maar een complete handleiding met een kop en een staart. Met een onderling verband.
Met deze toelichting geef ik u dan ook de volgende tekst, waarmee ik het volgende deel zal openen om verder te beschouwen. Ook best een hele duidelijke tekst, die -vooral belangrijk voor veel Christenen- uit het Nieuwe Testament komt!
Romeinen 13:1-2 (HSV) "Ieder mens moet zich onderwerpen aan de gezagsdragers die over hem gesteld zijn. Want er is geen gezag dan van God, en de gezagsdragers die er zijn, zijn door God ingesteld. Wie zich dus tegen het gezag verzet, verzet zich tegen de instelling van God; en wie dat doen, zullen over zichzelf een oordeel halen."
Laten we gaan beschouwen wat de nuance zou kunnen zijn. Want wat betekent het als je dergelijke teksten niet radicaal opvolgt? Ben je dan gevallen voor de misleiding en een wereldgelijkvormige, lauwe Christen geworden? Waar kunnen en mogen we de lijn van de uitleg langs leggen? Het lijkt mij een mooie reis kunnen worden met hopelijk hele praktische handvatten en voorbeelden.
Gaat u met mij mee op reis door de warboel van ondoorzichtige scheidslijnen?
Wordt vervolgd....
Kommentare