De wereld verdrinkt opnieuw (9) De Rothschild's invloed (2)

We kregen al een impressie van de dubbelrol die de Rothschild familie heeft gepakt in de geschiedenis. Zij heeft de wereld in een verstikkend schuldensysteem gestort, maar met die macht en invloed ook bereikt dat er een heel nieuw land in de wereld is opgericht. Voor de Joden, na meer dan 1800 jaar in de diaspora.

Informatie uit de historie die bovenkomt vertelt ons welke ontzagwekkende en imponerende misleiding er is ingezet om de afschuwelijke waarheid te verhullen. Dat een oorlog met dood en verderf, het beste verdienmodel is en de kortste klap naar veranderingen en een machtsovername. Maar ook hoeveel kwaadaardige macht is gebruikt om bovendrijvende waarheid met dodelijk bedrog te verdrinken.

De geschiedenis verteld ons dit, omdat de Rothschild's ook maar gewoon mensen zijn en niet alle informatie onder de pet kunnen houden. Het begint in ieder geval bij Pa de Rothschild, geboren als Mayer Amschell Bauer. Hij wordt traditioneel religieus Joods opgevoed, zelfs met de bedoeling om Rabbijn te worden. Maar hij kiest een andere weg. Hij wordt munten en antiekhandelaar en geldwisselaar.

Als muntenhandelaar valt hij op, vooral doordat hij hele zeldzame munten weet te bemachtigen. Het brengt hem in contact met machtige, invloedrijke cliënten als de verzamelaars. In het bijzonder van een extreem rijke Duitse vorst, Wilhelm I, de kroonprins van Hessen-Kassel, later Wilhelm IX, Landgraaf van Hessen-Kassel.

Die relatie groeit uit tot een exclusieve samenwerking. Mayer Amschel Rothschild raakt daardoor breder bekend als discreet en betrouwbaar en breidt zijn handel in antiek en munten uit met financiële diensten voor rijke cliënten. Zo'n beetje vanaf 1766 begint hij zijn bankiersactiviteiten in Frankfurt geleidelijk op te bouwen, onder andere met de verdiensten van zijn grootste klant.

In 1769 wordt hij zelfs de court agent (Hofagent) en zo de 'exclusieve beheerder' van het vermogen van Wilhelm IX, die een van de rijkste vorsten in Europa is. Als Napoleon in 1806 Duitsland binnenvalt en het Heilige Roomse Rijk opheft, vlucht Wilhelm IX naar Pruisisch grondgebied en leeft daar in ballingschap tot 1813. Tijdens die ballingschap, vertrouwt hij zijn vermogen aan Rothschild toe.

Die sluist vanaf 1806 grote delen van dat vermogen weg naar Engeland via zijn zoon Nathan Mayer Rothschild. Die is dan al zo'n 8 jaar actief is in de financiële wereld van Londen. Via zoon Nathan stelt Mayer Amschell het geld van Wilhelm niet alleen veilig, buiten bereik van de Franse invloed, maar ze laten samen het vermogen ook nog eens heel flink groeien voor de Landgraaf van Hessen-Kassel.

Nathan Mayer investeert het onder meer in Britse staatsobligaties, goud en valuta maar gebruiken het geld ook als 'financiering' van het Britse leger (bevoorrading en logistiek) Het is zowel lucratief voor de Rothschild's als voor Wilhelm IX. En door de Britse troepen te financieren tegen de oorlog van Napoleon, neemt ook hun invloed tot op het regeringsniveau, snel toe.

De jongste zoon James Mayer Rothschild wordt in 1812 naar Parijs gestuurd als hij nog maar net 20 jaar is, om een Rothschildbank op te zetten. Die vervolgens grote invloed in Frankrijk krijgt door, vanaf de val van Napoleon in 1815, de wederopbouw van Frankrijk te financieren. James wordt al in 1817 het hoofd van de Parijse tak van de Rothschild bank (Maison Rothschild Frères)

Als Napoleon in 1813 de 'Volkerenslag van Leipzig' verliest, wordt Wilhelm hersteld als Vorst van Hessen-Kassel. 1815 betekent Napoleon's definitieve einde als hij "De slag om Waterloo" verliest van de Hertog van Wellington. De snelheid van de koeriersdienst tussen de broers, maakt dat Nathan de markt in Engeland kan bespelen, door een misleidende strategie over wie de slag heeft gewonnen.

Hij weet al eerder dan de Britse regering zelf, door het nieuws van zijn koerier, dat Wellington bij Waterloo, Napoleon heeft verslagen. Dit nieuws houdt hij sluw voor zichzelf en begint aandelen te verkopen. Daarmee wekt hij 'de indruk' meer te weten of dat hij lijkt 'te vermoeden' dat Engeland heeft verloren. Handelaren schrikken en naar zijn voorbeeld ontstaat er een kettingreactie.

Dat leidt tot een heuse dump van staatsobligaties op de beurs. Deze obligaties laat Nathan Mayer Rothschild via een omweg door handlangers opkopen tegen bodemprijzen. Als dan de beurs juichend hersteld en omhoog explodeert als blijkt dat Wellington de slag juist heeft gewonnen, is Nathan Mayer in één klap de rijkste man van Engeland geworden, zo niet van heel Europa.

Slag bij Waterloo bekeken door Nathan en James

Het is mogelijk een geromantiseerd verhaal, dat ongetwijfeld de inspiratie is geweest voor de film "Trading Places" (al wordt dat niet formeel erkend) Trading Places is de succesvolste filmklassieker van 1983 met in de hoofdrollen Eddy Murphy en Dan Aykroyd. Twee levens worden 'voor de grap' omgeruild door twee machtige oude mannen, die met elkaar een weddenschap hebben voor 1 dollar.

Zij ruilen het leven om van een van hun meest succesvolle beurshandelaren met dat van een 'arme zwarte sloeber' die van de straat wordt geplukt. Ze pakken alles af van hun succesvolle manager en geven de baan en het geld aan de kansarme zwarte zwerver. Maar... de twee 'slachtoffers' van deze weddenschap vinden elkaar. Door een handige samenwerking op de beurs, ruïneren zij samen, dan de twee machtige oude mannen in één klap.

Het beeld daarvan is bijzonder veelzeggend, Niet alleen over het succes van de achtergestelde Joden in een wereld die hen tegenwerkte, maar ook religieus gezien. De Joden die in de geschiedenis steeds tussen twee kwaden moeten opereren en zoals Job, die geruïneerd wordt door een afspraak tussen God en Satan, maar die met God's macht weer in ere en rijkdom wordt hersteld.

In economische colleges en collegezalen wordt de beursscene aan het eind, vaak besproken als voorbeeld van shortselling en met betrekking tot de psychologie van de markt. In de VS ontstaat zelfs een wetswijziging in 2010 (Dodd-Frank act) die het handelen met gestolen overheidsinformatie verbiedt, maar echter als de "Eddy Murphy Rule" bekend staat.

Nathan Mayer de Rothschild zou ook een beruchte uitspraak hebben gedaan over de werkelijke macht van het Britse Imperium: "I care not who controls a nation’s political affairs, so long as I control its currency." Oftewel "Het maakt me niet uit wie het politieke beleid van een land bepaalt, zolang ik de controle heb over het geld." Ook deze uitspraak is niet bevestigd en wordt complotdenken genoemd.

Maar wat wel degelijk uit de geschiedenis naar voren komt, is dat Pa Rothschild met het privé vermogen van Wilhelm IX, van zijn zoon Nathan Mayer Rothschild een van de machtigste bankiers in heel Europa heeft gemaakt. Het beheer van dit immense vermogen door Pa en Nathan is ook de springplank voor de uitbreiding van het hele familie imperium.

In 1810 vindt de formele oprichting van de bank, als een familiepartnerschap, plaats. M. A. Rothschild & Söhne, is het begin van een onwaarschijnlijk machtig wereld imperium. Zoon Amschell Mayer neemt in 1812 na de dood van Pa Mayer Amschell het stokje in Frankfurt over. Carl Mayer opent een bankhuis in Napels, James Mayer in Parijs, Nathan Mayer in Londen en Salomon Mayer in Wenen.

De informatie over het officiële ontstaan van de Rothschild dynastie is goed geredigeerd en er zijn weinig andere verhalen te vinden. Als u dat interessant vindt kunt u dat opzoeken. Speculaties hierover (als in samenzweringstheorieën) hebben daarom geen geschiedkundige achtergrond, dus daar blijf ik af. Maar er is natuurlijk ook documentatie die wel betrouwbaar is en veel context geeft.

Dat is te vinden in de Rothschild archieven, waarin het testament en de codicillen van Pa de Rothschild en talloze briefwisselingen tussen de broers te vinden zijn. Pa bereidt zijn zoons voor op een verre grote toekomst. Niet alleen met een hele fundamentele overtuiging maar ook een gedegen en gemotiveerde strategie om daar te komen en het familiekapitaal te beschermen.

Het voorgaande verhaal toont wel aan hoe effectief dat is geweest.

De belangrijkste bepalingen uit de testamentaire documenten zijn:

• Alleen mannelijke afstammelingen mogen aandeelhouder worden.

• Huwelijk binnen de familie (dochter- neven- nichten) is sterk aanbevolen.

• De vijf zonen krijgen ieder een taak in een andere Europese hoofdstad.

• Vertrouwelijkheid en communicatie is cruciaal: hij eist strikte geheimhouding, codetaal en regelmatige briefwisselingen tussen de broers.

• Besluiten worden unaniem genomen, met nadruk op overleg en loyaliteit.

• De familie moet optreden als één gezamenlijke financiële macht.  

"Unité, fraternité, discrétion" “Blijf één familie, werk samen, en wees discreet.” is een kreet die later wordt gebruikt door de Siciliaanse Maffia. Hierbij moet worden opgemerkt dat Carl Mayer zich in 1821 in Napels vestigt, in de beginjaren van het ontstaan van de Maffia. Hij richt daar "C.M. de Rothschild & Figli" op dat vooral actief is geweest in de staatsfinanciering van "Het Koninkrijk der beide Siciliën"

De Rothschild's staan er later in ieder geval om bekend dat ze transacties liever door anderen laten uitvoeren om zelf discreet op de achtergrond te blijven. Ze beschermen zo niet alleen tactisch de neutraliteit in de relaties die ze hebben. Maar het veroorzaakt vooral de illusie dat ze niet rechtstreeks betrokken lijken te zijn of verantwoordelijk dragen voor transacties. En daarmee bedoel ik geen desinteresse, maar de zweem dat ze erboven of erbuiten lijken te staan.

Pa legde dus in zijn testament vast dat er bij voorkeur getrouwd dient te worden binnen de eigen familie. Een dochter-neef-nicht huwelijk wordt gestimuleerd. Bewezen door het feit dat van de 17 huwelijken in de twee volgende generaties, er 14 in dit arrangement plaatsvonden. Het is direct ook een gebruikelijke traditie in de Aristocratie, waarmee Pa ook al voorbereid is om daarin te zullen toetreden.

Geld is macht! Want in de volgende generatie al, hebben reeds vier van zijn zoons een adellijke titel ontvangen. De enige broer die niet tot de Adelstand is verheven is Amschell Mayer, de oudste zoon die het filiaal van Frankfurt van zijn vader overneemt. Hij heeft wel een titel, maar die geldt niet in Duitsland.

De hele familie Rothschild kreeg van Keizer Frans I van Oostenrijk de adellijke titel van Baron. Als gebaar van dankbaarheid voor de financiële hulp in de strijd tegen Napoleon. Maar die titel gold alleen in zijn rijk. In de andere landen hebben de machthebbende monarchieën dit daarom ook in hun eigen gebied bekrachtigd.

Carl Mayer van de bank in Napels wordt door de Paus en de Koning van de beide Siciliën in 1822 in de Adelstandstand verheven. Een zeldzaam voorbeeld van een Joodse Baron in een Katholiek Koninkrijk! James Mayer wordt dan door Koning Lodewijk XVIII van Frankrijk tot Baron verheven en Salomon Mayer van Wenen dus rechtstreeks door de Keizer Frans I van Oostenrijk.

Nathan Mayer (Londen) heeft deze titel niet bij leven ontvangen en heeft daar overigens ook verder niet om gevraagd. Maar zijn zoon Lionel, kreeg van Koningin Victoria wel de titel Baron (peerage van het VK) Het zegt in ieder geval meer dan genoeg over hun invloed en vooral ook hoe snel die wordt gevestigd, nietwaar?

De Rothschild is de eerste Joodse familie ooit die tot de Adelstand is verheven. Lionel is de eerste Joodse parlementariër ooit in Engeland. En dat juist in een tijdperk dat Joden een bijzonder lage status in de wereld hadden. Al eeuwen lang en ook zeker in de vroege 19e eeuw werden Joden in Europa sterk achtergesteld.

Vaak mochten Joden geen land bezitten, geen ambt bekleden en niet in gilden toetreden. Zij moesten in veel steden in aparte wijken (getto’s) wonen. Ze werden uitgesloten van het reguliere burgerrecht en kregen meestal te maken met aparte belastingen of reisbeperkingen. Zij hadden de status van uitschot.

Maar het financiële netwerk van de broers maakten alle monarchieën in Europa afhankelijk van hun financiën. Om oorlog te kunnen voeren, maar ook daarna voor steun in de wederopbouw van industrie en infrastructuur, waren ze onmisbaar. De Elitaire welstand wilde deze familie als betrouwbare geldschieter graag aan zich binden. En daarvoor was het probate middel om hen openlijk te eren!

Tot slot mochten alleen mannelijke leden van de familie partner worden in het bedrijf en nooit een aangetrouwd lid van de familie. Deze strikte strategie voor een toekomst met een visionair vergezicht van de grondlegger Mayer Amschell, maakt van de Rothschild familie de meest invloedrijke familie ooit. Stil en discreet op de achtergrond. Onzichtbaar achter de coulissen van het grote wereldtoneel.

Maar zijn strategie en tactiek ademt een diepe grondige argwaan tegenover de rest van de wereld. Het ademt geheime genootschappen en afspraken in stille verborgenheid. Maar het ademt ook een type onafhankelijkheid die, als het er op aan komt, zich uiteindelijk aan niets en niemand verbind dan aan de eigen traditie. En zo elke samenwerkende grote macht voor de bus gooit, als het moet.

Maar zo is de wereld die onder hun controle is gebracht ook opgevoed en van dat gedachtegoed doordrenkt. We kunnen dat ook terugvinden in de manier hoe de VS medestanders tot tegenstanders maakt. De manier waarop partijen in de wereld het belang en het grote doel het beste dienen, is ook precies de manier waarop ze worden gebruikt.

En misleiding is daarin het grootste en sterkste wapen. Je hebt het pas door als het tegen je wordt gebruikt. Maar macht uitoefenen en mensen gebruiken kan nooit in volledige stilte. De geschiedenis is sindsdien dan ook altijd gevuld geweest met argwaan en vragen hierover. Onwillekeurig kwamen flarden van waarheden boven, die steeds weer gepareerd hebben moeten worden.

Het speerpunt van de kern van de kern is dan ook opperste misleiding. Vooral om die ideeën als een "samenzweringstheorie" naar het land der fabelen te kunnen verwijzen. Dat is ook nu in onze tijd, nog altijd een zeer succesvol middel om mensen de mond te snoeren. Dat is ook nodig, want anders géén succes!

Want zonder uiterst vakkundige misleiding is het immers onmogelijk om een massa stil en onder controle te houden. Zeker niet als de openlijke waarheid zou zijn dat wij doorlopend bewust in oorlogen zijn gezogen. Dat slachtoffers als wegwerp objecten zijn ingecalculeerd en dat de macht grijpen door financiële afhankelijkheid te veroorzaken, uiteindelijk het doel was.

En dan komen we op de blauwdruk daarvan. De volledige overname van de VS als haar vuist in de wereld. Het zijn de echte redenen achter de veldslagen om Amerika in de 19e eeuw. Die laten de sluwe misleiding in haar beste glorie zien, in een tijd dat nieuws niet zo snel reisde als nu en die verbanden niet direct gelegd konden worden.

Maar vanuit de opgetekende historie, kunnen we nu achteraf wel het patroon ervan zien. Zoals de blauwdruk die over de rest van de wereld is uitgerold en het tweede einde inluidt, waarin de wereld opnieuw zal verdrinken. Want dan komen we bij "patient zero" van het virus dat de hele wereld heeft geïnfecteerd. Met wat de Bijbel ons al lang heeft verteld: Geldzucht is de wortel van alle kwaad!

Maar dat volgt in deel 10 van "De wereld verdrinkt opnieuw"

#ikbeneenkindvanGod