De waarheid van de oorsprong, leven, licht en verbinding
De geschiedenis leert ons juist heel veel, zo niet alles! Zoals ik in deel I heb besproken is er een duidelijk terugkerend patroon te ontdekken. Doorlopende bewijzen, de héle geschiedenis door. Alleen mensen met invloed, macht en opruiende kwaliteiten, zijn in staat mensen achter zich te mobiliseren om andere groepen te onderwerpen. Bijna altijd uit een zucht naar meer rijkdom en macht! En zo zijn bezittingen of waardevolle grondstoffen steeds met geweld van buren afhandig gemaakt. Buren als in groepen, stammen of landen en, later in de geschiedenis, ook steeds verder weg op de wereld.
In deel II heb ik toegelicht wat het machtigste wapen is, in handen van hen die ALTIJD verkeerd willen. De macht van het controleren van de media. De informatievoorziening en de propaganda tot op het niveau van psychologisch misbruik en verkrachting van de menselijke geest. Op basis van valse argumenten zijn, zo goed als, alle conflicten aangewakkerd en indien gewenst uitgegroeid tot oorlogen buiten de grenzen. Tot en met alle recente oorlogen in de laatste eeuw is nog nooit anders gebleken, dan dat het binnenvallen van een ander land of mogendheid altijd gebaseerd is geweest op misleiding en leugens.
Gevaarlijke massapropaganda maakt dat veel mensen, die op de grond de oorlog uitvoeren, een collectieve haatpsychose bereiken. Zodanig dat zij in een bewustzijnsvernauwing 'de vijand' niet meer als een medemens zien, maar als een gevaarlijk object dat vernietigd moet worden. Mensen, militairen, strijders zijn zo in staat gebleken tot de meest barbaarse dingen. In de recentere geschiedenis hebben we daar meer onderzoek naar gedaan en is hierover meer vastgelegd. Nadat de strijd is gestreden en de vrede is getekend, blijkt het haast een 'ontwaken' uit de collectieve staat van bewustzijnsvernauwing. Wakker worden, je in de ogen wrijven en dan pas zien wat je hebt gedaan. Met verbijstering zichzelf beschouwen en zich afvragend: Hoe? Hoe heb ik dat kunnen doen?
Die marketing, die menselijke psychologie en.... de bewuste wil om die hartgrondig te willen misbruiken en misleiden. Dat is een dodelijk destructieve combinatie gericht op de gewone mens op deze aarde. Die is altijd het eerste kanonnenvoer aan het begin en de grootste zondebok achteraf, opgehitst door sluwe tactieken. Zo zijn het de plannenmakers achter de coulissen, die hun handen kunnen wassen in onschuld. Zij hebben de gruwelijkheden immers niet zelf uitgevoerd. Altijd is er een duidelijke kop van Jut, die met een groep opgehitste actieve volgelingen en uitvoerenden, in de spotlights van de geschiedenisboeken terechtkomen. De kunst van het misleiden altijd onderbelicht, maar de gewone mens wordt steeds met zijn 'blijkbaar onbegrijpelijke' zwakheden blootgelegd als willoos slachtoffer. Zo wordt het stigma van een zwak beschamend sujet, steeds sterker bevestigd.
Het zou onbarmhartig kunnen klinken, maar de slachtoffers die zuchten onder het juk van geweld en dat mogelijk moeten bekopen met de dood, zijn degenen die sterven als martelaren. Onschuldig en met een schoon geweten. Maar het diepere grondig kapot maken van de menselijke waarde in iemand, getuigt wat mij betreft van een gruwelijker duister.
De ontdekking van iemand die, als de vrede terug is getekend, en pas dan als dader, met bloed aan zijn handen, boven zijn slachtoffers, wakker wordt in het besef dat hij misleid is. Dat hij daardoor een medemens gruwelijke dingen heeft kunnen aandoen met zijn eigen handen, moet haast levenslang een ondraaglijke schaamtevolle pijn zijn. Zo hartgrondig vernielen maakt dat iemand haast alleen nog maar in zijn eigen dood nog vergetelheid ziet. En anders... is er niets minder dan alleen genade en vergeving mogelijk om zo iemand nog te kunnen redden.
Dat zegt mij dat de onbetwiste waarheid is, dat er een diep duister aanwezig is op de aarde. In deel II maakte ik al melding van de oorsprong van misleiding. In de hof van Eden. Deel I behandeld een stuk geschiedenis, de wetenschap van herkenning. Herkenning van wat kwaadaardig is en al sinds mensenheugenis over de wereld waart. Deel II koppelt het middel! Niet voor geografische overheersing, maar de gerichte psychologische misleiding op het niveau van mens onderdrukking.
Het willen vernielen van precies het meest unieke van de schepping, het zelf denkende brein. Daarvoor wordt, in handen van het kwaad, psychologische misleiding uitgemolken en met de meest bedorven opties, tot op de bodem misbruikt. Niet alleen voor de uitvoerenden in oorlogstijd. Ook diegenen die terzijde blijven staan en achteraf hun lafheid onder ogen moeten zien. Die anderen verraden in opdracht van de misleidende of dwingende macht. Maar net zo goed buiten conflictsituaties, mensen die anderen beschadigen, kleineren, onderdrukken, misbruiken of uitsluiten. Volledig onnodig en mensonwaardig. En wat te denken van misdadig bestuur dat dit faciliteert.
Daarmee komen we dan tot de kern van deel III.
En dat is de andere kant. De enige andere kant! De pure waarheid. Die van de oorsprong, het leven, het licht en verbinding. Wij mensen hebben een totaal ander doel dan willoze slachtoffers te zijn van het absolute kwaad. Ons is de kennis gegeven van de onbetwiste kracht van het licht, als de enige macht die sterker is dan het kwaad.
Deze vergelijkingen maken, de verbanden zien en lering trekken uit het verleden, geeft namelijk inzicht. En dat inzicht zou ons eigenlijk nergens anders kunnen brengen dan bij de meest accurate beschrijving van de geschiedenis en de totale ontwikkeling van de mens tot ver voorbij aan vandaag, met haar profetieën die tot op heden altijd zijn uitgekomen. Het meest betrouwbare boek ter wereld als het gaat om de historische waarheidsvinding. De Bijbel.
Er is geen boek op deze aarde te vinden dat meer waarheidsvinding verschaft dan ieder ander geschiedkundig verslag. Elke nieuwe toevallige archeologische vondst bevestigd steeds weer de waarheid van beschreven gebeurtenissen. Maar anderzijds bevat ook de bijbel zelf zo’n grote schat aan informatie dat het archeologen actief inspireert om er vanuit de bijbel naar op zoek te gaan. Ook dan wordt steeds opnieuw boven-wonderlijk duidelijk hoe nauwgezet elke grote gebeurtenis is opgetekend. Zodanig nauwkeurig dat de juiste oudheidkundige plaats met de aanwijzingen uit de bijbel ook daadwerkelijk gevonden kan worden.
De bijbel bevat zeker niet alleen een schat aan geschiedkundige nauwkeurige geografische informatie. Een nog veel grotere schatkaart is die naar een volledig vervullend doelgericht leven in pure liefde en goedheid. Want het bevat niet alleen een leidraad naar de waarheid. Het is de pure waarheid! In de aller zuiverste denkbare vorm.
Figuurlijk gesproken, zou je de levenslessen moeten kunnen uitspellen en voor je op tafel uitspreiden en uitrafelen om te kunnen bestuderen. Wie dat zou doen, zou niet lang genoeg naar elk puzzelstuk kunnen blijven staren om uiteindelijk tot maar één slotsom te kunnen komen: Dat er zich een onafwendbare onomstotelijkheid in de feiten van elke les bevindt.
Er is aan de bijbel, in de kern, niets ingewikkelds aan. Er is weliswaar uitputtend veel uit te ontdekken, maar de kern voor een vruchtbaar leven waarin je veel goedheid zult ontmoeten is eenvoudig. Want wat is er mis te verstaan aan de boodschap: “Heb uw naaste lief, gelijk uzelf”
Is de verbluffende eenvoud daarvan niet al overduidelijk? Wie kan er bedenken wat er in de wereld gebeurt als we, alleen nog maar, die éne regel aandachtig zouden naleven en koesteren? En dan noem ik, uit een uiterst eenvoudig en duidelijk lijstje van slechts 10 regels, er nog maar eentje.
Je zou kunnen denken dat het een utopische gedachte is. Een onmogelijke wens. Hoe kan het dan dat we in onze westerse wereld, waarin de kerk en geloof ongelooflijk veel hebben ingeleverd, zoveel behoefte hebben aan zingeving? Er dan is er helemaal niet zoveel nieuws wat we nu kunnen bedenken in onze sessies mindfullness, waarmee we willen voelen wat de zin van het leven is en wat belangrijk is. Uit de oudheid klinkt dan: “Een vrolijk hart bevordert een goede gezondheid, een sombere geest verzwakt het lichaam.” En wat te denken van ook deze boodschap van duizenden jaren geleden al. Eentje die nog tot op de dag van vandaag, als tegeltjeswijsheid nergens zou misstaan. “Wie vriendschap zoekt, dekt fouten toe, wie ze telkens oprakelt, verliest zijn vrienden.”
Het is een alomvattend boek vol diepe wijsheid. Een wijsheid die alle menselijke kernwaarden koestert en je opbouwend en onderwijzend leert om tot liefdevolle goedheid, bereid te zijn. Kijk dan bijvoorbeeld eerst eens naar de allesomvattende omschrijving van liefde: “De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan”
Dat is pure eenvoud zonder een dubbele bodem. Net zo duidelijk als slechts 10 levenslessen, in steen gebeiteld. De moeilijkheden komen pas met het breken van die regels en het negeren van de lessen, want pas dán wordt het ingewikkeld. Want vanzelfsprekend begint het pas ingewikkeld te worden als je van iemand steelt, kwaadspreekt, liegt, iets wilt hebben dat niet van jou is, als je iemand doodmaakt, andere mensen of je eigen partner bedriegt en overspel pleegt.
En dan wordt het nóg beter en duidelijker. Want in Mattheus, hoofdstuk 22, vat Jezus de tien geboden samen tot een nog eenvoudiger handvat. Houd daarbij dan ook aan de omschrijving hierboven in gedachten van wat liefde of liefhebben feitelijk betekend en laat dan pas deze boodschap binnenkomen: “Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.”
Laat de werkelijke impact van deze eerste twee opdrachten samengevoegd, eens bij je binnendringen. Alsof je het voor de allereerste keer leest.
“Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.”
Zie je wat ik bedoel? Dit behoeft toch eigenlijk geen enkele nadere uitleg?
Ik doe het toch! Want de boodschap is: Om lief te hebben. Lief te hebben met uw hart, uw ziel en uw verstand en vervolgens zo uw naaste lief te hebben als uzelf.
Verderop licht ik namelijk toe wat dat in een mensenleven op aarde betekend. Het is immers juist niet het uiterlijke vertoon dat zich in religies heeft genesteld om de verspreiding van het woord kracht bij te zetten, maar eerder de pure soberheid die het effect sorteert. De kracht van de eenvoud, die ik nog toelicht.
Maar eerst kun je toch bedenken dat alleen maar deze twee leefregels opvolgen, in een onlosmakelijke combinatie verbonden, er onmogelijk ook maar iets anders op aarde zou kunnen bestaan dan goedheid! Nietwaar? De kracht en impact van de uitwerking van slechts twee leefregels is al onmetelijk. Maar verder maken ook nog de andere regels van de 10 geboden duidelijk hoe puur deze wetenschap van de hoogste God is. En hoe het juist niet gebaseerd is op uiterlijke aanbidding of slaafse onderwerping. Namelijk: Géén beeltenis van God, géén aanbidding daarvan, Gods naam niet ijdel gebruiken. (Dus zijn naam niet gebruiken wanneer het er niet toe doet of in een niet liefdevolle context)
We mogen het dus aarde hélemaal zelf doen en ontdekken. Het is pas ingewikkeld geworden toen we er aan gingen twijfelen. En dat hoeft helemaal niet. Nergens voor nodig, getuige de boodschap in Johannes 4:12 “Niemand heeft God ooit gezien. Maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons ten volle werkelijkheid geworden.”
Begrijp je wat dit inhoud? Liefde toepassen en van elkaar houden betekend de geest van God in de volle sensatie van blij geluk kunnen ervaren. Per definitie op allerlei vlakken niet iets wat zichtbaar of tastbaar is. Het is alleen maar voelbaar! Wat zegt dat het dus geestelijk is! Daarmee is zichtbaar of tastbaar dus... lichamelijk. Dat verschil wordt later nog belangrijk. Vergis je echter niet. Het kan wel zo krachtig voelbaar worden dat het voor andere mensen zichtbaar en tastbaar lijkt te zijn. Je geeft als het ware licht met goedheid.
Als onze schepper dit, precies dit, voor ons op aarde voor ogen heeft gehad, hoe zou onze wereld er dan hebben uit gezien? Zou dat niet vol goedheid, verbinding, liefde, vriendschap en compassie zijn?
Laten we dat dan afzetten tegen de geschiedenis die ik hiervoor beschreef in deel I en II. Ziet een wereld, gebaseerd op déze wijze leefregels, er uit als onze wereld van vandaag? Lijkt dat er op? Neem daarbij het feit dat wie juist dit geloof uitdroeg, deze goedheid, deze liefdevolle verbinding, in de historie altijd degenen zijn geweest die vervolgd werden! Waarom zou dat zijn? Waarom denk jij? Want wat is er bedreigend aan iemand die liefde en goedheid als boodschap heeft en dat wil verspreiden?
De doodeenvoudige reden is dat er altijd al iets is geweest dat dit niet wil. Die dat juist verafschuwd en al zo lang als we terug kunnen in de geschiedenis, dit wil vernielen en verstoren. De enige die dat niet wil is dan ook niet menselijk, maar satanisch.
En als de waarheid van de Bijbel zo puur is als ik eerder al schetste, is toch alles waar? En dan blijkt dat wij op aarde, al zolang als de mens daarop door onze Schepper is geplaatst, vanaf den beginne ook met het duister onder ons te maken hebben, dat zich in ons probeert te nestelen. En precies dat duister openbaart zich nu steeds duidelijker en openlijk, omdat het zich eeuwenlang ondergronds heeft voorbereid om nu de ultieme machtsgreep over de aarde en de mensen te kunnen uitvoeren. Wie kan ontkennen dat satanische rituelen bestaan, met alle voorbeelden van talloze zaken die al voor het voetlicht werden gebracht, maar zo krachtig uitgepoetst werden?
En, wederom uit de geschiedenis, bloedoffers van kinderen aan goden (juist die mét beeltenissen) in de oudheid, en heden ten dage nog steeds, het misbruiken van kinderen en bloed drinken van pure mensenkinderen? Zijn dit menselijke handelingen die wij zélf hadden kunnen verzinnen, met deze leefregels in ons achterhoofd?
Kortom, er bestaat dus en wat mij betreft, onomstotelijk bewezen, een buitenmenselijk kwaad. Maar gelukkig is dat ook ongelooflijk eenvoudig te bestrijden. Het klinkt misschien ingewikkeld en onmogelijk, maar dat is het helemaal niet. Je hoeft niets anders te doen dan de enige God te dienen. De God van liefde en zijn regels aannemen. Je jaloezie laten vallen, je kwaad en wantrouwend denken over je medemens, je egoïsme voor materialen en maatschappelijke status loslaten. Eng? Helemaal niet! Je hoeft niet fysiek los te laten wat je hebt opgebouwd om het plotseling achter te laten, je hoeft er alleen maar emotioneel van los te komen en je er niet van afhankelijk te voelen.
Kun jij je voorstellen als je dat zou doen, Jezus bewust aanneemt en goedheid en liefde in jezelf binnenlaat, dat het dan geen gevolgen zou hebben in jouw omgeving?
Als jij je bijvoorbeeld, in relatiemoeilijkheden bevindt. Stel je eens voor welke overweldigende uitwerking dit zou hebben in de mogelijke crisis waar je in zit. De strijd die je voert met je partner en jezelf. De manier waarop je daardoor naar haar bent gaan kijken en je het beeld van anderen in je hoofd binnenlaat en zo van haar wegdrijft of zij van jou. Stel je voor welke overweldigende uitwerking het zou hebben als je dat in één klap zou loslaten. Je onvoorwaardelijke liefde voor je partner uitspreken en haar zou vertrouwen en liefhebben. Net zolang tot zij, verbaast van de omwenteling, niet anders kan dan ook van jou te gaan houden.
Dát gevoel! Weegt dat op tegen een nieuwe auto op de oprit, waarover je steeds strijd hebt gevoerd, vanwege de toch net iets te grote uitgave?
Stel je voor dat jij in één klap niemand meer zou haten om wat ze je hebben aangedaan, maar er in één keer verlost van te zijn, door te beseffen dat het geen enkel verschil meer maakt met de gebeurtenis die zich afspeelde in het verleden. Die gebeurtenis veranderd niet meer, nooit meer. Het enige dat had je er aan kunt veranderen is de toekomst, je houding tegenover de betrokkenen, de beoordeling van context van die specifieke situatie. En dan veranderd wellicht de gebeurtenis niet meer, maar wel je gevoel over de rol die je er zelf in hebt gehad, of hoe je de rol kunt bezien die jouw 'tegenstander' er in had. Wat je er beter aan had kunnen doen en dat meenemen voor je lessen in de toekomst.
Natuurlijk kunnen er zich situaties hebben voorgedaan die zo diep hebben ingegrepen dat het moeilijk lijkt. Maar als je diep en heel bewust, overtuigd bij jezelf naar binnen kijkt, dan moet je haast weten, voelen en je kunnen voorstellen welke bevrijding er in je psychologische systeem plaatsvind als je oprecht je akelige negatieve gevoelens naar iemand, helemaal kunt loslaten.
Stel je voor dat je kunt vastpakken en begrijpen dat een discussie of een meningsverschil, ook als die uitmondt in een ruzie, over een 'onderwerp' gaat en niet over de persoon en diens karakter.
Probeer je die verlossende emotie gewoon eens voor te stellen. De omschrijving en de uitleg van precies dat gevoel van vrijheid is: Genade. Vergeving.
Maar dat zijn woorden. Simpel klinkende woorden eigenlijk. Woorden die, als je ze vaker en heel normaal uitspreekt, nog maar moeilijk de onmetelijke kracht van de uitwerking kunnen grijpen.
Genade, genade! Genade? Vroeger was dat het aftikken als je het verloor in een worsteling. Dan riep je; Genade! Oftewel, ik geef op! En dan was het de bedoeling dat de ander stopte. Of in een veel ergere situatie, waarin slachtoffers in levensgevaar om genade baden aan hun belagers om hen te sparen. Om nog mededogen te hebben.
Dit is wat onze Van Dale hierover te zeggen heeft:
Betekenis 'genade' ge·na·de (de; v(m))
1 Goedheid van God
2 Vergevensgezindheid van overwinnaars, rechters enz.
Ok! "Goedheid" van God en "Vergevingsgezindheid" dus. Vandaar dat genade pas compleet is met vergeving. Vergevingsgezindheid houdt immers alleen nog maar een intentie in, nietwaar? Genade is dus geen vergeving, maar de bereidheid hebben tót. De goedheid van God is het geschenk van genade. Het geschenk aan de mens na de zondeval in de Hof van Eden. Want in genade zit ‘Na Eden’ verborgen.
Maar het is pas compleet en volmaakt met vergeving. Vergeving completeert immers Genade.
Genade en Vergeving: Zonder de 'en' ertussen zijn dit 15 letters. Ik heb ze voor je door een woordenhusselaar gehaald. Het kan toeval zijn door de arme Nederlands taal, maar volgens "woordenmaker" zijn de allereerste en grootste woorden die je hieruit kunt halen 8 woorden van 11 letters. En al deze woorden die je hier uit kunt vormen zijn niet alleen állemaal positief(!) ze zijn ook allemaal te relateren aan genade en vergeving.
Engageerden evenredigen gedragingen genavigeerd
redengeving verdagingen verenigende vervangende
Engageren is het regelen
Evenredigen is gelijktrekken
Gedragingen is de houding
Navigeren is naar het doel sturen
Redengeving is zingeving
Verdagen is het verzetten van tijd
Verenigen is samen verbinden
Vervangen is herstellen
De vergeving is de uiteindelijke bevrijding. De genade is.... dat ons vergeving is gegéven! Voor onze zonden door de opoffering van Jezus die hiervoor zijn leven heeft gegeven. Dat is de meest ontzagwekkende opoffering en het grootste gebaar van liefde en kwetsbaarheid dat ooit een God, van welke goden men denkt dat die hebben bestaan, heeft laten zien, in de geschiedenis van de mensheid.
Laat me dat uitleggen. Goden van allerlei heidense religies werden aanbeden. Met beeltenissen op een voetstuk. Elk van die goden moest machtiger dan machtig lijken. Met ontzagwekkend vertoon van macht zouden ze hun grootsheid op hun nietige onderdanen laten afstralen. De eerbiedige en nederige onderdanen vroegen dan met geld, goederen en levende offers, aan hun God om hen genadig te zijn. Voor een goede oogst, een gezegende strijd of wat dan ook.
De afstand tussen een Heidense god en zijn onderdanen of volgelingen is dus altijd ongenaakbaar en onoverkomelijk groot geweest. Altijd in angst levend voor de toorn van die God.
Maar van al die goden is er maar één God die echte liefde is. Maar één die de waarheid is. Maar één die het leven is! Omdat hij zichzelf van ál zijn macht heeft ontdaan! En zo zichzelf juist als het kleinste, meest kwetsbare wezentje, in de vorm van zijn zoon, als mens geboren op de aarde heeft gezet, die hij zelf heeft geschapen.
Een God kan niet toegankelijker zijn dan dát. Geen groter leiderschap laten zien dan dat. Geen enkele andere God van die grootheid zou zich méér hebben kunnen geven dan zó af te dalen op het niveau van zijn schepping. En zo zijn eigen zoon, als het meest kwetsbare stoffelijke mensje, daarin een plek te geven. Een God die géén beeltenissen nodig vindt, die géén levende offers wil. En contact? Je kunt met God immers altijd persoonlijk in gesprek. Op elk moment van de dag en wanneer je maar wilt, door gebed. Deze God kent geen toorn, maar oneindige liefde.
Ieder die anders geloofd en angst heeft voor God, heeft angst voor liefde en is verkeerd in zijn geloof onderwezen. Natuurlijk is er ontzag voor de grootsheid van zijn onmetelijke macht. Maar dat maakt dat specifieke offer juist alleen maar krachtiger. Alles uit de bijbel en de leer van God, ademt liefde, verbinding en goedheid uit. Het is juist de grootsheid van een toegankelijke God die genade en vergeving heeft geschonken aan zijn afgedwaalde schepping. Een afdwaling onder invloed van het kwaad. Hij heeft met genade mensen verlost van het juk van de onmogelijkheid om het evenbeeld van de schepper te kunnen zijn. En door middel van het onmogelijke menselijke offer te hebben gebracht, de vergeving geschonken en zo van de dood vrijgemaakt.
Elk mens heeft zo de rijkdom gekregen om binnen het kader van deze levenslessen een persoonlijk doel te hebben en zo een zinvolle betekenis aan het leven te geven. Juist niet zoals andere heidense goden waar je nooit uit de schaduw kunt treden en dus ook alleen maar nederig, onderdanig en nietig kunt zijn. Bij deze God ben je vrij om goedheid en liefde te verspreiden en dus zelf een bron van liefde en waarheid te kunnen zijn.
Wat mij betreft geldt ook hier weer dat je verkeerd onderwezen bent in je geloof als je verteld is dat jij je nietig, klein en onderdanig moet voelen. De aanbidding en ontzag van zijn grootheid is iets wat je in mijn beleving juist laat zien door goedheid en liefde zoveel mogelijk binnen te laten in je leven. Daardoor de druppel in het water te zijn die een rimpeling veroorzaakt in het leven van anderen. Daar is helemaal niets kleins en nietigs aan.
Ik weet al, sinds ik als kind opgroeide in een religieuze sekte, hoe angst gebruikt kan worden om boodschappen over te brengen. Hoe effectief het is om angst in te prenten als gehoorzaamheidswapen. En hoe deze angstregels werden gehandhaafd met lijfstraffen zodat ik me ook er niet zomaar aan zou kunnen onttrekken. Een combinatie om nog iets grotere en afhankelijkere gehoorzaamheid te bevorderen. Dat geheel samen was best een effectieve strategie. Het veroorzaakte een bereidheid om offers te brengen. Het type offer waar je anders misschien niet direct toe bereid zou zijn. Dus niet uit vrije wil. Niet uit persoonlijke overtuiging.
Is dat niet precies de situatie van vandaag? Dat we in ruil voor het aannemen van een belofte voor een oplossing bereid zijn om veel in te leveren? Omdat we eerst zodanig angstig zijn gemaakt dat we nog zonder verder nadenken veel voorschriften opvolgen alsof we nog nooit hebben geleerd om zelf te denken? Maar.... zo ook 'bereid zijn gemaakt' om regels, die redelijk zinloos werden geacht, toch ook maar op te volgen. Omdat je anders beboet of bestraft wordt! Niets meer en niets minder toch?
Maar het gaat nog veel verder dan dat. En daar komt de psychologische misleiding weer uit de geschiedenis terug. Met het angstwapen wordt ons bewustzijn opnieuw vernauwd alsof we ons in een oorlogssituatie bevinden. We bekijken medemensen als een gevaarlijk object. We zijn bereid om anderen te vertrappelen, over ze heen te lopen en ze op te offeren voor onze eigen zucht naar verlichting van de druk. We zijn bereidwillig gemaakt om degene die de angstboodschap controleert en uitbuit zodanig te geloven dat we zonder moraal volgen wat zij willen en er medemensen voor wilt verraden.
De angst als middel van onderwijzing naar afhankelijke onderwerping is wat precies uit de koker van het duister komt. De misinformatie. Ook over het geloof dat je kent. Ook het intense geloof dat ik kende. Uit mijn sektetijd. Een geloof dat destijds predikte met angst en dreiging. Hoe dat nu is daar durf ik geen oordeel over te vellen. Alles ontwikkeld zich en weinigen willen bewust slecht zijn. Daar wil ik ook geen oordeel over vellen. Dat ligt al haast 40 jaar achter me. En dat is ook niet meer belangrijk. Niet nu ik zelf weet dat er een God van Liefde bestaat.
Ik heb zelf misschien een hele plotselinge duw gekregen. Niet alleen is redelijk recent in heel korte tijd mijn complete maatschappelijke verzameling en zekerheid helemaal verloren gegaan, maar ook zijn haast al mijn oude (levenslang tot op dat moment zeg maar,) menselijke verbindingen doorgesneden geraakt, op die van mijn kinderen na. Ik ben na 32 jaar zodanig in onmin gekomen met mijn vrouw en partner in bedrijf dat niet meer goedkwam. In de vertwijfeling van dingen die ik niet begreep en dacht kwijt te raken, heb ik mezelf van het leven willen beroven en aan het spoor gelopen en me diezelfde nacht nog, daarvoor vrijwillig laten opnemen in de crisisopvang. Maar daarna heb ik nog maandenlang met dergelijke gedachten rondgelopen.
En als ik dacht dat ik toen mijn diepste momenten beleefde, heb ik gelukkig nooit geweten wat me daarna nog te wachten stond. Zo heb ik na mijn 'blijkbaar' onvermijdelijke scheiding en als gevolg daarvan, mijn drie bedrijven verloren en ben failliet gegaan. Mijn huis is onder mijn gat vandaan verkocht door de curator.
Nu ben ik nog niet eens zo heel veel verder in de tijd, maar wel een ander mens. Ik heb geluisterd, gekeken, gespiegeld, beleefd en geschreven. Ik heb veel laten indalen en genade ervaren. Gemerkt wat vergeven met je doet. En met terugwerkende kracht ontdekt dat er een pad met mij is bewandeld dat hiertoe geleid heeft. Dat ik heb mogen zien wie er achter me stond en mij niet toeliet om keuzes helemaal in mijn eentje te maken die onomkeer zouden zijn. En de wonderlijke reis die ik maakte als overtuigde geloofsontkenner door mijn sektarische mijn verleden naar een volledig vernieuwde kennismaking met een God van Liefde.