Als de dag van gisteren, zo diep is de herinnering ingebrand.
Roerloos stil, het meest van je hoofd dik ingepakt in verband
Zo keek ik vol ongeloof naar jou, starend vanaf de bedrand
Tegen wat de arts net had uitgelegd verzette zich mijn verstand
Hoewel je er van binnen nog was op dat moment, zou je niet blijven leven
Verdwaasd staan we afscheid te nemen, maar die gedachte blijft niet kleven.
Voor hoelang nog, daar durfde de arts geen uitsluitsel over te geven.
Eerder uren dan dagen zei hij, maar het is bij amper 4 uur gebleven.
Een week later hebben vele honderden mensen bij je graf stilgestaan.
Een lange rij schuifelde langzaam vooruit, er kwam geen einde aan.
Talloze jongeren die daar normaal niet mee bezig zijn, volkomen aangedaan
Want je zou een maand later 17 jaar worden, zóveel te vroeg ben je gegaan.
Nu zijn we weliswaar al wel 34 jaar verder, maar je bent in 1974 geboren.
Dus je zou de vijfde vijftiger zijn geworden als jij je leven niet had verloren
Want als de middelste van negen kinderen hebben nu de jonkies verloren
Ze zijn met minder onder de vijftig en dat zullen we ze vaak laten horen
Want je bent nooit weggeweest lieve broer en altijd bij ons gebleven
Gewoon actief aanwezig in onze gesprekken ben je altijd blijven leven
En zo hebben we je met z'n allen nooit echt aan de dood gegeven
Want de dood is niet het einde, alleen je ziel is gewoon van de aarde verheven
Zolang wij hier nog zijn ben je fysiek niet bij ons, maar wel in de geest
En dat zul je blijven tot aan het weerzien, als ook onze tijd is geweest
Nu ik tot geloof gekomen ben, heb ik die zekerheid wel het allermeest
Volkomen hoopvol getroost door de kennis van het allermooiste feest.
Een feest dat nog komen gaat en dat is precies wat het 'leven' hier symboliseert
Want de dood is juist niet dat wat hier op aarde voor eeuwig regeert
Dat is de Almachtige God van het leven, zoals Jezus ons heeft geleerd.
Want het einde is juist het begin, als we allemaal weer bij onze Vader zijn teruggekeerd.
Joop Verheij 17-11-1974 19-10-1991 †
Comments